Εγκαινιάζουμε σήμερα μια καινούργια στήλη στο OmonoiaNews. Ο «Απόμακρος» θα χτυπάει με την πέννα του συχνά πυκνά μεταφέροντας μας το όραμα του για την ΟΜΟΝΟΙΑ που ονειρεύεται. Ακολουθεί το κείμενο.
Ο Γιάννης Αναστασίου αποτελεί, μάλλον αναμενόμενα, παρελθόν. Και παρότι ο γράφων ήταν υπέρ της απομάκρυνσης για αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικούς λόγους, δεν θεωρεί πως ο Ελλαδίτης ήταν το πρόβλημα. Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται αυτό. Ο Αναστασίου απέτυχε να βοηθήσει την ΟΜΟΝΟΙΑ να ανακάμψει, ενώ ήταν δογματικός όσον αφορά τον προγραμματισμό και την προέλευση των ποδοσφαιριστών που θα αποκτούσε.
Πριν τον Αναστασίου όμως, ήταν ο Ολίβα και ο Γκόμεθ που επίσης απέτυχαν. Και έχω την πεποίθηση πως είχαν όλοι το ελαφρυντικό ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ του κ. Παπασταύρου, δεν είχε ούτε ποδοσφαιρικό όραμα, ούτε ποδοσφαιρική κατεύθυνση. Μόνο λεφτά και αρκετά πειράματα. Και για αυτό δεν ευθύνεται κανείς άλλος, από τον ίδιο τον πρόεδρο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και τον περίγυρο του, αυτούς που άφησε στο τιμόνι μιας και είχαν τη μερίδα του λέοντος στις αποφάσεις και ο ίδιος είναι μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός Κύπρου.
Και με λυπεί που θα το πω ωμά, αλλά η πρώτη χρονιά έχει αποδείξει πως είναι άπειροι από ποδόσφαιρο και μαθαίνουν πάνω μας, αλλά ούτε και αντιλήφθηκαν τι είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ, χωρίς να παραγνωρίζω βέβαια τις καλές και σωστές προθέσεις του προέδρου. Τα επιχειρήματα πολλά, κάποια θα αναφέρω πιο κάτω.
Δεν θέλω όμως να ξεφύγει το κομμάτι αυτό, από την ουσία. Η ουσία το ξαναλέω είναι πως η ΟΜΟΝΟΙΑ αυτή τη στιγμή είναι ένα οικοδόμημα, οργανισμός, εταιρεία (όπως θέλετε πείτε το) που ενώ κάνει κάποια βήματα μπροστά σε θέματα εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης των επιχειρησιακών υποδομών της, στα του ποδοσφαίρου, δεν έχει ούτε όραμα, ούτε κατεύθυνση. Όραμα και κατεύθυνση, όροι πολύ γενικοί, αλλά ταυτόχρονα τόσο συγκεκριμένοι και σημαντικοί.
Στον Άγιαξ που έκανε τον κόσμο όλο να παραμιλά, προσδιορίστηκαν ξανά το 2010 από μια τεράστια προσωπικότητα τον Γιόχαν Κρόιφ. Ήταν τόσο…high level που έμοιαζαν τόσο γενικοί. Έδειχναν όμως τον δρόμο και ακολουθούνταν σαν ευαγγέλιο από όλο το οικοδόμημα. Ήταν τόσο απλοί, αλλά όπως έλεγε και ο ίδιος ο Κρόιφ «το να παίξεις ποδόσφαιρο είναι το πιο απλό πράγμα, το να παίξεις όμως απλό ποδόσφαιρο είναι το δυσκολότερο που υπάρχει». Σίγουρα άλλα μεγέθη, αλλά κανείς δεν πέτυχε αν δεν ήξερε τι ήθελε και ποια μέσα θα χρησιμοποιήσει για να τα καταφέρει.
Ποιο ήταν λοιπόν το όραμα και η κατεύθυνση που έδωσε ο Κρόιφ στον Άγιαξ;
1. Ο Άγιαξ πρέπει πάντα να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, γιατί παίζουμε ποδόσφαιρο για τους οπαδούς
2. Ο Άγιαξ πρέπει να επενδύει στις ακαδημίες, 50% του ρόστερ πρέπει να είναι παίκτες των ακαδημιών
3. Στοχευμένο σκάουτιγκ, αγοράζουμε παίκτες μόνοι αν είναι καλύτεροι από αυτούς των ακαδημιών μας
4. Κουλτούρα απόδοσης – είμαστε ανοικτοί σε απόψεις και κριτική. Την υλοποίηση των πιο πάνω δεν την ανέλαβε ο Κρόιφ ο ίδιος, για τα της ακαδημίας για παράδειγμα, πρωτεργάτες ήταν ο Βιμ Γιογκ και ο Ρούμπεν Γιόγκιντ. Ο Κρόιφ όμως, ήταν ο ηγέτης, η μεγάλη προσωπικότητα, αυτός που εμφύσησε το όραμα και έδειξε την κατεύθυνση σε όλο το οικοδόμημα.
Αυτό τον ρόλο έχει στις επιχειρήσεις του ο Σταύρος Παπασταύρου και τα αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους, οι επιχειρήσεις του επιτυχημένες, ο ίδιος αδιαμφισβήτητος ηγέτης. Αυτό τον ρόλο απέτυχε μέχρι στιγμής να διαδραματίσει στην ΟΜΟΝΟΙΑ και τα αποτελέσματα μιλάνε ξανά από μόνα τους. Έμφαση στο «μέχρι στιγμής» γιατί ο ίδιος μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση. Και για να εξηγιέμαι, δεν έχω την απαίτηση από τον Παπασταύρου να γνωρίζει από ποδόσφαιρο. Αμφιβάλλω αν ο Αμπράμοβιτς και ο Μανσούρ αντιλαμβάνονται έστω και κουκούτσι περισσότερα από τον πρόεδρο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Φρόντισαν όμως να έχουν ξεκάθαρες απαιτήσεις, να έχουν συγκεκριμένο όραμα και να εργοδοτήσουν γύρω τους, τους κατάλληλους ανθρώπους για να τους υλοποιήσουν. Και αυτή ακριβώς είναι η απαίτηση μου από τον Παπασταύρου. Να ξέρει τι θέλει από το ποδοσφαιρικό τμήμα πoυ διαχειρίζεται, να αντιλαμβάνεται τι αντιπροσωπεύει και να έχει γύρω του σε στρατηγικό επίπεδο τους ανθρώπους που πρέπει. Ούτε φιλίες, ούτε πειράματα, ούτε οποιονδήποτε που είδε φως και μπήκε.
Γίνε πιο συγκεκριμένος θα πει κάποιος, εύκολο είναι να τα λες θεωρητικά. Δεκτό, αλλά δεν είμαι αυτός που θα καθορίσει τις αξίες και την κατεύθυνση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Αν πάντως ήμουν σε αυτούς που παίρνουν αποφάσεις, θα ένιωθα πιο άνετα, αν ήταν ξεκάθαρες οι θέσεις του συλλόγου/εταιρείας όσον αφορά τους πιο κάτω άξονες, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν και το όραμα.
1. Η ΟΜΟΝΟΙΑ Ποδόσφαιρο είναι η συνέχεια του Αθλητικού Συλλόγου ΟΜΟΝΟΙΑ Λευκωσίας (;)
Είναι; Τα χρώματα είναι τα ίδια, σε αρκετά κοινωνικά θέματα οι τοποθετήσεις ΟΜΟΝΟΙΑΤΙΚΕΣ, οι φάτσες στη κερκίδα γνώριμες αλλά τα έργα της εταιρείας σε ορισμένα θέματα δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Δεν θα αναφερθώ καθόλου στην κόντρα με τους οργανωμένους που έφυγαν, είναι μια άλλη συζήτηση. Δεν μπορώ όμως να μην αναφερθώ στη φωτογραφία ΕΚΤΡΩΜΑ όλου του γραφειακού προσωπικού με την κάρτα οπαδού, που έφερε ανατριχίλα και στον τελευταίο ΟΜΟΝΟΙΑΤΗ που σέβεται τον εαυτό του και την ομάδα που έμαθε από μωρό να αγαπά και να εκπροσωπεί. Δεν μπορώ επίσης να αφήσω ασχολίαστη την πρόθεση μετακίνησης της έδρας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στη Λάρνακα, αν δεν καταφέρει η εταιρεία να πάρει το Μακάρειο. Είναι ακριβώς για αυτά που έγραψα πιο πάνω ότι δυστυχώς κάποιοι δεν έχουν ιδέα τι είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ και ποιες αξίες εκπροσωπεί. Πρώτον ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έδωσε μάχες ενάντια στη κάρτα και η φωτογραφία ήταν ασέβεια προς εκείνον. Και δεύτερον, η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει έδρα τη Λευκωσία και όχι το ιδιόκτητο γήπεδο της Ανόρθωσης. Δεν μετακινείς τους Seattle Supersonics στην Οκλαχόμα. Δεν είναι όλα ίδια και όμοια.
Πρώτη απόφαση λοιπόν κ. Παπασταύρου, είναι αν όντως η ΟΜΟΝΟΙΑ Ποδόσφαιρο ΛΤΔ αποτελεί συνέχεια του ΑΣΟΛ. Αν η απόφαση είναι πως ΝΑΙ, τότε δείξτε το έμπρακτα και φροντίστε όλοι οι γύρω σας να το αντιλαμβάνονται. Αλλιώς θα απομακρυνθεί κι άλλος κόσμος και ήδη χάσαμε αρκετούς.
2. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι φύση επιθετική ομάδα (;)
Το λέω ευθύς εξαρχής, ο τίτλος αυτού του κομματιού είναι παραπλανητικός, δεν έχω καμία απαίτηση να είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ επιθετική ομάδα κι ας την μάθαμε έτσι παιδιά. Έχω απαίτηση όμως να ξέρουμε τι θέλουμε επί του αγωνιστικού και να έχουμε σταθερές απόψεις. Θέλουμε μια ΟΜΟΝΟΙΑ επιθετική για τον κόσμο; Θέλουμε μια ΟΜΟΝΟΙΑ κυνική που κυνηγάει αποτέλεσμα; Ποια σχολή ποδοσφαίρου θέλουμε να ακολουθήσουμε; Η κατεύθυνση πλέον πρέπει να έρθει από τη διοίκηση με πρώτο τον Παπασταύρου, σε συνεργασία προφανώς με το Νεόφυτο Λάρκου. Ο τελευταίος θα είναι και ο υπεύθυνος υλοποίησης της όποιας κατεύθυνσης ΚΑΙ ΘΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ. Όλες οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται στη βάση ακριβώς της φιλοσοφίας που θα επιλέξουμε να ακολουθήσουμε. Και αν αποτύχουμε στις επιλογές προσώπων, δεν σημαίνει πως αλλάζουμε φιλοσοφία, ούτε πως επιτρέπουμε στον όποιο προπονητή να μας επιβάλει την δική του όπως γίνεται (για να είμαι δίκαιος) εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία. Φέτος η ΟΜΟΝΟΙΑ μέσα σε ένα μόνο 6μηνο, κατάφερε να αλλάξει δύο σχολές ποδοσφαίρου (Ισπανία-Ελλάδα με ερεθίσματα από Μπενελούξ), να δουλέψει με δύο διαφορετικά μοντέλα (με τεχνικό διευθυντή, χωρίς) και να παρουσιάσει εντελώς διαφορετικά στυλ ποδοσφαίρου, στην αρχή με παίκτες ρίσκα/παλαίμαχους και στην πορεία με παίκτες της ακαδημίας. Μα είναι ΑΣΤΕΙΟ να περιμένει κανείς πως θα πετύχει η ΟΜΟΝΟΙΑ, όταν η ίδια η κορυφή της πυραμίδας δείχνει ξεκάθαρα πως δεν έχει ιδέα τι θέλει. Δεν είναι αρκετό να λες πως θέλω να κερδίζω. Η βαθμολογική μας συγκομιδή, δείχνει ακριβώς ότι απλά κάναμε πειράματα.
3. Η ΟΜΟΝΟΙΑ θα στηριχθεί στην ακαδημία της (;)
Διαβάζω πως ένα από τα κέρδη της χρονιάς είναι οι νεαροί που χρησιμοποιήθηκαν. Θα συμφωνούσα πλήρως, αν αυτό γινόταν βάση πλάνου και συγκεκριμένης φιλοσοφίας. Έχω όμως την άποψη (αν κάνω λάθος συγχωρέστε με γιατί είναι απλά άποψη και όχι προϊόν πληροφορίας) ότι απλά έτυχε, λόγω της έλλειψης στόχων. Ο σχεδιασμός της ομάδας από τον Ανχέλ Γκόμεθ το καλοκαίρι περιείχε μπόλικους παίκτες με ρίσκο και σχεδόν καθόλου χώρο για νεαρούς Κύπριους και είναι ακριβώς για αυτό το λόγο που πιστεύω πως έτυχε και δεν πέτυχε.
Η θέση της Ακαδημίας στην ΟΜΟΝΟΙΑ είναι υψίστης σημασίας και είναι ξανά στρατηγική απόφαση η αξιοποίηση της ή όχι. Είναι θέμα κουλτούρας και φιλοσοφίας.
Ο ρόλος του κόσμου
Είναι καλό να αντιληφθούν όλοι πως ο μήνας του μέλιτος έχει τελειώσει. Έχω κουραστεί να διαβάζω διαδικτυακά χαϊδέματα και ενώ η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι 6η και τραγική. Ναι ο πρόεδρος έβαλε πολλά λεφτά, ναι έχει καλές προθέσεις και θέλει να πετύχει, ναι η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να στηριχθεί. Αν νομίζει όμως οποιοσδήποτε πως επειδή έβαλε τα λεφτά ο κ. Παπασταύρου είναι υπεράνω κριτικής, τότε ας αποδεχθεί πως είναι πλέον πελάτης και όχι οπαδός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ακόμα και στη θέση του πελάτη να βάλει τον εαυτό του όμως, ας αντιληφθεί ότι δεν προσφέρει υπηρεσία στην ΟΜΟΝΟΙΑ με το να κάνει πίσκαλα πίσκαλα στην 6η θέση, αλλά εμποδίζει τον ιδιοκτήτη να δει την πραγματική εικόνα. Επιβάλλεται σαν ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ να έχουμε απαιτήσεις, αλλιώς ας συμβιβαστούμε στη μετριότητα.
Αν κάποιος είναι αφελής, μπορεί να θεωρήσει ότι αυτή τη στιγμή ασκώ ισοπεδωτική κριτική και είμαι εχθρός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, σε όχι τόσο μακρινές εποχές μπορεί να έβγαιναν και διάφορες περίεργες βρώμες για τους ιδιοκτήτες της σελίδας που φιλοξενούν τον…αιρετικό. Ο κ. Παπασταύρου όμως γνωρίζει καλύτερα από μένα και οποιονδήποτε άλλο πως ο κόσμος των επιχειρήσεων είναι αμείλικτος, ενώ όπως θα έμαθε φέτος αυτός του κυπριακού ποδοσφαίρου και πολύ βρώμικος. Αυτή τη στιγμή κ. Παπασταύρου είμαι ο καλύτερος σου φίλος, γιατί δεν έχω καμία πρόθεση να ωραιοποιήσω καταστάσεις και λέω ωμά ότι θα έλεγε ο μέσος ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ μέχρι πριν ένα χρόνο, όταν δεν διαχειριζόταν την ΟΜΟΝΟΙΑ η εταιρεία. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν έχω δει τα τελευταία 15 παιχνίδια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ πρώτον γιατί το θέαμα στο γήπεδο είναι απογοητευτικό και δεύτερον γιατί με όσα έγιναν από το περσινό καλοκαίρι και μετά και με συγκεκριμένες ενέργειες της διοίκηση σας, έχω ξενερώσει και αποξενωθεί.
Σαν και εμένα πολλοί και έχετε δυο επιλογές: Είτε να μας προσεγγίσετε σαν ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ, να σεβαστείτε ότι τα όνειρα μας μετράνε και να μας κερδίσετε πίσω με τις ενέργειες σας στο γήπεδο και όχι μόνο, είτε να μας αγνοήσετε σαν πελάτες με το σκεπτικό ότι θα βρείτε άλλους, για να ανακαλύψετε όμως πολύ σύντομα πως καμία επιχείρηση χωρίς πελάτες δεν κάνει κέρδη.
