Χαιρετίζω τους απανταχού Ομονοιάτες,
Καταρχάς θέλω να πω οτι μετά απο ΠΑΡΑ πολύ καιρό είμαι αρκετά ενθουσιασμένος και ανυπόμονος για το νεο ρόστερ, θεωρώ οτι θα είναι απο τα πιο δυνατά που είχαμε τα τελευταία 5 χρόνια.
Επικοινωνώ μαζί σας για ενα θέμα που θεωρώ σημαντικό και αφορά την διάκριση που κάνουμε λίγο πολύ όλοι με τους παίκτες. Και εξηγώ.
Μετά τα απανωτά δημοσιεύματα για τον Σιέριταν πολλοί είναι ενθουσιασμένοι, έβγαλαν συνθήματα κτλ. Αυτό ισχύει για 3-4 παίκτες μας και πιστεύω είναι λάθος. Δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε με διάκριση. Πρέπει να υποστηρίζουμε όλους τους παίκτες το ίδιο και να δείχνουμε οτι τους θέλουμε και να τους δίνουμε δύναμη για το γήπεδο. Αν ένας παίκτης νιώθει παραμελημένος (είτε παίζει καλά είτε οχι), τότε ποιο είναι το κίνητρό του μεσα στο γήπεδο περαν της απλής αναγκαστικής παρουσίας; Σίγουρα πάντα κάποιοι θα ξεχωρίζουν αλλά πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή να μην περιθωριοποιούνται κάποιοι. Παρα πολλές φορές για να πάρει την μπάλα και να βάλει γκολ ο πρωταγωνιστής, δούλεψαν στα “παρασκήνια” πολλοί που έχουν 2ο και 3ο ρόλο…
Την αναγνώριση όλοι την χρειάζονται, ειδικά οι νεαροί μας που σίγουρα παίζουν για ενα όνειρο, για ενα όνομα. Αν τους αγκαλιάσει ο κόσμος δεν θα φύγουν ποτέ απο την ομάδα.
Εχουμε πει πολλές φορές οτι ο ψυχολογικός παράγοντας είναι πολύ σημαντικός. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να βοηθήσουμε όλους μας τους παίκτες, ανεξαιρέτως ονόματος. Αφου τους έχουμε που τους έχουμε…ας τους στηρίξουμε για να μας στηρίξουν.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας και αναμένω με αγωνία το πρώτο παιχνίδι της αγαπούλας..!!
N.O.
