Home ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟΨΕΙΣ Αναγνώστης: Η πικρή αλήθεια για την ΟΜΟΝΟΙΑ και όλους εμάς

Αναγνώστης: Η πικρή αλήθεια για την ΟΜΟΝΟΙΑ και όλους εμάς

 


Αδέρφια,

Θέλησα να γράψω τα παρακάτω λίγα λόγια για την κατάσταση στην ΟΜΟΝΟΙΑ μας, έχοντας σκοπίμως αφήσει πρώτα να περάσουν λίγες ημέρες από την έναρξη φετινού προγραμματισμού, ώστε να έχω καλύτερη εικόνα, για όσα γίνονται και όσα δεν γίνονται.

Λυπούμαι να παρατηρήσω ότι, εάν οι πρώτες αυτές ημέρες και κινήσεις είναι ενδεικτικές, για να πω την αμαρτία μου, έχω χωνέψει ότι μάλλον δεν θα έρθει ούτε φέτος η πολυπόθητη αλλαγή στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Και όπου “αλλαγή” εννοώ προφανώς το τέλος των μαύρων ημερών και την έναρξη μίας νέας περιόδου διαφάνειας, εμπιστοσύνης, υγιούς διοίκησης και αγωνιστικής ακμής.

Ελπίζω και εύχομαι να αποδειχθώ λάθος, αλλά είμαστε σίγουροι ότι άλλαξε κάτι στην ΟΜΟΝΟΙΑ φέτος ή μήπως πάλι θα έχουμε τα ίδια προβλήματα;

Προσωπικά, για ακόμα ένα καλοκαίρι βλέπω ακριβώς τα ίδια πράγματα, για ακόμα ένα καλοκαίρι βλέπω ακριβώς το ίδιο κλίμα.

Για ακόμα μια χρονιά, με το τέλος του πρωταθλήματος (στο οποίο, σημειωτέον, η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε την πιο ντροπιαστική πορεία στην ιστορία της) άρχισε το ίδιο τροπάριο, ακόμα και από το κορυφαίο ΟΜΟΝΟΙΑτικο μέσο, το omonoianews. “Νέα σελίδα”. “Μπράβο για την αλλαγή νοοτροπίας” (και ας πρόκειται για την ελάχιστη δυνατή αλλαγή). “Βοηθήστε την ομάδα”. “Ελάτε δίπλα μας, τα λάθη είναι στο παρελθόν”. “Συναντήσεις οπαδών – διοίκησης”. “Πάρτε όλοι σήζον”. “Αγιογραφίες του προέδρου με αφορμή την παραμικρή έστω και ανούσια θετική κίνηση”. “Έπαινοι για τον προγραμματισμό, ακόμα και αν ο ένας έπαινος αντιφάσκει με τον άλλο” (π.χ. καλώς δεν θα πάμε Λατινική Αμερική γιατί είναι ακριβό το ταξίδι και ο Πάμπος έχει ούτως ή άλλως άκρες αλλού <–> τελικά θα πάμε στη Λατινική Αμερική και μπράβο, γιατί η αγορά είναι ανοικτή).

Δεν βλέπω ούτε και ένα επικριτικό σχόλιο, πόσο μάλλον άρθρο. Ούτε και μία φωνή που να απαιτεί ΠΡΑΞΕΙΣ αντί ΕΥΧΟΛΟΓΙΩΝ.

Δεν εννοώ να φωνάζει κάποιος απλά για να φωνάξει, απλά να υπάρχει στην ατμόσφαιρα η αίσθηση ότι ελέγχεται το ΔΣ, ότι έχουμε απαιτήσεις. Ζητά κανείς από το ΔΣ να μιλήσει ανοιχτά για το χρέος με στοιχεία παραδείγματος χάρη; ΑΥΤΗ θα ήταν αλλαγή νοοτροπίας, όχι απλά τα χαμόγελα και το καλόπιασμα με videos στο διαδίκτυο. Ζητά κανείς από το ΔΣ να παρουσιάσει στον κόσμο το πλάνο του για να σωθεί η ΟΜΟΝΟΙΑ και παράλληλα να πρωταγωνιστήσει; ΑΥΤΟ θα ήταν πράξη, η σκέτη ανακοίνωση ότι “στόχος είναι να πρωταγωνιστούμε και να βελτιώσουμε τα οικονομικά” είναι μία τρύπα στο νερό και απλή δήλωση του προφανούς.

Η καλόπιστη κριτική μπορεί να είναι το καλύτερο προστατευτικό/προαιρετικό μέτρο. Εμείς στην ΟΜΟΝΟΙΑ όμως από ό,τι φαίνεται έχουμε είτε το ένα είτε το άλλο άκρο. Τώρα είμαστε πάλι στο honey moon, όπου όλα τα βλέπουμε ρόδινα και τίποτα δεν μας φαίνεται περίεργο ή σκάρτο.

Εν τω μεταξύ, στην ουσία τι γίνεται φέτος ξανά; Συνθηματάκια, ωραία λογάκια, ακόμα παλεύουμε να αποδεσμεύσουμε παίχτες, ακόμα ψάχνουμε από πού και πώς θα φέρουμε παίχτες (και να θυμίσω ότι χρειαζόμαστε σύμφωνα με το “πλάνο” καμιά 15αριά), τα ονόματα που διαρρέουν είναι ξανά του τύπου “εμπιστευτείτε αυτόν που τους φέρνει”, οι μόνες ειδήσεις (οι οποίες παρουσιάζονται -ΛΑΕ ελέησον- και ως κοσμοϊστορικές) αφορούν ανανεώσεις νεαρών, πανηγυράκια για ανανέωση συμβολαίων, αναρτήσεις videos στα social, συνεντεύξεις με παλαίμαχους που μας καλούν να έρθουμε κοντά γιατί “και τότε ο κόσμος έκαμε τη διαφορά” (φυσικά τότε ο κόσμος έκαμε τη διαφορά γιατί όσα προσέφερε υπήρχαν άνθρωποι που τα εκτιμούσαν και τα χρησιμοποιούσαν καταλλήλως κτλ. κτλ. Μέχρι και προετοιμασία στον ίδιο τόπο θα κάνουμε, έτσι για να… μην χαλάμε τις παραδόσεις.

Χαριτολογώντας πρόσθεσα το τελευταίο για την προετοιμασία, αλλά καταλαβαίνετε τι θέλω να πω: ότι είναι ξεκάθαρο πως ο τρόπος λειτουργίας, στην ΟΥΣΙΑ του, δεν έχει αλλάξει. Ε πώς ζητάμε να έχουμε διαφορετικά αποτελέσματα, με την ίδια συνταγή που αποδείχθηκε καταστροφική στο παρελθόν.

Καλά τα βήματα προόδου στο marketing, αν και είναι ακόμα βρεφικά, καλές οι δηλώσεις για “νέα μέρα”, αλλά είναι καιρός για ΠΡΑΞΕΙΣ, αδέρφια. Και όταν λέω πράξεις, δεν αναφέρομαι σε τίποτα άλλο από τις πράξεις που ο ΛΑΟΣ απαιτεί εδώ και χρόνια και οι οποίες θα φέρουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ “νέα μέρα” στην ΟΜΟΝΟΙΑ: Ξεκάθαρη οριοθέτηση στόχων από τη Διοίκηση, ξεκάθαρο ορισμό χρονοδιαγράμματος, διαφάνεια όσο αφορά τα οικονομικά του Σωματείου και πραγματικές αλλαγές στη νοοτροπία διοίκησης του τεράστιου καραβιού που λέγεται ΑΣΟΛ και πρόσφατα γιόρτασε τα 69 χρόνια περήφανης ζωής.

Δε νοείται ένα σωματείο του βεληνεκούς μας να ζητά εδώ και τόσα χρόνια κάθε καλοκαίρι από τον ΛΑΟ να βγάζει το φίδι από την τρύπα και ακόμα και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια “οικονομικής στενότητας” να μην μπορεί να βγει επίσημα, ειλικρινά, ίσια και ΟΜΟΝΟΙΑτικα και να πει, “Κύριοι, ΤΟΣΟ είναι το χρέος και ΤΟΣΟ σκοπεύουμε να το μειώσουμε, σε ΤΟΣΟ χρονικό διάστημα, με ΑΥΤΟΝ τον τρόπο”. Ας βάλουμε πίεση να γίνει αυτό και μετά όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Όταν υπάρξει διαφάνεια στο πιο βασικό κομμάτι που αφορά το πράσινο οικοδόμημα σήμερα, τότε και μόνο τότε θα αρχίσουν όλα να βγάζουν νόημα και να λειτουργούν πιο σωστά.

Άλλο να ξέρεις ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ γίνεται και άλλο να σου λένε ΑΟΡΙΣΤΑ ότι… κάτι γίνεται. Στην πρώτη περίπτωση, θα στηρίξεις με χίλια, έχοντας τη ΣΩΣΤΗ οπτική και προσέγγιση. Στη δεύτερη περίπτωση, ακόμα και αν στηρίξεις, δεν θα ξέρεις τι ακριβώς στηρίζεις, με αποτέλεσμα η προσέγγισή σου να στραβώνει εύκολα και στην πρώτη στραβή, να πανικοβάλλεσαι και να βάζεις στο στόχαστρο θεούς και δαίμονες.

Είδαμε πολλές φορές το έργο και τι αποτέλεσμα έχει -τον εξής μαύρο κύκλο: Κάθε καλοκαίρι μιλάμε για νέα σελίδα, με νέο προπονητή και νέα ομάδα. Κανείς δεν κρίνει κανέναν. Κανείς δεν έχει απαιτήσεις για τα ουσιαστικά προβλήματα και όλοι ασχολούνται με τα φιλικά και τις μεταγραφές. Οι στόχοι της σεζόν αντί να οριοθετούνται επακριβώς, μένουν αόριστοι και του τύπου “χτυπάμε κάθε παιχνίδι”. Έπειτα, ξεκινά η σεζόν και όπως είναι λογικό για κάθε εντελώς νέα ομάδα, χρειαζόμαστε χρόνο για να βρούμε τα πόδια μας. Εν τω μεταξύ, μένουμε μακριά από οποιαδήποτε πιθανότητα διάκρισης και κάπου εκεί, αρχίζει η μουρμούρα στην οποία συμβάλλει ακριβώς το γεγονός ότι στόχος ξεκάθαρος δεν υπήρξε ποτέ. Ο εύκολος στόχος; Ο προπονητής, ο οποίος κατά κανόνα μας αποχαιρετά πριν καν κλείσει μία σεζόν στο τιμόνι. Και φτου κι απ’ την αρχή.

Ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Ας βάλουμε πίεση στο ΔΣ, φίλοι ΟΜΟΝΟΙΑτες και ειδικά φίλοι εδώ στο omonoianews. Ας βάλουμε πίεση ζητώντας να ΔΕΣΜΕΥΤΟΥΝ οι Διοικούντες ότι θα μιλήσουν ξεκάθαρα και ότι θα θέσουν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΛΑΝΟ με χρονοδιάγραμμα, τόσο για το οικονομικό όσο και για το αγωνιστικό, το οποίο πλάνο στα του αγωνιστικού θα προϋποθέτει ότι δεν κρίνουμε τον προπονητή από την πρώτη σεζόν -τον αφήνουμε να δουλέψει! Ας ξεκινήσουμε από την επερχόμενη Γενική Συνέλευση (της οποίας η ώρα πρέπει να αλλάξει για να συμμετέχουν όσο περισσότερα μέλη γίνεται).

Διαφορετικά, όπως πάμε, ως τον Δεκέμβρη θα έχουμε μείνει 5-6 πλάσματα να στηρίζουμε τον προπονητή και οι υπόλοιποι θα φωνάζουν το κλασικό “θκιώξετε τον αχάπαρο”. Όπως γίνεται κάθε χρόνο, πριν ξεκινήσει ο παραπάνω μαύρος κύκλος που περιέγραψα. Από τους πραγματικούς “αχάπαρους”, πότε θα ζητήσουμε αλλαγή;

Με εκτίμηση,
T.K.Γ.