Ένα από τα λίγα πράγματα που γνώριζε ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς για το κυπριακό ποδόσφαιρο, πριν έρθει στο νησί μας, ήταν η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο μεγάλων συλλόγων της Λευκωσίας.
Του Α.Βιολάρη – Η Σημερινή
Ο φανατισμός που υπάρχει στις τάξεις των οπαδών των δύο ομάδων και η σημασία του να κερδίζεις έναν τέτοιο αγώνα. Ερχόμενος στην Κύπρο είδε, άκουσε και έμαθε πολλά περισσότερα και αύριο θα έχει την ευκαιρία να διαπιστώσει και ιδίοις όμμασι τι εστί ντέρμπι αιωνίων.
Ενημερώθηκε φυσικά και για την αρνητική παράδοση των τελευταίων χρόνων, που θέλει την ομάδα του να μην μπορεί να κερδίσει τον μεγάλο αντίπαλο. Και το μεγάλο στοίχημα για τον ίδιο και τους παίκτες του είναι να βάλουν τέλος σε αυτό το αρνητικό σερί των 13 αγώνων χωρίς νίκη.
Στο παιχνίδι του πρώτου γύρου (2-2) οι «πράσινοι» κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια και με λίγο διαφορετική διαχείριση, περισσότερη τύχη και λιγότερα λάθη θα μπορούσαν να φύγουν με τρίποντο. Προφανώς και ο Μιλόγεβιτς έχει παρακολουθήσει ξανά και ξανά σε DVD αυτό το παιχνίδι. Από μόνο του το συγκεκριμένο 90λεπτο μπορεί να αποτελέσει τον καλύτερο οδηγό για το τι πρέπει να κάνουν οι παίκτες του και τι όχι, ώστε να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι «πράσινοι» οφείλουν να κρατήσουν τις πολλές αρετές που έβγαλαν στον αγώνα του πρώτου γύρου και ταυτόχρονα να περιορίσουν στο ελάχιστο τις σημαντικές αδυναμίες. Αν καταφέρουν να συνδυάσουν αυτά τα δύο, τότε θα φτάσουν πιο κοντά στο μεγάλο στόχο.
Διάρκεια στο παιχνίδι της
Βασική προϋπόθεση για να αυξήσει τις πιθανότητες νίκης στο αυριανό ντέρμπι είναι η διάρκεια στην απόδοσή της και η μείωση των κενών διαστημάτων. Κάτι που δεν έκαναν στο παιχνίδι του α΄ γύρου. Οι «πράσινοι» ξεκίνησαν πολύ δυναμικά το ντέρμπι, σκόραραν στα 85 δευτερόλεπτα (!) και στα επόμενα δέκα λεπτά δημιούργησαν ακόμα τρεις φάσεις για το 2-0. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη. Επέτρεψαν στον αντίπαλο να απαντήσει νωρίς (14΄) και να φτιάξει με τη σειρά του 2-3 καλές στιγμές για το 1-2. Παρόμοιο ήταν το σκηνικό και στην επανάληψη, με την Ομόνοια να μπαίνει νωθρά (και να δέχεται τελικά το γκολ) και να τελειώνει με εντυπωσιακό τρόπο το παιχνίδι και να παίρνει τελικά τον βαθμό.
Στιγμές αδράνειας και λάθη
Πέραν από τα κενά διαστήματα, οι παίκτες του Βλάνταν Μιλόγεβιτς θα πρέπει να μην παρουσιάσουν τις στιγμές αδράνειας που είχαν στο πρώτο ντέρμπι αιωνίων, με πιο χαρακτηριστική τη φάση του 14ου λεπτού, με τον Καβενάγκι να περνά σαν σταματημένους 2-3 ποδοσφαιριστές και να κάνει το 1-1, αλλά και τα σοβαρά ατομικά λάθη. Τουλάχιστον τρεις μεγάλες ευκαιρίες του ΑΠΟΕΛ ήταν προϊόν παιδαριωδών ατομικών λαθών. Όπως αυτά που έκαναν οι Οικονομίδης (29’), Κιρμ (39’) και Γκουλόν (46’), επιτρέποντας στον αντίπαλο να βγει σε θέση βολής.
Η αδυναμία να γίνει όπλο
Στο πρώτο παιχνίδι, αλλά και σε αρκετά άλλα παιχνίδια του α΄ γύρου, η Ομόνοια πλήρωσε την κακή της λειτουργία στον μεσοαμυντικό χώρο και ειδικότερα στο κέντρο της άμυνας. Γκουλόν και Ρομαρίκ δεν έκαναν καλό παιχνίδι, ενώ χτυπητές αδυναμίες παρουσιάστηκαν και στον χώρο του κέντρου. Η συγκεκριμένη αδυναμία εξελίχθηκε σε ένα από τα δυνατά όπλα του «τριφυλλιού» στον β΄ γύρο. Υπήρξαν και ματς-εξαιρέσεις, ο κανόνας όμως θέλει την Ομόνοια να παρουσιάζει μια σταθερά καλή εικόνα στο ανασταλτικό κομμάτι και να μην επιτρέπει στους αντιπάλους, όχι απλά να σκοράρουν αλλά να φτιάχνουν φάσεις για γκολ. Ρούνιε – Ρομαρίκ βρήκαν χημεία, ο Καρλίτος έδωσε ακόμα μεγαλύτερη ασφάλεια στο δεξί άκρο, ενώ και ο Χαφέζ αποτελεί πλέον σταθερή αξία στο αριστερό. Αν στην εξίσωση προσθέσουμε και τον Φλορέσκου, ο οποίος προέρχεται από ένα εξαιρετικό παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ, αλλά και την παρουσία των Φυλακτού, Οικονομίδη, τότε η Ομόνοια έχει όλα τα εχέγγυα για να μην επαναλάβει την (αμυντική) εικόνα του πρώτου αγώνα.
Τύχη και αποτελεσματικότητα
Πέραν από θέματα τακτικής και συγκέντρωσης, σε τέτοια ντέρμπι παίζει καθοριστικό ρόλο ο παράγοντας τύχη, αλλά και η αποτελεσματικότητα στην επίθεση. Και η αλήθεια είναι πως η Ομόνοια δεν είχε αυτά τα στοιχεία με το μέρος της στον α΄ γύρο. Ενδεικτικό παράδειγμα ατυχίας η φάση του 34’ με το δοκάρι του Σκέμπρι, κι αναποτελεσματικότητας οι πέντε (!) εξ επαφής σωτήριες αποκρούσεις του Βάτερμαν μετά το 75’. Σαφώς και πιστώνουμε στον Ολλανδό τερματοφύλακα τις σπουδαίες επεμβάσεις, οφείλουμε όμως να χρεώσουμε και στους επιθετικούς της Ομόνοιας το κακό τελείωμα σε κάποιες από αυτές τις φάσεις.
