Πέρσι ψάχναμε να βρούμε κεντρικό αμυντικό και δεν τα καταφέρναμε. Φέτος ψάχνουμε να δούμε ποιος από τους τέσσερις θα μένει εκτός και αδυνατούμε για την ώρα να πούμε με βεβαιότητα. Στο φιλικό με τον Ολυμπιακό για παράδειγμα, είχαν ξεκινήσει οι Εκίθα και Κατελάρης. Στο τελευταίο με τον Ερμή, έπαιξαν οι Φαμπρίσιο και Γουίλιαμ. Σε κάποια χρονικά διαστήματα είδαμε και άλλους συνδυασμούς των τεσσάρων παικτών. Στην θεωρία ο Πάμπος φαίνεται πως έχει κλείσει μια μεγάλη μαύρη τρύπα.Λέμε στη θεωρία, γιατί το σημαντικό είναι να κρατάμε καθαρή την εστία μας στα επίσημα και όχι απλά να αναγνωρίζουμε πως διαθέτουμε ατομική ποιότητα.
Είναι σαφές πως ο κόουτς θέλει τους κεντρικούς αμυντικούς του να είναι μαχαίρια, αλλά ταυτόχρονα να είναι και παίκτες εγκεφαλικοί. Θέλει οι επιθέσεις να ξεκινούν από πίσω, την ίδια στιγμή θέλει τους στόπερ του να έχουν την ταχύτητα να καλύψουν κενά στην κόντρα του αντιπάλου. Με άλλα λόγια έχει πολύ ψηλές απαιτήσεις από τους κεντρικούς αμυντικούς του. Και θα παίζουν όποιοι είναι σε καλύτερη κατάσταση, όποιοι δουλεύουν πιο σκληρά στις προπονήσεις, όσοι αποδίδουν καλύτερα στο γήπεδο. Το θετικό είναι πως υπάρχουν πλέον επιλογές που τουλάχιστον θεωρητικά, είναι ποιοτικές και δίνουν στον κόουτς ευελιξία.
