Δεν αντέχεται άλλο η εικόνα της ομάδας στον αγωνιστικό χώρο και πονάνε τα μάτια μας κάθε φορά που τη βλέπουμε. Τα αρνητικά αποτελέσματα συνεχίζουν και πονάει η καρδιά μας με αυτό το χάλι που κατάντησε η ΟΜΟΝΟΙΑ.
Από την 1η αγωνιστική περιμένουμε αυτή την ριμάδα την βελτίωση και αντ’ αυτού βλέπουμε μια ομάδα που χειροτερεύει και πάει από το κακό στο χειρότερο. Πόσο ντροπιαστικό ακούγεται το γεγονός ότι η Ένωση, μια μικρομεσαία ομάδα, νιώθει αδικημένη που έφερε ισοπαλία με την ΟΜΟΝΟΙΑ. Τι να πούμε πραγματικά μετά από αυτό.
Σε άλλο ένα παιχνίδι οι ποδοσφαιριστές δεν μπορούσαν ούτε τα βασικά να κάνουν. Τραγικοί σε όλο σχεδόν το 90λεπτό και από το πουθενά η ομάδα μας βρέθηκε κιόλας μπροστά στο σκορ. Αλλά ούτε το υπέρ της προβάδισμα δεν μπόρεσε να διαχειριστεί. Επαναλαμβανόμενα παιδικά λάθη από τους ποδοσφαιριστές που πραγματικά αναρωτιόμαστε για μερικούς τι δουλειά έχουν στην ομάδα. Κόντρα στην προτελευταία ομάδα της βαθμολογίας η ΟΜΟΝΟΙΑ φεύγει από τον αγωνιστικό χώρο με τον βαθμό της ισοπαλίας και πρέπει να είναι και ευχαριστημένη με αυτό.
Μετά το τέλος ήρθε και η επιβεβαίωση από τον προπονητή πως κανείς δεν δικαιούται να πιστεύει πως πρέπει να αγωνίζεται βασικός. Ντροπή για την εμβέλεια και τη φανέλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ πραγματικά.
Έρχονται γιορτινές μέρες και το κατάντημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στεναχωρεί τον κόσμο της. Αυτός ο κόσμος που πάντα είναι εκεί και στηρίζει αλλά τα τελευταία χρόνια παίρνει μοναχά πίκρα και μαράζι από την ομάδα.
