Γεγονότα στις 28 Οκτωβρίου
1920: Η Σουηδία κάνει… σκόνη και θρύψαλα τις ελπίδες της Ελλάδος για διάκριση στους 7ους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τη νικά με 9-0! Για την ΦΙΦΑ αυτό είναι το πρώτο επίσημο ποδοσφαιρικό ματς της εθνικής Ελλάδος. Όμως τότε το ποδόσφαιρο υπαγόταν στον σεγας. Η ΕΠΟ ιδρύθηκε έξι χρόνια αργότερα (14/11/1926) και φυσικά δεν αναγνωρίζει τον αγώνα εκείνο. Με την ελληνική ομάδα αγωνίζονται οι Γιώργος Καλαφάτης, Απόστολος Νικολαϊδης και Γιάννης Ανδριανόπουλος, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι οι διεθνείς μας παίζουν για πρώτη φορά σε γήπεδο με χόρτο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους αγώνες προεπιλογής της εθνικής ο Γιώργος Ανδριανόπουλος έσπασε, άθελά του φυσικά, το πόδι του Λουκά Πανουργιά και του στέρησε τη δυνατότητα να ταξιδέψει και ν’ αγωνιστεί στην Αμβέρσα. Στα ποδοσφαιρικά του απομνημονεύματα χρόνια αργότερα αφιέρωσε πολύ χώρο για να του ζητήσει συγνώμη! Ο πρώτος επίσημος διεθνής αγώνας για την ΕΠΟ θεωρείται αυτός εναντίον της Β’ Ιταλίας 1-4 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας (7/4/1929)
1922: Πρώτη παναμερικανική μετάδοση κολεγιακού αγώνα αμερικανικού ποδοσφαίρου (Princeton – Chicago 21-18)
1940: Στις τρεις τα ξημερώματα ο Ιταλός πρεσβευτής στην Αθήνα ζητά από τον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά τα στρατεύματα της χώρας του να περάσουν στο ελληνικό έδαφος. Το τελεσίγραφο απορρίφθηκε και στις πέντε το πρωί άρχισαν οι μάχες στην ελληνοαλβανική μεθόριο. Το 1941 εορτάζεται παρά την απαγόρευση των Γερμανών η πρώτη επέτειος, ενώ το 1944 αποφασίζεται να γίνει εθνική εορτή. Το 2000 συλλαμβάνονται τρία άτομα, οι δύο στην Αλεξανδρούπολη κι ο άλλος στην Αθήνα επειδή έκαψαν ελληνικές σημαίες!
Διαβάστε τη ζωή και τον θάνατο του Μίμη Πιερράκου εδώ
http://eginan.blogspot.gr/2012/10/blog-post_1457.html
Διαβάστε για τη θυσία του Νίκο Σωτηριάδη εδώ
http://eginan.blogspot.gr/2012/10/blog-post_1142.html
Ο φόρος αίματος του ελληνικού αθλητισμού το 1940 εδώ
http://eginan.blogspot.gr/2012/10/1940.html
1962: Ο Γιώργος Μπαμπανιώτης καταρρίπτει το πανελλήνιο ρεκόρ στη σφυροβολία με 60μ20 στην Αθήνα σπάζοντας το φράγμα των 60μ. Το παγκόσμιο ρεκόρ είναι κατά10 μέτρα μεγαλύτερο (70μ67) και έχει γίνει ένα μήνα πριν, στις 21/7/62, από τον Αμερικανό Harold Connolly
1978: Ο Donald Ritchie σημειώνει τον πιο γρήγορο χρόνο στα 100 χιλιόμετρα με 7 ώρες, 27 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα
1984: Σημειώνεται ο πρώτος θάνατος στον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης όταν ένας Γάλλος δρομέας καταρρέει.
2000: Ο κολυμβητής Κώστας Φίκας κατακτά το δεύτερο χρυσό μετάλλιο, με παγκόσμιο ρεκόρ 27.93 στα 50μ ελεύθερο της κατηγορίας S8 στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Δεύτερος ο Κινέζος Hengheng Tian με 28.56 και τρίτος ο Δανός Emil Broendum με 29.00. Ο Παράσχος Στογιαννίδης κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στο ακόντιο της κατηγορίας F20 με 47.75μ. Πρώτος ο Αυστραλός Anton Flavel με 52.50 και δεύτερος ο Μεξικανός Jesus Lucero με 50.51
Γεννήσεις στον αθλητισμό στις 28 Οκτωβρίου
1868: Τζέιμς Κόνολι (James Connolly). Αμερικανός άλτης. Στην Αθήνα το 1896 κέρδισε τρία μετάλλια (χρυσό στο τριπλούν, αργυρό στο ύψος και χαλκινο στο μήκος, ενώ κέρδισε ένα ακόμα χρυσό στο Παρίσι το 1900 (τριπλούν).Πέθανε στις 20 Ιανουαρίου 1957.
Περισσότερα
http://eginan.blogspot.gr/2012/10/blog-post_28.html
1922: Ερνεστ Βααστ (Ernst Vaast). Γάλλος μέσος. Σημείωσε 11 γκολ σε 15 εμφανίσεις με την εθνική Γαλλίας από το 1945 έως το 1949. Έπαιξε στις Ρασίγκ Παρί (1944-49), Σερβέτ (1949-50), Ρασίγκ Παρί (1950-51), Σταντ Ρενς (1951-53) και Ρεντ Σταρ (1953-54). Στη συνέχεια έγινε προπονητής. Πέθανε στις 10 Απριλίου 2011.
1931: Σβιάτοπλουκ Πλούσκαλ (Svatopluk Pluskal). τσεχοσλοβάκος αμυντικός μέσος Αγωνίστηκε 57 φορές στην εθνική ομάδα περίοδος 1952-65) και πέτυχε πέντε γκολ. Το 1960 κέρδισε την 3η θέση στο πρώτο Κύπελλο Εθνών, ενώ το 1962 έπαιξε στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Συμμετείχε και στις διοργανώσεις του 1954 και 1958. Ιδανικός παρτενέρ του Γιόζεφ Μάζοπουστ στην Ντούκλα για περισσότερο από 15 χρόνια. Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο έγινε προπονητής. Στη δεκαετία του ’70 εργάστηκε δύο φορές στη Κύπρο, στην ΄Ενωση Νέων Παραλιμνίου (197194 και 1976-78). Πέθανε στις 29 Μαΐου 2005.
1933: Μανοέλ Φρανσίσκο ντος Σάντος (Manuel Francisco dos Santos) ή απλά Γκαρίτσα (Garrincha) στο Πάου Γκράντε ο Βραζιλιάνος δεξιός ακραίος κυνηγός Πραγματικός μάγος του ποδοσφαίρου. Ανώτερος ίσως κι από αυτόν τον Πελέ. Η ντρίπλα του μαγική. Το όνομα «Γκαρίντσα» το πήρε από ένα πουλί. Ο δεσμός του με την τραγουδίστρια της σάμπα Ελσα Σοάρες δημιούργησε αίσθηση. Μαζί της έχασε όλα του χρήματα κι εθίστηκε στο αλκοόλ. Παγκόσμιος πρωταθλητής το 1958 και το 1962. Πήρε μέρος και στη διοργάνωση του 1966. Στην εθνική ομάδα έπαιξε 61 φορές (περίοδος 1955-67) και σημείωσε 17 γκολ. Αγωνίστηκε στις Πάου Γκράντε (1948-52), Μποταφόγκο (1953-65), Κορίνθιανς (1966-68), Μπαρανγκουίλα (Κολομβία, 1968), Φλαμένγκο (1969), Τορβαγιανίτσα (Ιταλία, 1970-71), Ρεντ Σταρ Παρίς, Γαλλία, 1971-72), Ολάρια (1972). Πέθανε στο Ρίο φτωχός και εγκαταλελειμμένος στις 20 Ιανουαρίου 1983. Ήταν 49 χρόνων.
Περισσότερα
http://eginan.blogspot.gr/2012/10/blog-post_739.html
1942: Κορνέλιους Φέρκερκ (Cornelis Arie Verkerk). Ολλανδός παγοδρόμος. Ολυμπιονίκης το 1968 στα 1.500μ και δεύτερος στο ίδιο αγώνισμα το 1964 και 1968. Παγκόσμιος πρωταθλητής στα 1.500μ και 5.000μ το 1966. Το 1967 κατέρριψε στις δύο αυτές αποστάσεις δέκα φορές το παγκόσμιο ρεκόρ!
1949: Μπρους Τζένερ (William Bruce Jenner). Αμερικανός δεκαθλητής Στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μόντρεαλ κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με παγκόσμιο ρεκόρ (8.618).
1956: Φρανκ Βερκότερεν (Frank Vercauteren). Βέλγος αριστερός ακραίος από τους πρωταγωνιστές του ποδοσφαίρου της χώρας στη δεκαετία του ’80. Έπαιξε 63 φορές στην εθνική Βελγίου και σημείωσε εννιά γκολ από το 1977 έως και το 1988. Ως προπονητής εργάστηκε στην εθνική Βελγίου (2009) και στη Γκενγκ
Ομάδες (ως ποδοσφαιριστής)
1975-87: Αντερλεχτ
1987-90: Ναντ
1990-93: Μόλεμπεργκ
1976: Παναγιώτης Κατσούρης. Σε ηλικία 17 χρόνων παίζει με τη Νάουσα στην Α’ εθνική. Το καλοκαίρι του 1996 πηγαίνει στον ΠΑΟΚ. Είχε ξεκινήσει από τα τμήματα υποδομής του Παναθηναϊκού. Σκοτώθηκε σε τροχαίο, στη περιοχή της Θέρμης, ενώ επέστρεφε σπίτι του από γήπεδο 5Χ5 στις 9 Φεβρουαρίου 1998.
1980: Αλαν Σμιθ (Alan Smith). Άγγλος μεσοεπιθετικός Έπαιξε στις Λιντς (1998-04), Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2004-07), Νιούκαστλ (2007-12) και Μίλτον Κένιονς. Έπαιξε 19 φορές στην εθνική Αγγλίας (ένα γκολ) από το 2001 έως και το 2007.
1981: Μίλαν Μπάρος (Milan Baros). Τσέχος επιθετικός Έχει 93 συμμετοχές στην εθνική Τσεχίας από το 2001 έως σήμερα και 41 γκολ. Κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ (2005), το Γαλλικό πρωτάθλημα (2007), το Κύπελλο Αγγλίας (2008) και το Αγγλικό Λιγκ Καπ (2003). Με την ομάδα της Τσεχίας για παίκτες κάτω των 21 κέρδισε το 2002 το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Ομάδες
1998-01: Μπάνικ Οστράβα
2002-05: Λίβερπουλ
2005-07: Αστον Βίλα
2007-08: Λιόν
2008 (δανεικός): Πόρτσμουθ
2008-σήμερα: Γαλατασαράι
Θάνατοι στον αθλητισμό στις 28 Οκτωβρίου
1943: Κώστας Δημητριάδης, 64 χρόνων στην Αθήνα. Γλύπτης. Το έργο “Ο Δισκοβόλος” βραβεύτηκε με το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, ενώ ο ίδιος είχε επιστρέψει από τη Γαλλία το 1930 και είχε εκλεγεί τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1937. Είχε γεννηθεί στη Στενήμαχο της Ανατολικής Ρωμυλίας το 1881.
1974: Εβεράλδο (Everaldo) ή Everaldo Marques da Silva, 30 χρόνων. Βραζιλιάνος αμυντικός. Σκοτώνεται σε τροχαίο κοντά στη Σαντα Κρουζ ντο Σολ. Μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970 στο Μεξικό. Ξεκίνησε τη καριέρα του από την Εσπόρτε Κλαμπ Γιουβεντούντε (1965) για να πάει στη Γκρέμιο (1966-74) όπου έγινε η σημαία της μέχρι τον θάνατό του.
Με την εθνική Βραζιλίας έπαιξε σε 26 αγώνες (περίοδος 1967-72) και εκτός του Μουντιάλ κέρδισε και το Ρόκα Καπ το 1967. Σε συλλογικό επίπεδο πανηγύρισε το πρωτάθλημα Γκαούτσο (1964,66,67,68) και το Κύπελλο Ρίο Μπράνκο (1967). Είχε γεννηθεί στις 11 Σεπτεμβρίου 1944.
1975: Ζορζ Καρπαντιέ (Georges Carpentier ), 81 χρ. Γάλλος πυγμάχος Παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία των ημιβαρέων βαρών την περίοδο 1920-22, όταν νίκησε τον Λεβίνσκι. Το 1922 αναδείχτηκε πρωταθλητής Ευρώπης στα βαρέα βάρη. Είχε γεννηθεί στις 12 Ιανουαρίου 1894.
Περισσότερες ειδήσεις στο pamesports.gr
