Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για το μέγεθος της επιρροής του Λεβαντόφσκι στο παιχνίδι της ομάδας του Γκουαρδιόλα και προβλέπει ότι οι Βαυαροί θα ζοριστούν πολύ για να τον κρατήσουν στο Μόναχο.
Περίπου έναν χρόνο πίσω τέτοια εποχή, όταν είχε γίνει γνωστή η επιλογή του Πεπ Γκουαρδιόλα να αντικαταστήσει τον Μάριο Μάντζουκιτς με τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι υπήρξαν αρκετές αναλύσεις από insiders της Μπάγερν που αναδείκνυαν την αμφιβολία για την ορθότητα της επιλογής. Ηταν αρκετοί που αμφέβαλαν ότι ο Πολωνός διεθνής επιθετικός θα αποδεικνυόταν πιο αποτελεσματικός από τον Κροάτη με τα 15+ γκολ ανά σεζόν με την Μπάγερν στην Μπουντεσλίγκα και υπογράμμιζαν το ρίσκο που έπαιρνε ο Γκουαρδιόλα να δυσαρεστήσει τον Μάντζουκιτς και να τον οδηγήσει προς την έξοδο. Ο Λεβαντόφσκι δεν χρειάστηκε ολόκληρη τη σεζόν για να δικαιώσει περίτρανα τον Πεπ και την διοίκηση της Μπάγερν για αυτή την επιλογή. Μετρά 2 γκολ λιγότερα (16) από όσα πέτυχε σε όλη την περσινή σεζόν ο Μάντζουκιτς στην Μπουντεσλίγκα (18) και τον έχει φτάσει σε γκολ στο Champions League (3) παρ’ όλο που έχει περίπου 10 παιχνίδια μπροστά του για να ξεπεράσει με την πρώτη του προσπάθεια την πιο αποτελεσματική σεζόν που είχε ο προκάτοχός του.
Οι αριθμοί και οι στατιστικές επιδόσεις είναι μόνο ένα μέρος της αλήθειας που αναδεικνύει την σοφία του Γκουαρδιόλα και την ορθότητα της μεταγραφής. Ο Πολωνός επιθετικός χρειάστηκε ένα μεταβατικό διάστημα προκειμένου να διαβάσει το παιχνίδι των συμπαικτών και να συγχρονιστεί μαζί τους ώστε να ανταποκριθεί στις τακτικές οδηγίες του προπονητή, και πλέον “πετάει”. Η επίδοση των 9 γκολ στα τελευταία 7 ματς της Μπουντσελίγκα φωτίζει την αποτελεσματικότητά του και τον αναδεικνύει σε πρωταγωνιστή σε μια περίοδο που η Μπάγερν το είχε ανάγκη λόγω της σύγχρονης απουσίας των Ρόμπεν, Ριμπερί. Ο Λεβαντόφσκι και ο Μίλερ έχουν πάρει την Μπάγερν από το χέρι και αποδεικνύουν εσχάτως ότι οι Βαυαροί έχουν τον τρόπο να παραμένουν αποτελεσματικοί και ανταγωνιστικοί όταν απουσιάζουν οι Ρομπερί.
Η ειδοποιός διαφορά του Λεβαντόφσκι από τον Μάντζουκιτς είναι ευδιάκριτη δια γυμνού οφθαλμού στην πλειονότητα των αγώνων: ο Πολωνός έχει πολύ πιο ουσιαστική συμμετοχή στην ανάπτυξη του παιχνιδιού με συνέπεια η Μπάγερν να έχει αποκτήσει έναν πλέι μέικερ στην κορυφή του σχηματισμού της, ο οποίος την έχει δώσει την ευχέρεια να αναπτύσσεται ορθότερα αλλά και με μεγαλύτερη ποικιλία στο ρεπερτόριό της στο επιθετικό 1/3 του τερέν. Η τεχνική, το εκτόπισμα και η αντοχή του στα μαρκαρίσματα, δηλαδή οι βασικές δεξιότητες που του επιτρέπουν να κρατά τη μπάλα και του δίνουν την ευχέρεια να παίζει, είτε με πλάτη είτε με μέτωπο προς την εστία, μακριά από την μεγάλη περιοχή επιτρέπουν στην Μπάγερν να απλώνεται πιο σωστά στην επίθεση και να βρίσκει είτε το βάθος είτε το πλάτος στο τερέν για να δημιουργήσει και να τελειώσει την προσπάθεια. Ο Λεβαντόφσκι έχει καταφέρει να συγχρονίζεται και να συντονίζεται με τους Μίλερ, Ριμπερί, Ρόμπεν σαν να έχουν ωριμάσει μαζί μετά από χρόνια συνεργασίας, δηλαδή όσο αρμονικά είχε μάθει να συνεργάζεται με τον Γκέτσε. Και φυσικά χάρη στο σχολείο στην Ντόρτμουντ του Κλοπ είναι ιδιοφυΐα στην εκμετάλλευση του κενού χώρου είτε στην κόντρα επίθεση είτε με την κάθετη κίνησή του σε οργανωμένο παιχνίδι.
Ολα τα παραπάνω εξηγούν και το πόσο καίριο ήταν το πλήγμα που κατάφερε η Μπάγερν στην βασική ανταγωνίστριά της των τελευταίων ετών στην Μπουντεσλίγκα, την Ντόρτμουντ. Στο μεταξύ τους ντέρμπι στο Signal Iduna Park ο Κλοπ και οι οπαδοί της Ντόρμουντ τον έβλεπαν τις προάλλες να κρίνει τον νικητή και μαράζωναν στην σκέψη του πόσο διαφορετική θα ήταν η σεζόν γι’ αυτούς αν τον είχαν ακόμη στο ρόστερ τους.
Αν καταγόταν από μια χώρα με media παγκόσμιας απήχησης, δηλαδή αν ήταν Αγγλος ή Ισπανός ο Λεβαντόφσκι, ή έστω αν έπαιζε σε αυτά τα πρωταθλήματα θα έσβηνε τον ερχόμενο Αύγουστο τα 27 κεράκια του με την ικανοποίηση της συνείδησης ότι είναι ο πιο ολοκληρωμένος εκ των top σέντερ φορ αυτή την εποχή στην Ευρώπη μαζί με τον Μπενζεμά. Παρ’ όλο που παίζει στη Μπάγερν του Γκουαρδιόλα ο Λέβα υπολείπεται πολύ σε προβολή έναντι των βασικών πρωταγωνιστών του ποδοσφαιρικού star system και έχει μικρότερη εμπορική υπεραξία, πληρώνοντας το γεγονός ότι το δικό του brand name απευθύνεται σε μικρότερη αγορά (της πατρίδας του & της μητρικής γλώσσας του) έναντι των αντίστοιχων αγορών στις οποίες απευθύνονται οι Ρούνεϊ, Αγουέρο, Ζιρού, Μπενζεμά, Σουάρες, Τέβες, Ιμπραϊμοβιτς, Ντιέγκο Κόστα, Καβάνι είτε λόγω καταγωγής είτε λόγω του πρωταθλήματος στο οποίο αγωνίζονται. Ακόμη και έτσι όμως θα είναι δύσκολο για την Μπάγερν να τον κρατήσει για πολύ, δηλαδή να αντισταθεί σε υψηλές προσφορές από την Αγγλία ή την Ισπανία, παρόλο που η διοίκησή της ισχυρίζεται ότι έχει την οικονομία για να ανταγωνιστεί τις πρωταγωνίστριες αυτών των πρωταθλημάτων που αυξάνουν διαρκώς και θεαματικά τα τηλεοπτικά έσοδά τους. Οι μεγάλοι της Αγγλίας και της Ισπανίας τον έχουν ήδη σημαδέψει. Και τα 20 εκατ. ευρώ ετησίως, τα οποία μάλιστα η Μπάγερν προσπαθεί να πείσει ότι είναι λιγότερα προκειμένου να διατηρήσει τις εσωτερικές ισορροπίες, είναι λίγα για την αξία που προσθέτει στο παιχνίδι μιας ομάδας. Αν μπουν στο παιχνίδι της διεκδίκησής του, οι Αγγλοι και οι Ισπανοί έχουν τρόπο να πουν ένα νούμερο απέναντι στο οποίο ο οικονομικός διευθυντής της Μπάγερν Γιαν Κρίστιαν Ντρέσεν και ο διευθύνων σύμβουλος Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε δεν θα μπορούν να πουν όχι.
Πηγή: gazzetta.gr
