Δεν έχω αμφιβολία για την τιμιότητα των ανθρώπων του Δ.Σ.της ομάδας.Η αγάπη τους στην ΟΜΟΝΟΙΑ, η αφοσίωση τους και οι καλές τους προθέσεις είναι δεδομένες.Άλλο να παρακολουθείς ένα αγώνα απο τις κερκίδες και άλλο να συμμετέχεις σε μία ψυχοφθόρα δραστηριότητα ξοδεύοντας αμέτρητες ώρες απο τη ζωή σου για να διοικήσεις το μεγαλύτερο σύλλογο με τόσα μάλιστα οικονομικά προβλήματα.Αυταπόδεικτο επίσης θεωρείται το πάθος μέχρι φανατισμού,το ενδιαφέρον,η φροντίδα ,η θέρμη με την οποία αγκαλιάζει το σωματείο επί δεκαετίες η μεγάλη πολιτική δύναμη, απο την εποχή της πολιτικοποίησης του ποδοσφαίρου.Στην πραγματικότητα η πολιτικοποίηση δεν ξεκίνησε απο την ΟΜΟΝΟΙΑ. Αυτό όμως δεν αποτελεί επιχείρημα για τη συνέχιση μίας δογματικής προσέγγισης «διοικούν την ΟΜΟΝΟΙΑ τα στελέχη εκείνα που εμείς αποφασίζουμε και διορίζουμε,με βάση κριτήρια πίστης,καθαρότητας, αφοσίωσης και κομματικής πειθαρχίας και κανείς δεν μπορεί να περάσει στο Συμβούλιο έξω από τα δικά μας ψηφοδέλτια » Αρκούν όλα αυτά στις σημερινές συνθήκες της καθολικής εμπορικοποίησης και πλήρους επαγγελματισμού του σύγχρονου ποδοσφαίρου;Εξυπηρετεί αυτή η προσέγγιση τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και οπαδών της αλλά και της μεγάλης πολιτικής δύναμης ;
Ακόμη και εάν ειδωθούν όλα υπο το πρίσμα της πολιτικοποίησης συμφέρει στις δυνάμεις που στηρίζουν την ΟΜΟΝΟΙΑ να διαδραματίζει η ομάδα μας επί τόσα έτη δευτερεύοντα ρόλο;Δεν θα ήταν μήπως προς το συμφέρον όλων μαζί και των πολιτικών καταστάσεων, να ήτανε πάντα πρωταθλήτρια η ΟΜΟΝΟΙΑ και να μεσουρανούσε; Προφύλαξε,προστάτεψε μήπως αυτό το δόγμα την ομάδα από την αδικία,από τον πόλεμο, τις αυθαιρεσίες και αποφάσεις των Κουτσοκούμνη,συνδέσμου διαιτητών, αντιπάλων πολιτικών παραγόντων και σία; Αρκούν οι κάθετες και οριζόντιες κομματικές εξαρτήσεις για να να κατακτήσει η ΟΜΟΝΟΙΑ τον πρωτεύοντα ρόλο της στο ποδοσφαιρικό στερέωμα;Πόσες χαμένες,πόσες αποτυχημένες χρονιές πρέπει ακόμη να συνοδεύσουν την ομάδα των δεκάδων χιλιάδων, την λαοφιλέστερη ομάδα της χώρας για να κατανοήσουν επιτέλους οι ιθύνοντες σε οποιαδήποτε γραφεία και εάν εργάζονται ότι ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Ποτέ δεν έχω αντιληφθεί μέχρι τώρα γιατί η δημιουργία μίας «εταιρείας ποδοσφαίρου ΟΜΟΝΟΙΑ» και η διατήρηση παράλληλα ξεχωριστά του «σωματείου ΟΜΟΝΟΙΑ» το οποίο θα ήτανε οικονομικά εύρωστο με το οίκημα του, ίσως και κάποια άλλα περιουσιακά στοιχεία μακριά απο τραπεζικές υποχρεώσεις,αλλά και οικονομικά ρίσκα ,δεν μπορούν να συμβαδίζουν με την ιστορία ,τις ρίζες,την ταυτότητα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και των χιλιάδων πιστών οπαδών της.
Είμαι σε θέση να ξέρω ότι υπάρχουν επιχειρηματίες ,υπάρχουν επενδυτές και ξένοι και κύπριοι που μπορούν να επενδύσουν λεφτά για το μεγαλείο της ομάδας αλλά και με τη διασφάλιση εξυπακούεται των δικών τους συμφερόντων.Μόνο με τη συμμετοχή του επιχειρηματικού κόσμου, την οικονομική ευρωστία, τα λεφτά στους τραπεζικούς λογαριασμούς και τη δύναμη, την οργανική συμμετοχή των οπαδών μέσω μετοχοποίησης, την εισαγωγή σύγχρονων στοιχείων διοίκησης,νέων επαγγελματικών προσεγγίσεων, απεξάρτησης και απελευθέρωσης από παγιωμένες προσεγγίσεις,με την παρουσία νέων δυναμικών ανθρώπων,είναι δυνατόν να επιστρέψει η ΟΜΟΝΟΙΑ εκεί που ανήκει.Πρώτη ανάμεσα σε πρώτους, με επαναλαμβανόμενους τίτλους, θριάμβους και διαρκείς διακρίσεις.Λύσεις υπάρχουνε πάντοτε και συμβιβασμοί με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορεί να προκύψουν υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
A.G.
