Η χρονιά άρχισε με προβλήματα στην άμυνα. Η παρουσία του Ρόμαρικ, η χρησιμοποίηση του Λομπιανίτσε στη φυσική του θέση και ο ενθουσιασμός του Χάφεζ, σουλούπωσαν κάπως τη κατάσταση. Αδυναμίες παρατηρούνται και στο σκοράρισμα, αν και θεωρούμε πως αυτές είναι σε κάποιο βαθμό απόρροια των άλλων, των πιο σημαντικών προβλημάτων. Αυτών που αφορούν τον άξονα.
Η συνύπαρξη Ασσίς και Μπεμπέ στην εντεκάδα, δεν μας βγαίνει, αυτή είναι η άποψη μας. Περιορίζονται και οι δύο δημιουργικά, με αποτέλεσμα ακόμα και ο Ασσίς να μην μοιάζει με το μάγο που πραγματικά είναι. Είναι ίσως οι πιο ποιοτικοί μέσοι του πρωταθλήματος, όμως για την ώρα δεν έχουν ακόμα ταιριάξει. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που χθες, οι καλύτερες μας ευκαιρίες ήρθαν όταν μόνο ο ένας από τους δυο ήταν στο γήπεδο και μάλιστα ο…λανθασμένος, αφού ο κάκιστος (μιλάμε για χθες) Μπεμπέ θα έπρεπε να αντικατασταθεί πρώτος. Και δεν είναι μόνο η δημιουργικότητα που επηρεάζεται, αλλά και η κυκλοφορία και πολύ σημαντικότερο, η αμυντική συμπεριφορά.
Ο Γιώργος Οικονομίδης είναι αυτή τη στιγμή υποχρεωμένος να τρέχει για 3 άτομα, αφού ούτε ο Μπεμπέ, ούτε ο Ασσίς είναι αμυντικά χαφ, ή έχουν έφεση σε αυτό το κομμάτι. Καταρχάς δεν μπορεί να τα προλάβει όλα, με αποτέλεσμα όταν χάνουμε τη μπάλα να είμαστε χωρίς ισορροπία και κατά δεύτερον, υποπίπτει λόγω κούρασης σε εύκολα λάθη και την ακούει κι από πάνω.
Με την επανέναρξη, ο Κώστας Καϊάφας θα έχει στη διάθεση του τους Γκουλόν και Μαργκάσα, οπότε μάλλον δεδομένο θα είναι πως ένας από τους δύο θα παίξει πλάι στον Οικονομίδη. Το γεγονός όμως πως ενώ ο άξονας δεν έκανε “κλικ”, επιμέναμε, δεν αλλάζει και στοίχισε. Επιλογή υπήρχε και μιλάμε προφανώς για το Φυλακτού πλάι στον οποίο πέρσι ο Οικονομίδης έκανε παπάδες. Από εκείνο το ομολογουμένως κακό παιχνίδι του Γεράσιμου όμως κόντρα στη Σαλαμίνα και μετά, το τεχνικό τημ δεν του έδειξε εμπιστοσύνη.
