Ξεκινάμε απότομα και όχι με τον πιο κομψό τρόπο, γιατί διαβάσαμε και ακούσαμε διάφορα από χθες το βράδυ: όποιος δε μπορεί να αντιληφθεί τι πρόσφερε ο Αντρέ Άλβες ειδικά στο πρώτο ημίχρονο του ντέρμπι με την ΑΕΛ, είτε είναι ξεροκέφαλος, είτε δεν το μυρίζεται το τόπι.
Να μας συγχωρέσετε κιόλας, αλλά ο Άλβες στα πρώτα 45 λεπτά, ήταν πιθανότατα ο κορυφαίος του γηπέδου. Κρατούσε μπάλα, άνοιγε χώρους, έπαιζε με τη μία και έσπαγε το παιχνίδι πάντα στο σωστό τόπο. Το γεγονός πως τα καλύτερα της διαστήματα η ΟΜΟΝΟΙΑ τα κάνει με τον Αντρέ στο γήπεδο και κεφάτο, δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να το δεις. Και η συμμετοχή του στο πρώτο γκολ ήταν ξεκάθαρη!
Από κει και πέρα, είναι αλήθεια πως ο Άλβες αδίκησε κατάφορα τον εαυτό του με τις δυο χαμένες ευκαιρίες του δευτέρου ημιχρόνου, για αυτό δέχεται κριτική, για αυτό δικαιολογούμε σε κάποιο βαθμό τα όσα λέγονται. Είναι και ο Ντεγκρά μεγάλη μάνα στα τετ α τετ και τον ψώνισε και τις δύο φορές, αφού δεν “διάλεξε” γωνιά όπως περίμενε ο Αντρέ και τον περίμενε, αλλά ένας επιθετικός της κλάσης του Άλβες δεν δικαιολογείται να χάνει τέτοιες ευκαιρίες. Είναι φανερό πως ο Βραζιλιάνος φορ είναι κάπως αγχωμένος μπροστά στο τέρμα. Μόνο μια φορά στη ζωή του παρουσίασε δυστοκία, όταν έπαιζε στη Ρωσία. Ο τρόπος να αποβάλει την πίεση, είναι ένας και μοναδικός: να μπει το πρώτο σημαντικό!
Αυτό που χρειάζεται από όλους μας ο Άλβες είναι στήριξη! Είναι φανερό πως άρχισε να παίρνει τα πάνω του, χθες ήταν ορεξάτος, κεφάτος, βοήθησε πολύ. Θα έρθει το γκολ που θα του λύσει τα πόδια, κι αν έρθει κόντρα στο Αποέλ, κανείς δεν θα θυμάται τις χθεσινές φάσεις! Vamos Andre λοιπόν! Vamos να γίνεις ξανά killer!