Ο Φλάβιο Αουρέλιο Σίλβα είναι ο προπονητής που ονειρεύονται οι περισσότεροι φίλαθλοι: ακούει με προσοχή την κερκίδα. Επίσης, έχει πραγματοποιήσει ένα από τα μεγαλύτερα όνειρα κάθε φιλάθλου καθώς εδώ και δέκα χρόνια είναι προπονητής της ομάδας της καρδιάς του, της μόνης ομάδας που υποστήριξε ποτέ. Πρόκειται βέβαια για μια ερασιτεχνική ομάδα στα προάστια της Φορταλέζα, τη Juventude EC, αλλά και πάλι. Εκεί σταδιοδρόμησε και ως παίκτης –επιθετικός μέσος. Αν κρίνουμε από την εξαιρετική αντίληψη του χώρου που απέδειξε ότι έχει, θα μπορούσε να κάνει μεγάλη καριέρα. O Φλάβιο όμως είναι τυφλός, και τυφλώθηκε παίζοντας μπάλα. Μια Κυριακή του 1989, 20 χρονών, ντριπλάρει έναν θηριώδη αμυντικό, ο άλλος απαντά με γροθιά στο δεξί μάτι: αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Σε ένα χρόνο χάνει πλήρως την όρασή του κι από τα δυο μάτια. Αποκτά το παρανόμι «Ο Ceguim», ο τυφλός. Ο ίδιος λέει σεμνά πως είναι ο μόνος τυφλός προπονητής στην επαρχία του Νορντέστε, ίσως και στη Βραζιλία, ενδεχομένως όμως να είναι ο μόνος στον κόσμο –τυφλοί φίλαθλοι, και φανατικοί μάλιστα, υπάρχουν, όπως έχουμε δει, αρκετοί.
Ο Φλάβιο Αουρέλιο Σίλβα έχασε το φως του το 1990: ο πληθωρισμός στη Βραζιλία πλησιάζει το 30.000%, το επίδομα που χορηγεί στους τυφλούς η τοπική κυβέρνηση δεν φτάνει ούτε για το λευκό του μπαστούνι. 
Η Juventude θα γίνει η παρηγοριά του: παραμένει στην ομάδα και κάνει τον φροντιστή, τον γενικό αρχηγό, τον επιστάτη, τον εμψυχωτή των παικτών. Κι όταν το 2005 παραιτήθηκε ο προηγούμενος προπονητής, τον διαδέχθηκε και μάλιστα με ιδιαίτερη επιτυχία. Αυτά τα δέκα χρόνια που προπονεί τη Juventude EC, έχει κερδίσει πέντε φορές το τοπικό πρωτάθλημα.
Και πώς τα καταφέρνει; Είναι όρθιος, δίπλα στη γραμμή, κάθε φορά από τη μεριά που αμύνεται η ομάδα του –είναι της σχολής: «πρώτα φροντίζουμε την άμυνα, και κατόπιν την επίθεση»–, και με το αυτί παρακολουθεί την κυκλοφορία της μπάλας και την κίνηση των παικτών, τους δίνει οδηγίες για καλύτερη τοποθέτηση, εν ανάγκη τους κατσαδιάζει. Δεν έχει πρόβλημα να ζητήσει και τη βοήθεια του κοινού από τις κερκίδες: «Δεν έχω άλλο βοηθό, μόνο εσάς», λέει. Οι παίκτες του, άλλος ηλεκτρολόγος, άλλος σερβιτόρος, έχουν δει, προφανώς, και χειρότερα στην καριέρα τους: «Είναι καλύτερος προπονητής από ορισμένους που βλέπουν κανονικά», είναι η γνώμη ενός.
Ο Φλάβιο μεγάλωσε στο Μπον Ζαρντίν, όπου η έδρα της ομάδας, ήταν παρών στη ίδρυσή της, πριν τριάντα χρόνια, κι έπαιξε μπάλα μόνο σε αυτή. Τώρα μένει είκοσι χιλιόμετρα μακριά και για να πάει στις προπονήσεις αλλάζει τρία λεωφορεία. Τίποτε όμως δεν μπορεί να τον κρατήσει μακριά από την Juventude. Εξάλλου, οι δρόμοι δεν τον φοβίζουν, η δουλειά του είναι πλασιέ, για να ζήσει πουλάει δερμάτινες ζώνες πόρτα-πόρτα. Σε ένα από τα επαγγελματικά του ταξίδια γνώρισε, μάλιστα, τη γυναίκα του, επίσης τυφλή –ο θρύλος λέει ότι έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλο σε μια διασταύρωση στο Μπέλο Οριζόντε.
Ο Φλάβιο είναι απόλυτα ευχαριστημένος από τη ζωή του, ειδικά από τον Ιούλιο, όταν λύθηκε ένα από τα προβλήματα που του έσπαγαν τα νεύρα: βρέθηκε χορηγός που εφοδίασε την ομάδα με καινούργιες εμφανίσεις. Επιτέλους.
Διότι όταν ο Ceguim δυσαρεστείται με κάτι, δεν το κρατάει μέσα του, κι αυτό οι διαιτητές το γνωρίζουν καλά. «Τι σφυρίζεις; Στραβός είσαι;» είναι η αγαπημένη του διαμαρτυρία και λέγεται πως διαμαρτύρεται συχνά. Είναι ο μόνος προπονητής στο Νορντέστε, ενδεχομένως και στον κόσμο, που μπορεί καμιά φορά να το λέει χαριτολογώντας.
Πηγή: Sombrero.gr
Στο Facebook: El Sombrero
