Το ότι διαθέτει ταλέντο το ξέραμε. Ή, καλύτερα, το ακούγαμε, το διαβάζαμε και κάποιες φορές, στις ελάχιστες ευκαιρίες που έπαιρνε από τους προπονητές του, το διαπιστώναμε και στο γήπεδο. Αν και το δείγμα ήταν μικρό, ο ίδιος φροντίζει να στέλνει τα μηνύματά του με τα καθοριστικά τέρματα που πέτυχε στα λίγα παιχνίδια που έπαιξε.
Του Α.Βιολάρη – “Η Σημερινή”
Ο λόγος φυσικά για τον Ονίσηφορο Ρουσιά. Ο 23χρονος επιθετικός διανύει την καλύτερή του φάση από τη μέρα που ντύθηκε στα «πράσινα» και δεν μπορεί αν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο που για πρώτη φορά παίρνει συνεχόμενα παιχνίδι στα πόδια του. Στη θέση που αγωνίζεται άλλωστε δεν είναι εύκολο να βρεις ρυθμό και ψυχολογία, όταν αγωνίζεται μια κάθε τόσο.
Ο Ρουσιάς σκόραρε τα νικητήριο γκολ στο ματς με τον Ερμή, κόντρα στην Πάφο πραγματοποίησε ίσως την πιο ολοκληρωμένη του εμφάνιση, αν και δεν σκόραρε, ενώ στο πρόσφατο ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ ήρθε από τον πάγκο και άλλαξε ολοκληρωτικά την εικόνα της ομάδας του, αλλά και του αγώνα. «Πιστεύω ότι βοήθησα την ομάδα, αλλά το σημαντικό ήταν να κερδίσουμε. Δεν νομίζω να θυμάται κανείς σε 4-5 εβδομάδες ότι έκανα καλή εμφάνιση κόντρα στον ΑΠΟΕΛ. Τα αποτελέσματα είναι που μένουν», μας εξήγησε αρχικά ο νεαρός επιθετικός, πριν ξεκινήσουμε την κουβέντα μας.
Το τελευταία διάστημα πήρες συνεχόμενα παιχνίδια στο πόδια σου και ήταν ίσως η πρώτη φορά.
«Υπήρχαν περιπτώσεις που έπαιξα 1-2 παιχνίδια, πήγα καλά, σκόραρα, αλλά στα επόμενα 4-5 δεν μπήκα ούτε καν αλλαγή. Ένας επιθετικός θέλει 3-4 90λεπτα για να βρει τα πόδια του. Στην ηλικία που είμαι και στην ομάδα που βρίσκομαι πρέπει να αποδεικνύω κάθε παιχνίδι ότι αξίζω να παίζω. Να σκοράρω, να κάνω καλές εμφανίσεις. Πιστεύω ότι στα τελευταία παιχνίδια έδειξα να βρίσκομαι σε καλή κατάσταση. Και μετά τα παιχνίδια με Ερμή και Πάφο, όπου κάναμε δυο νίκες, ακολούθησε το ντέρμπι με την ΑΕΚ όπου δεν χρησιμοποιήθηκα λεπτό. Μπορούσα να ξεκινήσω ή να μπω σαν αλλαγή».
Ειδικά ο επιθετικός χρειάζεται συνεχόμενα ματς στα πόδια του για να βρει ρυθμό.
«Αυτό είναι αλήθεια. Δέστε το παράδειγμα του Άλβες στην ΑΕΚ. Όπως και του Κουλούρη. Σκόραρε σε τρία συνεχόμενα παιχνίδια. Με τα γκολ του χάρισε 4 βαθμούς στην Ανόρθωση. Μόνο όταν παίρνεις ευκαιρίες μπορείς να δείξεις αν αξίζεις».
Ερχόμενος στην Ομόνοια, δεν περίμενες ότι θα ήταν δύσκολο να βρεις θέση την ομάδα;
«Περίμενα ότι δεν θα είχα τον αναμενόμενο χρόνο από την αρχή. Περίμενα όμως ότι με τη σκληρή δουλειά και την προσπάθεια θα έπαιρνα ευκαιρίες. Πιστεύω όμως ότι δικαιούμουν να πάρω λίγο περισσότερο χρόνο συμμετοχής».
Σε μια περίοδο που βρίσκεις ρυθμό, ήρθε η αλλαγή προπονητή. Αυτό είναι θετικό ή όχι για σένα;
«Το ποδόσφαιρο είναι συγκυρίες. Πάνω που έπαιξα 2-3 συνεχόμενα παιχνίδια, έκανα κάποιες καλές εμφανίσεις, ήρθε η αλλαγή προπονητή. Ίσως αν έμενε ο προπονητής να συνέχιζα να παίζω. Εγώ θα συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου. Θα προσπαθήσω να δείξω και στον νέο προπονητή ποιος είμαι, όποτε μπω να του δείξω τι μπορώ να κάνω και αυτός θα κρίνει αν αξίζει να παίζω. Κάποιες φορές θέλεις και τύχη και τις συγκυρίες υπέρ σου».
Τώρα νιώθεις ότι είσαι στην καλύτερή σου φάση;
«Ναι, νιώθω ότι είμαι σε μια καλή κατάσταση, σε μια καλή ηλικία (23), αλλά θέλεις συνεχόμενα παιχνίδια για να δείξεις ποιος είσαι».
Όσο καλός και να είσαι, χωρίς ευκαιρίες δεν μπορείς να το δείξεις. Παράδειγμα ο Μυτίδης. Είστε περίπου στην ίδια ηλικία, αυτός όμως άρχισε να παίρνει από πολύ μικρός ευκαιρίες.
«Για μένα ο Νέστωρας είναι ο καλύτερος Κύπριος στράικερ τη δεδομένη στιγμή. Και για εκείνον δεν ήταν εύκολο το ξεκίνημα. Έπαιζε 2-3 παιχνίδια, έβαζε ένα γκολ και μετά περνούσε πολύς καιρός για να ξαναπαίξει. Πιστεύω όμως ότι αν είναι καλά στην υγεία του θα είναι και φέτος ο βασικός επιθετικός της ΑΕΚ».
Και εσύ αν έπαιρνες τις ευκαιρίες που πήρε ο Νέστωρας μπορεί να ήσουν στη θέση του.
«Ναι, θα μπορούσα να ήμουν σε καλύτερη κατάσταση».
Είναι προς τιμήν σου ότι παραδέχεσαι πως ο Νέστωρας είναι ο κορυφαίος Κύπριος επιθετικός. Είναι βασικός στην Εθνική. Εσύ πώς βλέπεις το κεφάλαιο Εθνική.
«Κατάφερα να πάρω 2-3 κλήσεις για την Εθνική. Είναι όμως δύσκολο να κληθείς αν δεν είσαι βασικός στην ομάδα σου. Ο Νέστωρας είναι βασικός στην ΑΕΚ και κατ’ επέκταση σε καλύτερη φυσική κατάσταση για να δώσει περισσότερα πράγματα στην Εθνική. Υπάρχουν καλοί Κύπριοι επιθετικοί, όπως ο Πιέρος, ο Μακρής, ο Κολοκούδιας. Είναι όμως κρίμα γιατί πιστεύω ότι δεν παίρνουν τις ευκαιρίες που πρέπει».
Πιστεύεις ότι η φετινή σεζόν θα είναι διαφορετική για εσένα προσωπικά; Ή σε μερικές εβδομάδες θα διερωτόμαστε πάλι πού είναι ο Ρουσιάς;
«Ελπίζω φέτος να είναι διαφορετικά από άλλες χρονιές (γέλια)».
Ποια είναι η σχέση σου με το γκολ;
«Πάντα μου άρεσε να σκοράρω. Είναι και η δουλειά του επιθετικού. Πριν φύγω από την Κύπρο, σε ηλικία 16, όταν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα U-17, πέτυχα 30-31 γκολ με το Παραλίμνι. Μετά έφυγα για Αγγλία, όπου εκεί τα πράγματα ήταν διαφορετικά, πιο δύσκολα. Δεν είχα τόσα πολλά γκολ. Περίπου 4-5 τέρματα τη χρονιά».
Πώς είναι η ποδοσφαιρική ζωή στην Αγγλία;
«Άλλος κόσμος. Άλλοι ρυθμοί, άλλες εγκαταστάσεις, προπονήσεις. Ειδικά τον 3ο χρόνο που υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο έκανα προπόνηση με την πρώτη ομάδα της Μίντλεσμπρο. Ντάουνινγκ, Μίτο, Αλφόνσο Άλβες, ο Τουντσάι, ήταν μεγάλοι παίκτες για εμένα. Έμαθα πολλά πράγματα. Προπονούμουν καθημερινά μαζί τους, τελειώναμε την προπόνηση πηγαίναμε για φαγητό. Ήταν σαν ένα όνειρο για εμένα».
Πώς πήρες την απόφαση να επιστρέψεις στην Κύπρο;
Μετά τον 3ο χρόνο ήθελαν να μου βρουν ομάδα για να με παραχωρήσουν. Στις μικρότερες κατηγορίες. Μπορεί να έκανα και λάθος, αλλά εγώ ήθελα να έρθω πίσω. Έτσι όπως εξελίσσεται τώρα η καριέρα μου, πιστεύω πως όλα γίνονται για έναν σκοπό».
Σε τι ηλικία επέστρεψες;
Ήμουν 19 χρονών. Με την επιστροφή μου πήγα απευθείας στρατό για δύο χρόνια. Ήταν κάτι που με διέλυσε ποδοσφαιρικά. Τον ενάμιση χρόνο ήμουν στο Παραλίμνι και τους τελευταίους έξι μήνες της θητείας μου στην Ομόνοια. Μετά την απόλυση άρχισα να βρίσκω ξανά τα πόδια μου».
Στο ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ, είδαμε μια εντελώς διαφορετική Ομόνοια.
«Εκεί που βρίσκεται η Ομόνοια, στην 5η θέση, σίγουρα αδικούμε τους εαυτούς μας. Στα ντέρμπι με Ανόρθωση, Απόλλωνα και ΑΠΟΕΛ μπορούσαμε να κερδίσουμε. Με την ΑΕΚ δεν ήμασταν τόσο καλοί. Χάνουμε όμως βαθμούς με μικρές ομάδες και εκεί είναι το πρόβλημά μας».
Επόμενο παιχνίδι παίζετε με μια μικρή ομάδα, η οποία όμως τρέχει το μεγαλύτερο νικηφόρο σερί στο πρωτάθλημα.
«Ο Άρης προέρχεται από καλά αποτελέσματα, πολύ καλές εμφανίσεις, διαθέτει μια πολύ καλή ομάδα, έχει καλούς νεαρούς Κύπριους ποδοσφαιριστές. Εμείς όμως πάμε για τη νίκη. Πρέπει να νικήσουμε και αν γίνεται να κάνουμε και ένα σερί νικηφόρων αποτελεσμάτων για να ανεβούμε βαθμολογικά. Υπάρχουν και συνεχόμενα ντέρμπι μεταξύ των ομάδων που είναι από πάνω μας. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να κερδίσουμε εμείς τα ματς με Άρη, Ένωση και ΑΕΛ».
Για τον κόσμο της Ομόνοιας τι έχεις να πεις;
«Όταν βλέπεις 15 χιλιάδες φίλαθλους στο γήπεδο, ή όταν βλέπεις 6-7 χιλιάδες σε παιχνίδια με μικρές ομάδες, όσο κόσμο παίρνουν οι άλλες μεγάλες ομάδες στα ντέρμπι, όταν είσαι 10 βαθμούς πίσω και βλέπεις 13 χιλιάδες κόσμου, καταλαβαίνεις ότι ο κόσμος της Ομόνοιας είναι ξεχωριστός. Καταλαβαίνεις πόσο μεγάλη δίψα έχει για διάκριση στο πρωτάθλημα και στην Ευρώπη. Πιστεύω πως αν έρθει ένας τίτλος, θα έρθουν πολύ περισσότεροι στο γήπεδο».
Μπορεί να έρθει φέτος αυτός ο τίτλος;
«Δεν μπορώ να πω, αλλά σίγουρα εμείς προσπαθούμε να διεκδικούμε οποιονδήποτε τίτλο».
Το ρόστερ πάντως είναι πολύ καλό.
«Αν το συγκρίνεις με άλλες ομάδες, πιστεύω ότι είναι από τα καλύτερα του πρωταθλήματος. Αν το δεις σαν μονάδες, δεν νομίζω άλλες ομάδες να έχουν μεσοεπιθετικά τόση ποιότητα. Δεν έχουν άλλες ομάδες έναν Χριστοφή, έναν Νούνο, έναν Σκέρμπι, τόση ποιότητα στην επίθεση, στο κέντρο. Ακόμα και ο Γκουλόν κι ο Ρομαρίκ είναι μεγάλοι ποδοσφαιριστές. Με μια καλή πορεία θα ανεβούν και οι παίκτες».
Για το υπόλοιπο της σεζόν δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι;
«Πάμε για τη νίκη σε κάθε παιχνίδι, όσο πιο ψηλά φτάσουμε, κι αν στην πορεία έρθει κάτι θα το κυνηγήσουμε».
Τη μάχη του τίτλου, της Ευρώπης, πώς τη βλέπεις; Φαίνεται πως θα κριθεί μεταξύ πέντε ομάδων.
«Για τα πάνω θα παλέψουν οι πέντε μεγάλες που βρίσκονται στις υψηλές θέσεις. Η Ομόνοια είναι μεγάλη ομάδα και πρέπει να στοχεύει ψηλά. Σε αυτή τη φάση στοχεύουμε να μειώσουμε όσο γίνεται τη διαφορά μέχρι τα Χριστούγεννα και τον δεύτερο γύρο, παιχνίδι με παιχνίδι να φτάνουμε πιο κοντά στην κορυφή. Και φυσικά θα προσπαθήσουμε να χτυπήσουμε το κύπελλο, που κακά τα ψέματα αυτή τη στιγμή είναι πιο εφικτός στόχος».
Στην Ομόνοια είχες το… προνόμιο να γνωρίσεις αρκετούς προπονητές, μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια. Ο Μιλόγεβιτς είναι ο 4ος.
«Σίγουρα είναι δύσκολο για έναν παίκτη να αλλάζει συνεχώς προπονητές. Ίσως για κάποιους να είναι και καλό. Ένα παίκτης που δεν αγωνιζόταν πολύ, με τον νέο προπονητή ξεκινά από το μηδέν. Είναι μια νέα αρχή για όλους. Όλοι πρέπει να αποδείξουν».
Τι γνωρίζεις για τον Βλάνταν Μιλόγεβιτς;
Όχι πολλά πράγματα. Ένας προπονητής όμως που παίρνει μια ομάδα από τη 2η κατηγορία και τη βγάζει Ευρώπη δεν μπορεί να μην είναι καλός προπονητής. Όμως πρέπει να δουλέψω μαζί του, να δω τις προπονήσεις του, αλλιώς δεν μπορώ να κρίνω».
Σε 2-3 χρόνια από τώρα, πώς φαντάζεσαι τον Ονησίφορο Ρουσιά;
«Τον φαντάζομαι να είναι βασικό στέλεχος στην Ομόνοια, γιατί όχι και στην Εθνική».
Ο «Μιχαλάκης», ο Ράουφμαν, ο Βαζέχα και ο… Φαν Πέρσι!
Μιχάλης Κωνσταντίνου. Τι λέει για εσένα αυτό το όνομα;
«Πάντα παρακολουθούσα την πορεία του Κωνσταντίνου. Και στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό και όταν επέστρεψε στην Κύπρο. Θεωρώ ότι μαζί με τον Οκκά είναι οι κορυφαίοι Κύπριοι επιθετικοί. Είναι μια σημαντική προσωπικότητα, τον έζησα και στην Εθνική. Βοηθά όλους τους νεαρούς παίκτες και ειδικά τους επιθετικούς».
Έχεις και στην Ομόνοια έναν σπουδαίο επιθετικό δίπλα σου και τώρα θα γίνουν δύο. Ράουφμαν και Βαζέχα πέτυχαν περίπου 550 γκολ με το τριφύλλι στο στήθος!
«Είναι ίσως ο κορυφαίοι επιθετικοί που πέρασαν από την Κύπρο και την Ελλάδα αντίστοιχα. Ήταν πραγματικά απίστευτοι παίκτες. Μια κουβέντα, μια συμβουλή να σου δώσουν σε βοηθά πάρα πολύ. Ο Ράουφμαν με βοηθά πολύ, σε θέματα επιθετικού. Πού να σταθώ, πότε πρέπει να πάω στο πρώτο δοκάρι, πότε θα σκοράρω. Και ψυχολογικά βοηθά. Θα σου πει αυτά που πρέπει μετά από μια κακή εμφάνιση ή μια χαμένη ευκαιρία. Ξέρει πώς είναι, το έζησε και αυτός».
Από τους ξένους επιθετικούς, έχεις κάποιο πρότυπο. Κάποιον επιθετικό που θαυμάζεις και ίσως να παίρνεις πράγματα από αυτόν;
«Ο Ιμπραΐμοβιτς και ο Φαν Πέρσι. Ειδικά ο Φαν Πέρσι, που είναι και αυτός αριστεροπόδαρος. Μου αρέσει το στυλ του, τα χτυπήματά του, το άγγιγμα της μπάλας, ο τρόπος που κινείται».
Όταν ξεκινούσε την καριέρα του αγωνιζόταν σαν winger. Ο Βενγκέρ στην Άρσεναλ τον καθιέρωσε στην κορυφή της επίθεσης. Εσένα σε βλέπουμε και στους δύο ρόλους. Ποιον προτιμάς;
«Εντάξει, η αλήθεια είναι πως προτιμώ να είμαι πιο κοντά στην αντίπαλη εστία, αν και σε πιο μικρή ηλικία έπαιζα περισσότερο winger».
