Ακούσαμε την άποψη πως η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν καλύτερη από την ΑΕΛ στο πρώτο ημίχρονο και αν έμπαινε μια από τις φάσεις του Σκέμπρι θα έφευγε με τη νίκη. Πιθανόν, είναι όμως δικαιολογία ή παρηγοριά ότι θα μπορούσαμε υπό προϋποθέσεις να κερδίσουμε μια ομάδα που ήταν μέχρι χθες 2η από το τέλος και τελικά χάσαμε; Τελικά αυτές είναι οι φιλοδοξίες μας;
Πάντα βρίσκουμε άλλοθι στον εαυτό μας για να συμβιβαστούμε με τη μιζέρια ή έστω τη μετριότητα. “Έχουμε οικονομικά προβλήματα, για αυτό δεν κάνουμε πρωταθλητισμό”. Την ίδια στιγμή η Ανόρθωση με 9 εκατομμύρια χρέος και μπάτζετ το ίδιο με το δικό μας είναι πρώτη. “Μας κυνηγάνε οι διαιτητές για αυτό δεν είμαστε ψηλά” και στο καπάκι επιλέγουμε αποχή από τις εκλογές της ΚΟΠ. Τα παραδείγματα είναι εκεί, εμείς κρατάμε τον εαυτό μας πίσω.
Δεν μας παίρνει πια να μένουμε στάσιμοι, ήδη έχει απομακρυνθεί πολύ μεγάλη μερίδα του κόσμου και αυτοί που έμειναν, δεν έχουν πολλές δυνάμεις ακόμα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ επιβάλλεται να προχωρήσει και να εκσυγχρονιστεί. Όσοι θέλουν να μείνουν στάσιμοι, να κατέβουν από το τραίνο και να δώσουν τη σκυτάλη στους επόμενους.
