Η δήλωση – απειλή του Άντρου Κυπριανού στη συνέντευξη του στο ΡΙΚ2 ότι «θα μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε χιλιάδες» ενάντια στη διαμαρτυρία που οργάνωσε η ΘΥΡΑ 9 έξω από τα γραφεία του ΑΚΕΛ είναι τουλάχιστον θλιβερή.
«Ξέρετε τι θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίπτωση;» ρώτησε αλαζονικά ο Άντρος. Η απάντηση είναι προφανής: μια ειρηνική πορεία θα μετατρεπόταν σε βίαιη, με Αριστερούς να χτυπιούνται μεταξύ τους έξω από τα γραφεία του κόμματος. Φυσικά το point του Άντρου είναι ότι οι χιλιάδες των δικών του θα νικούσαν τις μερικές εκατοντάδες της ΘΥΡΑ 9. Αν μπορεί βέβαια να υπάρξει νικητής και ηττημένος σε ένα τέτοιο «εμφύλιο» πόλεμο.
Και συνέχισε προειδοποιώντας πως «εύχομαι και ελπίζω να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο». Τι να μην ξανασυμβεί όμως; Η πορεία ήταν ειρηνική και έγινε σε ώρα που τα γραφεία του ΑΚΕΛ ήταν κλειστά. Δεν σημειώθηκε η παραμικρή ζημιά ή επίθεση στα κτίρια του κόμματος. Άρα γιατί ενοχλεί τόσο τον Άντρο για το ποιος περνά έξω από το ΑΚΕΛ; Θα μπορούσε εύκολα να αγνοήσει τη πορεία.
Φαίνεται πως αυτό που ενοχλεί τον Άντρο δεν είναι η πορεία αλλά τα αιτήματα της ΘΥΡΑ 9 τα οποία δεν είναι εφευρέσεις της ίδιας αλλά είναι αιτήματα της πλειοψηφίας των οπαδών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Εκείνο όμως που ενοχλεί περισσότερο είναι η κατηγορία πως για την κακή οικονομική κατάσταση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, φέρει μεγάλη ευθύνη το ΑΚΕΛ. Και πάλι, αυτή δεν είναι η άποψη μόνο της ΘΥΡΑ 9 αλλά μιας μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον και σεβασμό τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς. Αυτών που υπερασπίζονται το ΑΚΕΛ και την εμπλοκή του στην ΟΜΟΝΟΙΑ, την οποία έχουν την εντιμότητα να παραδεχτούν (κάτι που δεν έκανε ο Άντρος). Λένε πως την εποχή που η ΟΜΟΝΟΙΑ μεγαλουργούσε, το ΑΚΕΛ είχε την ίδια (ίσως και περισσότερη) εμπλοκή. Μα αυτό αγαπητοί φίλοι είναι επιχείρημα εναντίον σας και όχι υπέρ σας. Γιατί αποδεικνύει πως κάποτε η εμπλοκή του ΑΚΕΛ ήταν θετική, ενώ τώρα δεν είναι. Κάτι που δεν ισχύει μόνο για την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Από αυτό πηγάζει η αντίδραση του κόσμου η οποία οδήγησε στη πορεία έξω από τα γραφεία. Και ας κατηγορούν κάποιοι την ΘΥΡΑ 9 για «αντι-ακελισμό» και ότι υποκινείται από άλλους. Οι διαμαρτυρίες έξω από γραφεία οργανισμών συνήθως γίνονται λόγω αντίθεσης με συγκεκριμένες ενέργειες και χειρισμούς και όχι λόγω αντίθεσης με την ίδια την ύπαρξη των οργανισμών. Για παράδειγμα όταν ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ διαδήλωνε έξω από τα γραφεία της ΚΟΠ το έκανε ως αντίδραση στον εξοντωτικό πόλεμο που δεχόταν η ΟΜΟΝΟΙΑ και όχι γιατί οι ΟΜΟΝΟΙΑτες δεν θέλουν να υπάρχει Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου. Αν η ΚΟΠ λειτουργούσε δίκαια, κανένας δεν θα διαδήλωνε. Όπως και όταν η ΘΥΡΑ 9 διαδήλωνε έξω από τα γραφεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, το έκανε για να διαμαρτυρηθεί για τους λανθασμένους χειρισμούς του Συμβουλίου και όχι για να μην υπάρχει Συμβούλιο.
Στη περίπτωση του ΑΚΕΛ το θέμα είναι το ίδιο ξεκάθαρο. Όταν η ΘΥΡΑ 9 μαζεύει εκλογικά βιβλιάρια και ζητά να παρθούν κάποια μέτρα για την ΟΜΟΝΟΙΑ πριν τις Βουλευτικές εκλογές του Μάη σημαίνει πως αυτοί οι άνθρωποι είναι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ και ως τέτοιοι απευθύνονται προς το ΑΚΕΛ. Διαφορετικά δεν θα είχε νόημα η συλλογή των βιβλιαρίων ούτε το να μπουν ως χρονικό ορόσημο οι Βουλευτικές.
Η απειλή και η προσπάθεια καταστολής της αντίθετης άποψης δεν είναι σοφή κίνηση για ένα ηγέτη κόμματος προς τους ψηφοφόρους του. Κάποτε η Κομματική Οργάνωση της Μόσχας διαφώνησε με τον Λένιν για το θέμα της Συνθήκης του Μπρεστ – Λιτόβσκ και πήρε ομόφωνη απόφαση πως δεν αναγνωρίζει την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος. Ο Λένιν μπήκε σε διάλογο μαζί τους αφού πρώτα ξεκαθάρισε πως η πράξη τους αυτή ήταν δημοκρατικό τους δικαίωμα και δεν πήρε κανένα μέτρο εναντίον τους.
Αλήθεια, πόσο πιο ισχυρό θα ήταν το ΑΚΕΛ αν ακολουθούσε μια τέτοια δημοκρατική νοοτροπία; Διότι, δυστυχώς, η ΘΥΡΑ 9 δεν ήταν η πρώτη περίπτωση που έτυχε τέτοιας αντιμετώπισης από την ηγεσία και τον έμμισθο μηχανισμό του ΑΚΕΛ. Όπως έγραψε δημόσια ο βετεράνος Αντώνης Χρυσοστόμου, ο οποίος υπήρξε από τα πιο σημαντικά ηγετικά στελέχη του ΑΚΕΛ, «το κόμμα μας προ πολλού έπαψε να λειτουργεί συλλογικά. Δεν υπάρχει ψυχική ενότητα ανάμεσα σε ηγεσία και μέλη του κόμματος. Ο παραγοντισμός και τα βολέματα κυριαρχούν. Εγκαταλείπονται αρχές διαχρονικές που ξεχώριζαν το ΑΚΕΛ από άλλες πολιτικές δυνάμεις». Είναι ακριβώς για αυτή την έλλειψη δημοκρατίας και συλλογικότητας που τραγουδήσαμε το «δεν θα περάσει ο φασισμός» στη πορεία.
Η Ομόνοια είναι ίσως ο μεγαλύτερος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους ανθρώπους της Αριστεράς, κομματικούς και μη. Δεν συμφέρει σε κανέναν μας να βρίσκεται σε αυτή τη κατάσταση. Είναι ευθύνη του ΑΚΕΛ να δει με σοβαρότητα τα όσα λέει η ΘΥΡΑ 9. Ίσως από την ΟΜΟΝΟΙΑ να γίνει η αρχή για να βρούμε την ενότητα που είχαμε παλιά και να ξαναχτίσουμε μια ισχυρή Αριστερά.
Του Αντρέα Κουρέα
Όπως αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα www.trifylli.net
