Ο Άνχελ Κρουζ Σάντσες δεν είναι ένα συνηθισμένο 8χρονο παιδί. Οι γιατροί τού είπαν ότι δεν πρέπει να βγαίνει από το σπίτι. Οι γιατροί του είπαν ότι δεν πρέπει να πανηγυρίζει. Οι γιατροί του είπαν ότι πρέπει να αποφεύγει τις συγκινήσεις. Κάθε δεύτερη Κυριακή όμως σαν το σκυλί του Παβλόφ, ο Ανχελίτο παίρνει το κασκόλ του και περιμένει τον πατέρα του να ετοιμαστεί. Παίζει η αγαπημένη του «U», δεν γίνεται να λείψει από το Μονουμεντάλ της Λίμα. Ειδικά όχι όταν η Ουνιβερσιτάριο ντε Ντεπόρτες πηγαίνει ξανά για πρωτάθλημα μετά από τέσσερα χρόνια.
Προς το παρόν ο Άνχελ είναι υπό φαρμακευτική αγωγή και με οξυγόνο, με τα έξοδα να είναι τρομακτικά για μια μέση οικογένεια στο Περού. Το θέμα έγινε γνωστό πέρσι τέτοια εποχή περίπου και μέχρι το καλοκαίρι (όπου και βρήκα τα τελευταία σχετικά άρθρα) δεν είχε βρεθεί ακόμα κάποιο κατάλληλο μόσχευμα, αλλά τουλάχιστον ο Άνχελ ήταν «καλά». Και σίγουρα ήταν ακόμα καλύτερα όταν τον Δεκέμβριο του 2013 η Ουνιβερσιτάριο κέρδισε τελικά το πρωτάθλημα. Βέβαια με έναν τρόπο που οι γιατροί θα έλεγαν ότι ήταν ο χειρότερος δυνατός για την υγεία του πιτσιρικά. Στον τελικό (για όσους δεν ξέρουν, μπορούν να διαβάσουν τον επικό τρόπο διεξαγωγής του πρωταθλήματος του Περού) η U αντιμετώπιζε την Ρεάλ Γκαρσιλάσο. Στο πρώτο παιχνίδι έχασε με 3-2 στο 88′ (κάτι λέγαμε για συγκινήσεις), στην ρεβάνς κέρδισε άνετα με 3-0. Μόνο που δεν μετράνε τα σκορ, αλλά οι βαθμοί. Με 3-3 βαθμούς πήγαμε σε μπαράζ, η U προηγήθηκε, ισοφαρίστηκε, το ματς πήγε στην παράταση και στη συνέχεια στα πέναλτι. Εκεί η καρδιά του Άνχελ και όλων των φίλων της ομάδας πήγε να σπάσει όταν η διαδικασία ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, αλλά τελικά πανηγύρισαν το 26ο πρωτάθλημα στην ιστορία της ομάδας. Ο Άνχελ θα μπορεί να λέει ότι ήταν κοντά στην ομάδα ανεξαρτήτως δυσκολίας, γιατί η αγάπη του για αυτή και η ανάγκη να είναι κοντά της είναι μεγαλύτερη από τους κινδύνους.
Πηγή: Sombrero.gr
