Όσο δεν αλλάζει το μοντέλο, τα ίδια θα έχουμε. Ο εκάστοτε προπονητής θα κόφκει και θα ράφκει πάνω στη ράσιη μας, πάνω στη ράσιη της Ομόνοιας. Να το ξεκαθαρίσω: δεν έχω τίποτε εναντίον του νέου προπονητή. Εσκάρταρεν Ούτσα και Γκουλόν, δικαίωμα του, όπως δικαίωμα του κάθε προπονητή να επιλέγει τους παίχτες με τους οποίους θα δουλεύει. Ο επόμενος για παράδειγμα μπορεί να σκαρτάρει τον Σκέμπρι και τον Γιόγιο, όπως ο προηγούμενος (ναι καλά διαβάζετε) εσκάρταρεν τον Κιρμ, ο οποίος για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, παρέμειναν τελικά στην ομάδα.
Το θέμα είναι απλό. Επιτέλους θα πρέπει να καταλάβουμε ότι το υφιστάμενο μοντέλο ΑΠΕΤΥΧΕ. Η επιτροπή οικονομικής διαχείρισης της Ομόνοιας (έτσι θα αποκαλώ πλέον το ΔΣ) είναι κολλημένη σε πρακτικές προηγούμενων δεκαετιών, και ώσπου δεν αντιλαμβάνεται ότι το ρολόι δεν έχει σταματήσει στα 80´s, δυστυχώς θέματα όπως του Γκουλόν και του Ούτσα θα επανέρχονται σε κάθε μεταγραφική, με όλες τις γνωστές αρνητικές συνέπειες και παρενέργειες για την ομάδα.
Μηδέν ηρεμία, μηδέν ψυχολογία, μηδέν κλίμα, μηδέν όραμα. Μια ομάδα μπουρδέλο, που με τις ευλογίες Σεραφείμ και Άγη Ιακωβίδη κτίστηκε από την αρχή σε λανθασμένες βάσεις, με μισό κεντρικό αμυντικό και χωρίς στράικερ. Με 4 αριστερούς μπακ!!! Με πολλές δεκάδες χιλιάδες ευρώ αποζημιώσεις. Μεντί, Πέρεζ, Φοφανά, Ούτσα και εσχάτως (προβλέπω) Γκουλόν και . ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΠΛΑΝΟ.
Η απάντηση σε όλα τα πιο πάνω είναι 2 λέξεις: Ακόμα και τώρα, τεχνικός διευθυντής, με κύρος, όνομα και διασυνδέσεις. Στον οποίο θα δοθούν τα κλειδιά της ποδοσφαιρικής ομάδας. Στον οποίον ο προπονητής θα είναι υπόλογος και όχι το αντίθετο.
Τα όσα αφήνεται έντεχνα να διαρρεύσουν περί σκέψεων της επιτροπής οικονομικής διαχείρισης να προσληφθεί επιτέλους “τεχνικός διευθυντής” (συνειδητά εντός εισαγωγικών) είναι παπαριές και διαρρέουν απλώς και μόνο για να καταλαγιάσει η καθολική αντίδραση του κόσμου για ριζική αλλαγή του ποδοσφαιρικού μοντέλου.
Ακόμα και αν η παρέα Σεραφείμ φέρει στο τέλος “τεχνικό διευθυντή”, αυτός θα είναι αρχισκάουτερ και όχι τεχνικός διευθυντής. Με άλλα λόγια, πού ήσουν πούποτε.
Πίσω λοιπόν από τα λάχανα και τα χάχανα των διοικούντων, κρύβεται δυστυχώς μια ξεπερασμένη ποδοσφαιρική νοοτροπία. Για το λόγο αυτό, δεν θα σας το κρύψω ότι έχω απωλέσει κάθε ίχνος ελπίδας προς ανάκαμψη του ποδοσφαιρικού τμήματος. Οι όποιες θετικές εκλάμψεις της ομάδας, είναι απόρροια του βάρους της φανέλας με το τριφύλλι, και σαφέστατα όχι της δουλειάς που γίνεται στο Ηλίας Πούλλος από προπονητές και ποδοσφαιριστές, και προπαντός στην Κυπράνωρος από την επιτροπή οικονομικής διαχείρισης της Ομόνοιας.
Καλή χρονιά σε όλους.
Το Κεντρί.
