Πήρε γερό προβάδισμα η ΟΜΟΝΟΙΑ και αυτό ήταν το ζητούμενο στο σημερινό ματς. Η ομάδα του Βλάνταν Μιλόγεβιτς ήταν για άλλο ένα παιχνίδι καλά οργανωμένη, απειλήθηκε ελάχιστα, κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη μπάλα. Καλό είναι όμως να κάνουμε αυτοκριτική και στις νίκες, όταν το μυαλό είναι πιο καθαρό.
Εκεί που σήμερα, υστερήσαμε, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο ήταν το κάθετο παιχνίδι. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε συντριπτική κατοχή κατά τη χρονική περίοδο αυτή, στον άξονα όμως έπαιζε κυρίως παράλληλα, οι επιθέσεις της εκδηλώνονταν από τα πλάγια και οι σέντρες της αποκρούονταν από τους 3 κεντρικούς αμυντικούς της Άχνας. Οικονομίδης και Φυλακτού έτρεξαν πάρα πολύ, έκλεισαν τους χώρους, βοήθησαν στη κυκλοφορία, δεν διείσδυσαν όμως αρκετά με τη μπάλα στα πόδια, ούτε επιχείρησαν να παίξουν κάθετα. Για αυτό άλλωστε, ο Μιλόγεβιτς πέρασε το Μαργκάσα στον άξονα από το 46′. Παρόμοιο το σχόλιο μας και για τον Ασσίς, που ήταν μάλλον μπλοκαρισμένος στο πρώτο ημίχρονο.
Για να παίξει βέβαια η ΟΜΟΝΟΙΑ τόσο από τα άκρα, πρέπει να πούμε πως συνέβαλε και η αμυντικογενής τακτική της Άχνας αν και δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία. Και είναι οπωσδήποτε θετικό που οι ποδοσφαιριστές μας παρέμειναν υπομονετικοί και οργανωμένοι, ακόμα κι όταν δεν έφτιαχναν μεγάλες φάσεις. Αν έχει όμως σκοπό ο κόουτς να διασπά τις πολυπρόσωπες αντίπαλες άμυνες από τα πλάγια, ίσως στην ΟΜΟΝΟΙΑ να πρέπει να σκεφτούν διπλά αν χρειάζονται φορ του κουτιού ή όχι. Γιατί ο μοναδικός τέτοιος Ρουσιάς έμεινε στο πάγκο.
Όπως και να έχει, νιώθουμε την ανάγκη να υπερθεματίσουμε τα θετικά της εμφάνισης, πρώτον γιατί επαναλαμβάνονται και δεύτερον γιατί πολύ απλά πρέπει να ανεβάσουμε και λίγο την αυτοπεποίθηση μας. Κρατάμε λοιπόν ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ δέχθηκε μόλις ένα γκολ σε πέντε παιχνίδια, ότι σήμερα απειλήθηκε ελάχιστα και ότι παραμένει οργανωμένη και συγκεντρωμένη ανεξάρτητα από τις συνθήκες του ματς. Γιατί αλλιώς ήταν το ματς το περασμένο Σάββατο, αλλιώς ήταν σήμερα.
