Μπορούμε να μονολογούμε πως “μας έκαναν τρία σουτ, πέτυχαν τρία γκολ”. Μπορούμε να αναλωθούμε σε συζητήσεις για τα τατσιλίκια του Οκκά, για το αν ήταν ελαφρώς οφσάιντ το δεύτερο γκολ το Ιντζάχι και για το ότι ο Αναστασίου έχασε στο τέλος τον έλεγχο. Είναι σημαντικό κατά την άποψη μας να μείνουμε στην ουσία όμως και αυτή, είναι πως χάσαμε από μια ομάδα που στεκόταν καλύτερα στο γήπεδο.
Δεν είναι φυσικά ότι η Ανόρθωση μας έπαιξε ΤΗΝ μπάλα, ούτε ότι έθελξε. Αν δεν έμπαινε το πρώτο από στημένη φάση, το ματς μπορεί να τελείωνε και 0-0, ή ακόμα και υπέρ μας. Η ομάδα της Αμμοχώστου όμως, φρόντισε να φέρει με το μέρος της όλες τις λεπτομέρειες που κρίνουν ένα ματς, φρόντισε να το φέρει στα μέτρα της και το πήρε. Όσο κι αν μας πειράζει η πραγματικότητα αυτή είναι.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ φανέρωσε σήμερα αδυναμίες. Αδυναμίες τις οποίες πλήρωσε, ατομικές και ομαδικές. Κι αν θα συνεχίσουμε τις συγκρίσεις με την Ανόρθωση, θα πούμε ότι οι ποδοσφαιριστές της και οι καλοί και οι μέτριοι, έκαναν μια εμφάνιση τακτικά σχεδόν τέλεια. Σε αντίθεση με την ΟΜΟΝΟΙΑ που δεν ήταν το ίδιο συγκεντρωμένη. Έχουμε πολλή δουλειά, το ξέραμε, και το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σκύψουμε ταπεινά το κεφάλι, να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα ως έχουν, να βελτιωθούμε, να παλέψουμε για τους στόχους μας. Όποιοι και αν είναι αυτοί.
