«Όλα φτιάχνονται από την άμυνα. Πρώτα πρέπει να φτιαχτεί η αμυντική λειτουργία και η επίθεση θα έρθει».
Του Αντρέα Βιολάρη, sigmalive.com/sports
Οποιοσδήποτε διαβάσει αυτήν τη δήλωση, θα υποθέσει πως προέρχεται από χείλη ανθρώπου με αμυντική φιλοσοφία στο ποδόσφαιρο. Τάδε έφη Βλάνταν Μιλόγεβιτς, στην εκπομπή «Θύρα Σίγμα». Ο τεχνικός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν είναι συντηρητικός στα θέματα τακτικής, αλλά είναι ξεκάθαρα ρεαλιστής. Από τις πρώτες ημέρες της παρουσίας του στο «τριφύλλι», αλλά και από όλο το υλικό που μελέτησε, διέγνωσε την αδυναμία της ομάδας όταν αμύνεται. Είναι άλλωστε χρόνιο το πρόβλημα και η ΟΜΟΝΟΙΑ το έχει πληρώσει πολλάκις. Είναι αναγκασμένος, λοιπόν, να κάνει τη διόρθωση. Με τα υπάρχοντα και τα νέα πρόσωπα. Αλλά, κυρίως, με τον τρόπο που ο κάθε παίκτης ανταποκρίνεται στα ανασταλτικά του καθήκοντα. Ακριβώς περί αυτού είναι ο λόγος. Για την ανασταλτική ικανότητα. Είναι άλλο να ξέρεις να παίζεις σωστή άμυνα και άλλο να είσαι ομάδα με αμυντικό προσανατολισμό. Ο Μιλόγεβιτς θέλει να διασφαλίσει ότι από την ώρα που η μπάλα είναι σε αντίπαλα πόδια, σε οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου, η ομάδα του θα μπορεί να ανταποκριθεί. Πιέζοντας ψηλά, κλείνοντας γρήγορα τους χώρους, βγαίνοντας γρήγορα και αποτελεσματικά πάνω στην μπάλα, καλύπτοντας τα νώτα της, όταν την ανακτήσει και κτίσει επίθεση.
Το γιατί υπάρχει ρεαλισμός σε αυτήν τη φιλοσοφία της δεδομένης στιγμής είναι απλό. Μπορεί η ΟΜΟΝΟΙΑ να μην έχει τον φορ ολκής, έχει όμως μία πλειάδα παικτών στον χώρο του κέντρου και μπροστά, που μπορούν να επιτεθούν με επιτυχία και να σπάσουν τις αντίπαλες άμυνες. Αν την ίδια ώρα, μπορούν να αναχαιτίζουν την αντίπαλη ομάδα και να διασφαλίζουν τον μίνιμουμ αριθμό τερμάτων στην εστία τους, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μεγαλύτερες. Θέλει δουλειά για να γίνει, θέλει συνεχή προσπάθεια στην προπόνηση και σταδιακή εφαρμογή μέσα στο παιχνίδι. Τα πρώτα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά. Μετά το σοκ με ΕΝΠ και ΑΕΛ, οι κινήσεις έγιναν και οι διορθώσεις αποφέρουν αποτέλεσμα. Πέντε αγώνες χωρίς να δεχτεί τέρμα (Αγία Νάπα, Εθνικό στο κύπελλο, Ανόρθωση, Δόξα, Σαλαμίνα), με μηδέν παθητικό και ένα γκολ κατά με τον Εθνικό στο πρωτάθλημα, όπου το τέρμα ήρθε από ένα κακό κοντρόλ του τερματοφύλακα και όχι από κενό στην αμυντική στάση της ομάδας. Υπάρχει ακόμη δρόμος, αλλά τουλάχιστον η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι στον σωστό δρόμο.
Κάπου εδώ μπαίνει και η πειθαρχία. Αγωνιστική και μη. Στην προπόνηση, στις ώρες που η ομάδα είναι μαζί, στην καθημερινότητα των παικτών, στον αγώνα. Ο Μιλόγεβιτς έκανε άλλη μία ενδιαφέρουσα δήλωση στη «Θύρα Σίγμα»: «Μπορώ να είναι ο καλύτερος φίλος των παικτών και ο χειρότερος εχθρός τους». Τα λόγια περιττεύουν.
«Θέμα» στα φτερά
Ο παροπλισμός του Κιρμ (ένα μήνα έξω) και η απουσία του Χριστοφή (τέλος της εβδομάδας ξεκαθαρίζει πότε μπαίνει σε κανονικούς ρυθμούς προπόνησης), δημιουργούν ένα θέμα στα άκρα της επίθεσης. Ουσιαστικά, για τις επόμενες εβδομάδες, η ΟΜΟΝΟΙΑ μένει με έναν καθαρόαιμο ακραίο, τον Μπαντιμπαγκά και τρεις παίκτες που ξέρουν τη θέση (Σέρινταν, Σκέμπρι, Ράμος), αφού η έλευση Καρλίτος επιτρέπει στον Μιλόγεβιτς να μεταφέρει μπροστά τον Πορτογάλο αν χρειαστεί.
