Ανακοίνωση ενόψει του αιώνιου ντέρμπι και των εξελίξεων γύρω από τα εισιτήρια του αγώνα εξέδωσε το ΣΥ.ΦΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ Τμήματος Πάφου:
Περήφανε Ομονοιάτη
Είναι με λύπη που αναγκαζόμαστε να τοποθετηθούμε σχετικά με τις τελευταίες δηλώσεις και θέσεις που κατατέθηκαν.
Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε λίγο την ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
ΙΟΥΝΙΟΣ 1948: Ένα λαμπρό ορόσημο στην ιστορία του Κυπριακού ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα. Είναι η εποχή που μερικοί ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν στο αποελ δεν ανέχθηκαν τον εξευτελισμό και προχώρησαν με μερικούς άλλους αριστερούς και δημοκρατικούς ανθρώπους στην ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ολόκληρο το 1948 ήταν το έτος αθλητικών ανακατατάξεων στην Κύπρο. Ήταν η χρονιά που η ίδρυση νέων σωματείων έγινε κάτι περισσότερο από αναγκαία. Την εποχή εκείνη η Ελλάδα ζούσε το δράμα του εμφύλιου πολέμου και τα πολιτικά πάθη βρισκόντουσαν σε έξαρση. Δυστυχώς η κατάσταση μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε από τους εθνικιστές-ακροδεξιούς τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό, κατά τρόπο μάλιστα παράδοξο και αψυχολόγητο. Η πολιτικοποίηση του αθλητισμού από τους «αθλητικούς εκείνους παράγοντες» οι περισσότεροι των οποίων ασχολούνταν με την πολιτική «!», είχε σαν στόχο την υποταγή των προοδευτικών αθλητών, με την καταπάτηση της αξιοπρέπειας τους, ή ακόμη και την εκδίωξη τους από τα διάφορα σωματεία.
Ζήτησαν από τους αθλούμενους αυτοί οι… «αθλητικοί παράγοντες» να υπογράψουν δηλώσεις αποκήρυξης των αρχών τους, εγκατάλειψης της δημοκρατικής ιδεολογίας τους και πλήρους υποταγής.
Ο εκβιασμός τους ήταν φανερός. Η αθλητική ιδέα πλήττετο καίρια και ανεπανόρθωτα. Η προσπάθεια τους όμως απέτυχε παταγωδώς. Οι περισσότεροι από τους προοδευτικούς αθλητές και ποδοσφαιριστές δεν υπέκυψαν στον εκβιασμό. Με περηφάνια, θάρρος και γενναιότητα δεν υπόγραψαν τις «δηλώσεις», με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν και να αποχωρήσουν από τα εθνικόφρονα σωματεία.
Μέσα από αυτές τις συνθήκες δημιουργήθηκε η ανάγκη για ίδρυση νέων σωματείων, τα οποία θα εξασφάλιζαν στους αθλητές τους καθαρά αθλητικές συνθήκες άθλησης.
Έτσι βλέπουμε τον Ιούνιο του 1948 να ιδρύεται η ΟΜΟΝΟΙΑ. Ο κόσμος έτρεξε κατά χιλιάδες να εγγραφεί στο νέο σωματείο της Λευκωσίας. Η ανταπόκριση ήταν πραγματικά απίστευτη.
68 χρόνια μετά, πάλι το αποελ, προσπαθεί να φιμώσει τον ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΑΟ με το περιβόητο θέμα της κάρτας οπαδού.
Αναμέναμε ….και αναμένουμε μια δυναμική και “λυσσαλέα” αντίδραση-τοποθέτηση από το Δ.Σ του σωματείου μας.
Για όλα τα πιο πάνω και για εκατοντάδες άλλους λόγους στηρίζουμε ΑΠΟΧΗ και καλούμε τον κόσμο να κατακλύσει τον Σύνδεσμο μας ενάντια στην διαχρονική ομάδα του κατεστημένου. Επίσης θα υπάρχουν λαχνοί εισφοράς για την ομάδα μας.
Υ.Γ. Εντείνουμε στο έπακρο τις δυνάμεις και χρησιμοποιούμε υποχρεωτικά, με την πιο μεγάλη επιμέλεια, φροντίδα, προσοχή και επιδεξιότητα κάθε, έστω και την ελάχιστη, «ρωγμή» ανάμεσα στους εχθρούς, κάθε αντίθεση συμφερόντων ανάμεσα στην αστική τάξη των διαφόρων χωρών, ανάμεσα στις διάφορες ομάδες ή κατηγορίες της αστικής τάξης στο εσωτερικό της κάθε χώρας –όπως και κάθε, έστω και την ελάχιστη, δυνατότητα να αποκτήσεις μαζικό σύμμαχο, έστω και προσωρινό, ταλαντευόμενο, ασταθή, αβέβαιο και συμβατικό.
Όποιος δεν το κατάλαβε αυτό, δεν κατάλαβε ούτε κόκκο από το Μαρξισμό και από τον επιστημονικό, σύγχρονο, σοσιαλισμό γενικά… Β.Ι.Λένιν
Δ.Σ ΣΥ.ΦΙ. ΟΜΟΝΟΙΑΣ Τμήματος Πάφου
