Μια τραγική ΟΜΟΝΟΙΑ, δεν μπήκε ποτέ στο γήπεδο και έχασε φυσιολογικά από το Αποέλ με 2-0. Ο αντίπαλος ήθελε περισσότερο τη νίκη από μας και φρόντισε να το δείξει σε όλο το 90λεπτο. Λυπηρή η εικόνα της ομάδας μου που δεν πάλεψε σε κανένα σημείο του αγώνα, δεν ήταν καθόλου συγκεντρωμένη, έκανε λάθη που οδήγησαν σε γκολ και έχασε δίκαια.
Α’ ημίχρονο
Ισοζυγισμένο για κάποια λεπτά το παιχνίδι, με το σκορ να ανοίγει στην πρώτη μεγάλη ευκαιρία του αγώνα. Στο 9′ του αγώνα, ο ΝΤε Βιτσέντι εκμεταλλεύτηκε ένα κενό στα αριστερά της άμυνας, έβγαλε σέντρα στο δεύτερο δοκάρι και ο μόνος Εφραίμ με πλασέ έκανε το 1-0. Η ΟΜΟΝΟΙΑ προσπάθησε να απαντήσει άμεσα, όμως στο 12′ ο Πάρντο πρόλαβε το Χριστοφή μετά από κάθετη του Φυλακτού. Στο πρώτο μισάωρο του αγώνα γενικώς ο άξονας της άμυνας υπολειτουργούσε, κάτι που είχε άμεσο αντίκτυπο στην γενικότερη απόδοση της ομάδας. Το Αποέλ είχε τη κατοχή, γενικώς ήταν καλύτερο σε αυτό το διάστημα, χωρίς πάντως να φτιάξει άλλη μεγάλη φάση.
Στο 32′ η ΟΜΟΝΟΙΑ έφτιαξε τη δεύτερη της ευκαιρία στον αγώνα. Ο Ασσίς μετά από σουτ του Φλορέσκου που κόντραρε βρέθηκε στη περιοχή με χώρο, επέλεξε να σουτάρει στην κλειστή του Πάρντο αντί κάποια πάσα και ο Ισπανός πορτιέρο απέκρουσε εύκολα. Η φάση αυτή ξύπνησε κάπως την ομάδα μας και 4 λεπτά αργότερα ήρθε μια ακόμα πιο μεγάλη ευκαιρία. Ο Χαφέζ εκτέλεσε φάουλ, ο Ρομαρίκ μπήκε στη φάση, ο Πάρντο όμως απέκρουσε πριν ο Ντρι σκοράρει.
Κι αφού η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν σκόραρε, δέχθηκε δεύτερο γκολ μετά από τραγικό λάθος. Ο Χαφέζ ενώ έλεγχε τη μπάλα δεν κατάφερε να την απομακρύνει, ο Γιαννιώτας του έκλεψε, έδωσε στον Εφραίμ που μόνος έκανε πλάσα και το 2-0.
Β’ ημίχρονο
Με μια αλλαγή ξεκίνησε η ΟΜΟΝΟΙΑ, αφού ο Χριστοφή έμεινε στα αποδυτήρια και τη θέση του πήρε ο Εζέ. Η ομάδα μας προσπάθησε να μπει δυνατά και να μειώσει γρήγορα το σκορ, όμως το Αποέλ στα πρώτα στάδια του δευτέρου ημιχρόνου είχε τον Πάρντο σε πλήρη ετοιμότητα. Σε δυο συρτές μπαλιές από πλάγια, ο Ισπανός έδιωξε με υπερένταση προ του Σκέμπρι. Στη δεύτερη μάλιστα συγκρούστηκε με το Μαλτέζο και κτύπησε στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να αντικατασταθεί από τον Βάτερμαν και να σημειωθεί τετράλεπτη διακοπή. Από εκείνο το σημείο μέχρι το 70 η ΟΜΟΝΟΙΑ παρότι κρατούσε περισσότερο μπάλα, αδυνατούσε να γίνει απειλητική, με το Αποέλ να αρκείται να διαχειρίζεται το υπέρ του σκορ και να ψάχνει να κτυπήσει σε κάποια αντεπίθεση.
Σε μια από αυτές στο 70′, ο Γιαννιώτας βρήκε τον Εφραίμ μέσα στη περιοχή μας. Ο μεσοεπιθετικός του Αποέλ έκανε το σουτ, ο Παναγή απέκρουσε ασταθώς και στη συνέχεια μάζεψε προ του Στίλιτς. Θα ανέμενε κανείς πως η ΟΜΟΝΟΙΑ από το σημείο αυτό και μετά θα τα έδινε όλα για να βρει κάποιο γκολ, στη πραγματικότητα όμως, πέραν από κάποια στημένα η ομάδα μας δεν ανησύχησε μέχρι το 80 και μετά. Μάλιστα η μεγαλύτερη ευκαιρία σε αυτό το διάστημα ανήκε στο Αποέλ, όταν στο 76′ ο Ντε Βιτσέντι με κεφαλιά έστειλε τη μπάλα δίπλα από το δοκάρι του Παναγή.
Ούτε στο τελευταίο δεκάλεπτο ήρθε η επιθετική πίεση από την ΟΜΟΝΟΙΑ. Και σε αυτό, η μεγαλύτερη φάση ανήκε στο Αποέλ. Στο 84′ ο Μοράις έκανε σουτ, ο Παναγή απέκρουσε και ο Ντε Βιτσέντι προ κενής εστίας έστειλε τη μπάλα ευτυχώς άουτ.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έκανε την μεγαλύτερη της φάση στο 96′ και αυτό τα λέει όλα. Σε κόρνερ του Χαφέζ, ο Όρσουλιτς έκανε κεφαλιά, το δοκάρι όμως του είπε όχι. Αυτή ήταν και η τελευταία φάση ενός αγώνα που για την ομάδα μας δεν ξεκίνησε ποτέ.
Συμπερασματικά
Δικαιολογία δεν υπάρχει καμία. Η ΟΜΟΝΟΙΑ κλότσησε άλλη μια ευκαιρία από τις πολλές που τις δόθηκαν τα τελευταία χρόνια να αλλάξει την εικόνα της, να κάνει βήματα μπροστά στη νοοτροπία. Εκείνο που μας λυπεί περισσότερο, είναι πως το παιχνίδι μας θυμίζει απλά αρκετά άλλα κόντρα στον αιώνιο τα τελευταία χρόνια. Η ΟΜΟΝΟΙΑ πάσχει πρώτα από όλα σε νοοτροπία νικητή, κάτι που μεταφράζεται σε χλωμές εμφανίσεις σαν τη σημερινή. Η σημερινή, ήταν εικόνα ντροπής.
