Νωρίς μες τη βδομάδα, ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς ήξερε πως οι Κίλιαν Σέρινταν και Άντραζ Κιρμ δεν ήταν σε θέση να βοηθήσουν, λόγω των τραυματισμών τους. Οι ανακοινώσεις του σωματείου για κανονική εκγύμναση τους, μάλλον βγήκαν για να θολώσουν τα νερά, αφού η εξέλιξη του ματς, με την ΟΜΟΝΟΙΑ να χάνει 2-0 και τον κόουτς να επιλέγει το Βίνσεντ Εζέ αντί ένα εκ των δυο προαναφερθέντων, δείχνει ακριβώς αυτό το πράγμα. Ο Σέρβος τεχνικός λοιπόν, έπρεπε να αποφασίσει τι θα κάνει με το ένα φτερό της επίθεσης.
Το σενάριο που έπαιξε πιο έντονα στο μυαλό του ήταν στο φτερό να παίξει ο Χαφέζ, γνωρίζοντας και πως το Αποέλ θα βαρυφορτώσει τη πλευρά του αφού είναι γενικώς επιθετικογενής. Στην προπόνηση λοιπόν δοκίμασε αρκετές φορές τον Καρλίτος αριστερό μπακ, τον Αιγύπτιο μπροστά του και στο δεξί άκρο της άμυνας πότε το Δημητρίου και πότε το Φιλιώτη. Τελικά θεώρησε μεγάλο το ρίσκο να κάνει τόσες αλλαγές και να ρίξει τους δυο νεαρούς απευθείας στα βαθιά (ο Δημητρίου έχει μια συμμετοχή ως βασικός και προέρχεται από τραυματισμό, ο Φιλιώτης επίσης είχε τραυματιστεί ενώ δεν έπαιξε φέτος) και επέλεξε να ρισκάρει με την ετοιμότητα του Χριστοφή.
Ο προπονητής μας πίστεψε πως ο σαφώς πιο έμπειρος Τζίμης θα μπορέσει να διαχειριστεί καλύτερα το ματς κι ας είναι ακόμα πολύ μακριά από το 100%. Η επιλογή είναι φανερό πως δεν του βγήκε, αφού μιλάμε για ένα αιώνιο ντέρμπι. Σε κάθε φάση οι παίκτες μπαίνουν δυνατά, σε κάθε φάση απαιτείται τρέξιμο, σε κάθε φάση πρέπει να είσαι έτοιμος. Και δεν φταίει προφανώς ο Χριστοφή που δεν ήταν, ο προπονητής πήρε μια απόφαση η οποία δεν του βγήκε και την πλήρωσε, αφού έπρεπε από το ημίχρονο να τον αντικαταστήσει και ενώ προβλήματα είχε σοβαρά και στον άξονα.
