Ένα από τα πιο περίεργα συναισθήματα το σημερινό. Να πας γήπεδο και να ξέρεις πως τα όσα θα διαδραματιστούν εντός του, δεν είναι τα πιο σημαντικά. Να πας γήπεδο με το φόβο να μην ξεφύγουν τα πράγματα και στο πίσω μέρος του κεφαλιού σου, να ξέρεις πως αν όντως ξεφύγουν, ένα κομμάτι της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όπως την ήξερες θα έχει πεθάνει. Άλλο ένα κομμάτι μάλλον, γιατί προηγήθηκε αυτό που την ήθελε παντοτινή βασίλισσα να σκορπάει το φόβο, κάπου μέσα στη κακοδιαχείριση των τελευταίων χρόνων και τα χρέη.
Δεν νιώθουμε σε θέση να υποδείξουμε στον κάθε ένα τι θα πει και τι θα κάνει σήμερα, πρώτο γιατί δεν κατέχουμε κανένα αλάθητο και δεύτερο γιατί δεν μπορούμε να προβλέψουμε τις συνέπειες. Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να πούμε τις απόψεις μας επί ουσιαστικών θεμάτων, άλλες είναι καταγεγραμμένες εδώ και καιρό, άλλες προέκυψαν τις τελευταίες μέρες. Μια που προέκυψε για παράδειγμα ότι είναι δεν το χωράει ο νους μας πως η διοίκηση εν μέσω κρίσης, προτίμησε με τη νέα ανακοίνωση της να στρέψει το δάκτυλο στους οργανωμένους, αντί να ψάξει τους τρόπους να κυλήσουν όλα ομαλά. Τα blame games στην ΟΜΟΝΟΙΑ, έχουν καταντήσει τρόπος ζωής τα τελευταία χρόνια. Και ακόμα δεν καταλάβαμε τι καλό βγήκε από αυτά. Άλλη θέση είναι πως τόσο οι προπηλακισμοί οποιουδήποτε, είναι καταδικαστέοι, ανεξάρτητα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε σε διάφορα θέματα. Τέλος ενάντιους μας βρίσκει και η διαγραφή μελών, αλλά και η απαγόρευση εισόδου σε ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ. Πολύ απλά τα όσα αναφέραμε πιο πίσω δεν συνάδουν με την ιστορία μας.
Από κει και πέρα μιας και δεδομένες είναι οι απόψεις μας για εκσυγχρονισμό και άνοιγμα στα μέλη, να πούμε πως δεν βλέπουμε άλλη λύση από εκλογές νωρίτερα από την προκαθορισμένη ημερομηνία (Μάιος 2016), αλλά και πως το πράσινο οικοδόμημα έχει και τα κριτήρια Μαρτίου να διαχειριστεί. Κατά την άποψη μας η ανάγκη αυτή προκύπτει, πρώτον γιατί εδώ και καιρό είμαστε ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί και η λάβα άρχισε να μας καίει τα πόδια. Και δεύτερον, πιο σημαντικό, γιατί αν το νέο συμβούλιο, από όποιους κι αν απαρτίζεται, αναλάβει την ομάδα τέλος Μαίου του 2016, ποιον προγραμματισμό να κάνει και πότε να προχωρήσει σε κινήσεις για αλλαγές; Απλά να πούμε ότι οι “νέοι” θα αναλάβουν μια ομάδα χωρίς τεχνικό διευθυντή, χωρίς προπονητικό τημ (σ.σ. το συμβόλαιο του Μιλόγεβιτς είναι εξάμηνο και πρέπει να είναι απόφαση του νέου συμβουλίου αν θα ανανεωθεί), μήνα Ιούνιο, λίγες μέρες πριν τη προετοιμασία.
Στην προηγούμενη παράγραφο έχουμε αναφέρει και τα κριτήρια Μαρτίου. Μπορεί να περνάνε στο περιθώριο με όσα γίνονται, αλλά είναι και σημαντικά και κρίσιμα, μιας και έρχονται σε περίοδο οικονομικά στεγνή για το σωματείο. Και είναι δύσκολο για κάποιον που θα αναλάβει άμεσα, να ξέρει ακριβώς τι πρέπει να κάνει και πού πάει. Τι προτείνουμε λοιπόν; Να οριστεί από το Φεβρουάριο, εκλογική συνέλευση αρχές Απριλίου. Να υπάρξει χρόνος από τους ενδιαφερόμενους να κάνουν επαφές και διεργασίες. Να ηρεμήσει η κατάσταση, αφού πλέον θα μιλάμε με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα. Και η καινούρια διοίκηση, να κερδίσει εκείνο τον 1,5 μήνα για να τα βάλει όλα κάτω. Και δεν θεωρούμε αρνητικό, να δουλέψει εκείνο τον 1,5 μήνα μαζί με τη τωρινή διοίκηση στα οικονομικά θέματα, κάνοντας παράλληλα τις όποιες κινήσεις του (το νέο) όσον αφορά την οργάνωση και το αγωνιστικό.
Θεωρούμε πως τα πιο πάνω, μπορούν να αποτελέσουν βάση για μια πιο ομαλή μεταβατική περίοδο, γιατί στη φάση που είμαστε τώρα, με τους εγωισμούς να νικούν τα πάντα, δεν βλέπουμε φως στην άκρη του τούνελ. Καλούμε το Δ.Σ. να δει τα πιο πάνω με ψυχραιμία, να δει πως πως για μας δεν είναι κατ’ ανάγκην θέμα προσώπων και να αντιληφθεί πως ανεξαρτήτως των θέσεων μας για τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες, το τέλος του Μαΐου είναι πολύ αργά. Στο κάτω κάτω, κανείς δεν στερεί το δικαίωμα από τα τωρινά μέλη να επαναδιεκδικήσουν, αν και επιβάλλεται οι πάντες να σκεφτούν καλά αν και τι έχουν να προσφέρουν. Θεωρούμε πως υπάρχουν (και) ικανά μέλη που έχουν να δώσουν, θεωρούμε και επιτακτική την ανάγκη για φρεσκάρισμα, νέα πρόσωπα, νέες ιδέες και ηρεμία, έστω για ένα χρονικό διάστημα.
