Για 75 λεπτά, έμοιαζε να κάνει ακριβώς αυτό που θέλει μέσα στο γήπεδο. Προηγείτο με 2-0, είχε τον απόλυτο έλεγχο όσον αφορά την κατοχή και τις ευκαιρίες, έμοιαζε να είναι έτοιμη να “ρίξει το σφυρί” και να τελειώνει το παιχνίδι. Κάπου εκεί, έγινε ένα παιδικό λάθος στην άμυνα, το οποίο ούτε ο προπονητής της δεν μπορούσε να εξηγήσει, ο Άρης μείωσε σε 2-1 και πλέον ο δρόμος προς το τρίποντο δεν έμοιαζε τόσο ομαλός και η νίκη καθόλου σίγουρη.
Θα μας πείτε “ναι αλλά δεν κινδυνέψαμε”. Πόσες φορές την πάθαμε όμως έτσι στο παρελθόν; Πόσες φορές είπαμε πως “πληρώνουμε όλα τα λάθη μας με χαμένους πόντους”; Για να λέμε την προηγούμενη πρόταση, σημαίνει πως επανειλημμένα κάναμε λάθη και αντί να ψάξουμε τους τρόπους να τα αποφεύγουμε, μεμφόμασταν το γεγονός πως δεν μας γλίτωσε η τύχη. Ας φροντίσουμε λοιπόν να ελαχιστοποιηθούν τα σοβαρά σφάλματα ποδοσφαιριστών μας και μετά τα βάζουμε με όλα τα άλλα.
Το Σάββατο δεχθήκαμε γκολ αστείο το οποίο δεν μας στοίχισε. Λίγες μέρες πριν όμως, τα δυο που κάναμε κόντρα στο Αποέλ είχαν σαν αποτέλεσμα την ήττα. Παρόμοιο ήταν και το σκηνικό στη Πάφο, όταν χάσαμε με 2-1. Αν κάνουμε τόσο σοβαρά λάθη και στο Παραλίμνι, λογικά θα τα πληρώσουμε. Καλά κάνουμε να το έχουμε στο μυαλό μας και να τα αποφύγουμε.
