Δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας το χθεσινό παιχνίδι και η αλήθεια είναι πως δεν το περιμέναμε να είναι το πιο όμορφο ματς της χρονιάς. Όταν διακυβεύονται τόσο πολλά, είναι λογικό και επόμενο στο παιχνίδι να μπει μπόλικη τακτική και σε κάποια σημεία ακόμα και σκοπιμότητες. Δυο πολύ καλά οργανωμένες ομάδες, εξουδετέρωσαν σε μεγάλο βαθμό η μια την άλλη και έλυσαν τις διαφορές τους στη διαδικασία των πέναλτι. Εκεί η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε το σπεσιαλίστα Γιωργαλλίδη, αλλά και ψύχραιμους εκτελεστές.
Εκείνο που κρατάμε από την χθεσινή υπερπροσπάθεια πέραν της πρόκρισης, είναι ότι όλοι οι παίκτες μας κατάθεσαν ψυχή. Απίστευτα τρεξίματα (με μπροστάρη το Μαργκάσα που ακόμα τρέχει), δύναμη στις μονομαχίες, πάθος, θέληση και συνεχής διάθεση. Η ΟΜΟΝΟΙΑ μπήκε στο παιχνίδι ψυχολογικά έτοιμη για την πρόκριση και ακριβώς με τον ίδιο τρόπο το τελείωσε. Έδωσε χαρά στο κόσμο της και τώρα πρέπει με τον ίδιο τρόπο να συνεχίσει μέχρι να κατακτήσει το τρόπαιο και να κλειδώσει την Ευρώπη!
