Μετά από μια ήττα σε ένα αιώνιο ντέρμπι, με πάρα πολύ πάθος, πολύ ξύλο και αρκετά διαιτητικά λάθη (στην πλειοψηφία εναντίων μας), καταλαβαίνουμε τον εκνευρισμό όλων όσων είναι στο ποδοσφαιρικό τμήμα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Δεν μπορούμε όμως να μην πούμε και πως πρέπει να δούμε πρώτα από όλα τα δικά μας, γιατί αυτά πρέπει να λύσουμε πρώτα και έπαιξαν σημαντικό ρόλο για τη σημερινή ήττα. Η σημερινή ήττα, μας προσγείωσε ανώμαλα και ήρθε να μας υπενθυμίσει πως η παρουσία μας στο τελικό κυπέλλου (και ελπίζουμε κατάκτηση) είναι υπέρβαση, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ήταν συμβάν φυσιολογικό.
Ενώ μπήκαμε καλύτερα στο γήπεδο, εκνευριστήκαμε νωρίς. Και ναι ήταν υπερβολικό από το Νικολαΐδη να βγάλει κίτρινες στους Ρούνιε και τον Οικονομίδη μέχρι το 10′, ήταν όμως μεγαλύτερο το λάθος να χαθεί η συγκέντρωση μας, να επιτρέψουμε στο Αποέλ να ανέβει, να πετύχει ένα εύκολο γκολ όπου η άμυνα δεν λειτούργησε ως έπρεπε. Κι από κει και πέρα, η πραγματικότητα είναι πως είδαμε επανάληψη των δυο τελευταίων μας ηττών. Ένα Αποέλ καλά οργανωμένο και μια ΟΜΟΝΟΙΑ να αδυνατεί να φτιάξει την κραυγαλέα ευκαιρία. Και στο καπάκι, επανήλθαν τα ατομικά λάθη για να τελειώσει από νωρίς το ματς.
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, ειδικά όταν αυτή είναι 3 συνεχόμενες ήττες από τον αιώνιο. Στα δικά μας πρέπει να δώσουμε έμφαση, αγωνιστικά και μη. Το γεγονός ότι μετά από δυο μεγάλες νίκες και μια σπουδαία πρόκριση, επανήλθαμε στις μέτριες και το γεγονός ότι η ήττα και πάλι μας πανικοβάλει, είναι η καλύτερη απόδειξη τούτου. Ας φτιάξουμε πρώτα από όλα τα δικά μας λοιπόν κι ας δει και η διοίκηση είτε η τωρινή είτε η επόμενη τα διαιτητικά. Το Αποέλ ήταν πιο φρέσκο από μας, έψαξε τη νίκη περισσότερο και η υπερπροσπάθεια της Τετάρτης δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία αφού και αυτοί έπαιξαν 120 λεπτά.
υ.γ. Εκφράζουμε απλά μια άποψη με βάση τα όσα είδαμε. Οφείλουμε όμως και να πούμε ότι όταν τη μεταφέραμε σε παίκτη μας έξω από τα αποδυτήρια η απάντηση ήταν “δεν είστε στο γήπεδο να τα ζείτε. Δεν ακούτε πως μιλούν σε μας και πως σε εκείνους. Δεν τους ακούτε τι μας λένε και τι τους λένε”.
