Γράφει ο Λίμπερο
Μεγάλος ο λαός
Όσο πικραμένοι και αν έμειναν φίλοι της ομάδας που δεν βρήκαν εισιτήριο, η αλήθεια είναι πως οι πιθανότητες να ικανοποιηθούν όλοι ήταν απειροελάχιστες. Εγώ θα χαρώ η ομάδα να βρει επιτέλους το δρόμο της και να έχουμε κάθε χρόνο το ίδιο πρόβλημα με τα εισιτήρια που δεν μας φτάνουν. Τώρα όμως όλοι θέλουμε το ίδιο αποτέλεσμα, είτε μέσα στο γήπεδο, είτε έξω από αυτό το μυαλό και η καρδιά μας είναι στην ΟΜΟΝΟΙΑ.
Κορυφαίος από ποιους;
Δεν είναι και τόσο δα σπουδαία διάκριση για ένα διαιτητή όταν αναδεικνύεται ως ο κορυφαίος της χρονιάς. Όταν το επίπεδο της διαιτησίας είναι τραγικό και η αξιοπιστία από τα σφυρίγματα τους έχει χαθεί πλήρως τότε ρωτάω. Κορυφαίος από ποιους;
Για αυτό είναι βασιλιάς
Δεν τον ακουμπάει τίποτα τον πρόεδρο της ομοσπονδίας. Αεράτος και άνετος συνεχίζει να «κυβερνά» το καράβι του κυπριακού ποδοσφαίρου και δεν τον τρομάζει τίποτα. Θέλει όμως ρε παιδί μου αρκετή δόση αναισθησίας όταν μετά από τόσα σκάνδαλα παρουσιάζεται ως υπερήφανος οδηγός σε ένα σάπιο κατεστημένο.
Παρένθεση για άλλες 2 μέρες
Μια σοβαρή παρένθεση από την καθημερινότητα και την ειδησεογραφία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ πρέπει να την κάνουμε όλοι αυτές τις 2 μέρες. Σήμερα είναι παραμονή ενός τελικού και αύριο ξημερώνει η μέρα που όλοι περιμένουμε. Ας αφήσουμε για λίγο την μεταγραφολογία, το διοικητικό, το οικονομικό και ότι άλλο μπορεί να μας απασχολεί αυτή τη στιγμή και ας επικεντρωθούμε στο μεγάλο παιχνίδι που έχουμε μπροστά μας. Από την επόμενη του τελικού έχουμε πολλά να πούμε. Πάρα πολλά.
ΥΓ: Για να έρθουν και άλλες πολλές στιγμές όπως την πιο πάνω φωτογραφία έχουμε όλοι ευθύνες, έχουμε όλοι το δικό μας ρόλο να διαδραματίσουμε.
