Το δείγμα είναι μικρό, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό αντιπροσωπευτικό. Ο Νίκος Νταμπίζας θέλει τα πάντα που αφορούν το ποδοσφαιρικό τμήμα, να περνάνε από τα χέρια του. Σε σημείο που η πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. δεν γνωρίζουν τις κινήσεις του, αλλά ενημερώνονται στις τακτικές συνεδρίες. Ο Ελλαδίτης θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο, θέλει να ελέγχει την κάθε λεπτομέρεια, δεν φοβάται να αναλάβει ευθύνες. Παράλληλα με αυτές αναλαμβάνει και ρίσκα. Ή τα ελαχιστοποιεί; Όπως το πάρει κανείς.
Τι εννοούμε ακριβώς; Θα δώσουμε ένα μικρό παράδειγμα. Ο Νταμπίζας ήδη έχει ενημερώσει μάνατζερς και Δ.Σ. ότι προτεραιότητα στις επιλογές του, θα έχουν παίκτες των οποίων την αξία γνωρίζει ο ίδιος προσωπικά και που του εγγυάται ένας μικρός κύκλος ανθρώπων που εμπιστεύεται. Θεωρεί πως λόγω χαμηλού μπάτζετ και ως εκ τούτου χαμηλών ποσών που έχει να προσφέρει σε ποδοσφαιριστές, δεν τον παίρνει να ξοδέψει σε παίκτες που δεν είναι βέβαιος τι θα του προσφέρουν. Με αυτό τον τρόπο μειώνει το ρίσκο, παράλληλα όμως αποκλείει και περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που μπορεί να είναι ικανοί και μέσα στο βαλάντιο μας, αλλά δεν τους ξέρει τόσο καλά.
Στην πορεία το πιο πάνω βέβαια ενδέχεται να αλλάξει, ανάλογα με το τι μπορεί να βρει και να φέρει από όσους γνωρίζει και έχει ανιχνεύσει ο ίδιος. Το βέβαιο είναι πως προσπαθεί από την πρώτη μέρα να επιβάλει τον δικό του τρόπο δουλειάς, ακόμα κι αν αυτό πάει ανάποδα με το πως δούλευε η ομάδα τόσο καιρό. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό, άλλωστε η ομάδα με τον τρόπο που δουλεύει τα τελευταία χρόνια μόνο χαστούκια δεχόταν και έκανε προγραμματισμούς με παίκτες που έφευγαν κάποιους μήνες μετά. Ούτε την επιτυχία εγγυάται όμως προφανώς, για αυτό λέμε πως όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Ευχή όλων μας βέβαια να πετύχει αυτό που θέλει ο Νταμπίζας!
