Δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας το χθεσινό φιλικό, αλλά αλίμονο αν διεκδικούσε Ιούνη μήνα! Το πρώτο φιλικό της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είχε σαν αποτέλεσμα την ήττα από τη Ραμποτνίσκι, όμως είμαστε αναγκασμένοι να πούμε το τετριμμένο “τα φιλικά είναι για τους προπονητές”. Ειδικά αυτά που γίνονται στην αρχή της προετοιμασίας και με το μεγαλύτερο κομμάτι του προγραμματισμού να εκκρεμεί. Το φιλικό ήταν ένα ξεμούδιασμα και τίποτε άλλο και σαν τέτοιο πρέπει να προσεγγιστεί.
Η ομάδα μας θα μπορούσε να πετύχαινε ένα γκολ ή ακόμα και να μην χάσει, αφού είχε την πρώτη ευκαιρία στο ματς με το Σέρινταν και την πιο μεγάλη με το δοκάρι του Θεράποντος. Αυτό που προτιμούμε όμως να κρατήσουμε είναι την αποκάλυψη των σκέψεων του Τζον Κάρβερ να παρατάσσει την ΟΜΟΝΟΙΑ σε σχηματισμό 4-4-2. Τώρα αν είναι πρόθεση να καθιερώσει το εν λόγω σύστημα ως βασικό του, αν το έπραξε για σκοπούς δοκιμών ή επειδή αυτό του επέτρεπε το ρόστερ, θα το μάθουμε στην πορεία.
Το δεύτερο που κρατάμε είναι τη συμμετοχή των πολλών νεαρών παιδιών από την ακαδημία. Σίγουρα τέτοια εποχή βλέπουμε σχεδόν κάθε χρόνο μικρούς να παίζουν, αλλά τόσους μαζεμένους είναι η πρώτη φορά. Πραγματικά ευχόμαστε κάποιοι από αυτούς να πείσουν τον προπονητή τους στη προετοιμασία και να τους βλέπουμε πιο συχνά και σε επίσημα παιχνίδια.
