Προσωπολάτρες δεν είμαστε ποτέ, ούτε θα γίνουμε. Είμαστε όμως από αυτούς που θέλουν να θυμούνται τους παίκτες που πρόσφεραν στην ΟΜΟΝΟΙΑ και αγαπήθηκαν από το κόσμο, κρατώντας τα θετικά συναισθήματα. Ο Νούνο Ασσίς, προσθέτει αυτό το καλοκαίρι το όνομα του στη λίστα που πολύ λίγοι λεγεωνάριοι κατάφεραν να μπουν, αυτών που έμειναν για χρόνια, αγάπησαν και αγαπήθηκαν, έδωσαν τα πάντα και εκτιμήθηκαν. Και περιμένουμε τον Αύγουστο στη τιμητική του να αποθεωθεί όπως του αξίζει.
Τον Αύγουστο λοιπόν, το τελευταίο “Νούνο, Νούνο, Νούνο”. Ο Ασσίς ήταν τα τελευταία 4 άγονα χρόνια, μια ηλιαχτίδα φωτός για να μας θυμίζει ότι σε αυτή την τεράστια ομάδα την ΟΜΟΝΟΙΑ, διέπρεπαν πάντα μεγάλοι ποδοσφαιριστές. Γνήσιος εραστής της μπάλας, με αστείρευτο πάθος και αγάπη για αυτό που έκανε, ήταν ο ηγέτης μιας ΟΜΟΝΟΙΑΣ που όπως ο ίδιος είπε μπορεί να μην κέρδισε πολλά, αλλά άξιζε πολλά περισσότερα. Είναι κρίμα που ο Ασσίς αποχωρεί από τη μπάλα άδειος από τίτλους με την ΟΜΟΝΟΙΑ αφού κατέκτησε μόνο ένα σούπερ καπ, φεύγει όμως γεμάτος από αγάπη και αναγνώριση.
Και αυτήν πρέπει να εισπράξει μια τελευταία φορά τον Αύγουστο. Ένα κατάμεστο ΓΣΠ ανεξάρτητα από τα δεδομένα του μήνα εκείνου (μπορεί να είμαστε στην Ευρώπη, μπορεί να είμαστε και εκτός) να του εκφράσει ένα τελευταίο Ευχαριστώ και να του δείξει πως εδώ θα είναι το δεύτερο του σπίτι για πάντα. Σε ευχαριστούμε Νούνο Ασσίς!
