Ενδιαφέρουσα προσέγγιση από το kifines.com και αποτελεί άποψη σημαντικής μερίδας του κόσμου. Τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά, στη ψυχολογία του κόσμου αλλά και στα μυαλά όλων μας, αν στο συμβούλιο εκλέγονταν έστω κάποια από τα νέα παιδιά του “Εμπρός ΟΜΟΝΟΙΑ”. Σεβόμαστε τις προθέσεις και όσα πρόσφερε ο κάθε ένας, η άποψη μας για ανανέωση δεν αλλάζει:
Αυτούσια η ανάρτηση του kifines.com:
Τελευταίος που πήρε θέση στο συμβούλιο βάσει της ψηφοφορίας των μελών, ήταν ο Νίκος Χαραλάμπους. Η παλιά δόξα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, το 10 το καλό.
Μάζεψε 316 ψήφους έναντι 274 του αμέσως επόμενου υποψηφίου. Κοντά του σε ψήφους, ο Λάκης Πολυκάρπου (324) και ο Πανίκκος Χαραλάμπους (328). Εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί παρά και οι ίδιοι να αντιλαμβάνονται ότι η παρουσία τους στο ΔΣ τους επιτρέπεται βάσει του μεγάλου σεβασμού των (μεγαλύτερων σε ηλικία) μελών. Τον εκλογικό πήχη τον περνάνε μάλλον χατιρικά.
Έχει ο κάθε ένας από τους τρεις που αναφέραμε προσφέρει στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Υπάρχει όμως ακόμη περιθώριο ουσιαστικής προσφοράς; Είναι ο σεβασμός αυτός τέτοιος που να δικαιολογεί την παρουσία τους στο Συμβούλιο με ένα συμβουλευτικό παρά ουσιαστικό ρόλο, αντί νέων παιδιών με φρέσκες ιδέες και γεμάτα ενέργεια για δουλειά;
Αν όντως η ενότητα είναι το μόνο που χρειάζεται η ΟΜΟΝΟΙΑ, δεν είναι αργά. Είναι πραγματικά γελοίο να θεωρεί κανείς ότι το εκλογικό σώμα του Σωματείου με τα σχεδόν 600 άτομα και μέσο όρο τα 65 χρόνια, εκπροσωπεί την θέληση και την άποψη του Ομονοιάτικου κόσμου στο σύνολο τους. Κάνουμε έκκληση στον Ομονοιατισμό σας και σας ζητάμε το πιο απλό.
Αποποιηθείτε της θέσης σας στο ΔΣ για χάριν της ενότητας και δώστε βήμα στη νέα γενιά. Μ’ αυτή την κίνηση σας το εγγυόμαστε ότι η ομάδα μας θα κερδίσει πολλά. Όπως και η δική σας υστεροφημία.
