Ίσως το πιο θετικό που ακούστηκε στην εκλογική συνέλευση του Σαββάτου, ήταν ότι από τις 60 ανοικτές υποθέσεις παικτών και προπονητών που διεκδικούσαν αποζημιώσεις που παρέλαβε το Δ.Σ. το 2014, παραμένουν ανοικτές λιγότερες από 10. Μάλιστα μέχρι το τέλος του έτους μόνο τρεις θα έχουν να παίρνουν από την ΟΜΟΝΟΙΑ, οι Αλωνεύτης, Οκκάς και Σκαραμοτσίνο, με τον πρώτο να ξοφλάει κάποια στιγμή εκείνη τη περίοδο.
Αν το πιο πάνω συνδυαστεί με το γεγονός ότι από όσους έφυγαν μετά, κανείς δεν έχει να παίρνει, γίνεται σαφές ότι με την πάροδο του χρόνου και εφόσον η ΟΜΟΝΟΙΑ παραμείνει συνεπής στις υποχρεώσεις της προς παίκτες και προπονητές, το όνομα της σαν εργοδότης θα αποκατασταθεί. Γιατί είναι δεδομένο πως είχε δεχθεί γερό πλήγμα τα άμεσα προηγούμενα χρόνια. Για να μεγαλώσουμε ποιοτικά, πρέπει να γίνουμε ξανά ελκυστικός προορισμός και σε τέτοια περίπτωση το έργο του Νταμπίζα θα γίνει πιο εύκολο.
Βέβαια, πρέπει να πούμε και ακόμα κάτι, ότι πέραν των πιο πάνω, επιβάλλεται να γίνουμε και πιο προσεκτικοί στις επιλογές παικτών, για να αποφύγουμε καταστάσεις τύπου Καμπράλ και Πέρεζ που δεν μας τιμούν καθόλου. Η πρόσληψη τεχνικού διευθυντή είναι σίγουρα κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση μιας και πολύ απλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να πληρώνουμε παίκτες που κάθονται ούτε να δέχεται κτυπήματα η αξιοπιστία μας.
