Όταν μιλάμε για δεύτερο παιχνίδι διπλών αναμετρήσεων, είναι προφανές ότι υπάρχουν κάποια δεδομένα που πρέπει οι δυο ομάδες να διαχειριστούν. Στη περίπτωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και της Μπεϊτάρ, το δεδομένο είναι το 1-0 του πρώτου ματς. Κάτι που σημαίνει πως η ΟΜΟΝΟΙΑ χρειάζεται νίκη με δυο γκολ διαφορά για να περάσει στην επόμενη φάση. Αν δεχθεί 1, χρειάζεται 3, αν δεχθεί 2 χρειάζεται 4 και πάει λέγοντας. Βεβαίως το ιδανικό, είναι να μην δεχθεί κανένα.
Είμαστε αισιόδοξοι πως η ομάδα μας θα σκοράρει τη Πέμπτη το βράδυ. Η εικόνα του πρώτου παιχνιδιού μας προϊδεάζει για κάτι τέτοιο, αφού από καθαρή ατυχία δεν ήρθε το γκολ σε ένα από τα δοκάρια των Ντάρμπισαϊαρ και Παντελιάδη. Εφόσον καταφέρει να κρατήσει και το μηδέν στην άμυνα, θα γείρει αργά ή γρήγορα τη πλάστιγγα με το μέρος της. Αν δεχθεί γκολ, θα πρέπει να ρισκάρει περισσότερο και τότε όλα είναι πιθανά. Όχι ότι δεν μπορεί να πετύχει τρία γκολ εναντίων της Μπεϊτάρ, βεβαίως μπορεί. Απλά όσο κρατάει το μηδέν, θα ενισχύει και την αυτοπεποίθηση της.
Όλα όσα γράψαμε πιο πάνω, οδηγούν στο συμπέρασμα πως χρειάζεται μπόλικη υπομονή το παιχνίδι. Μπορεί να μην έρθει γρήγορα το γκολ, πρέπει να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι και να επιμείνουμε. Μπορεί από την άλλη να έρθει, δεν πρέπει να παρασυρθούμε, αλλά να συνεχίσουμε να πιέζουμε. Γενικότερα, είμαστε η καλύτερη ομάδα από τις δύο, αλλά θα περάσει αυτός που θα κάνει τα λιγότερα λάθη. Και συνήθως είναι αυτός με το πιο καθαρό μυαλό. Υπομονή, επιμονή και πίεση λοιπόν.
