Χωρίς αμφιβολία στην περσινή χρονιά μας έλειψε, ειδικά τον πρώτο γύρο. Ο Κίλιαν Σέρινταν και ο Αντρέ Σκέμπρι πέτυχαν στο τέλος από 15 γκολ, όμως στις αρχές του πρωταθλήματος, η αδυναμία της ΟΜΟΝΟΙΑ να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που της δίνονταν, της στέρησε βαθμούς. Φέτος 3 επιθετική τριάδα έκλεισε και αποτελείται από τους Ντάρμπισαϊαρ, Ρουσιά και Σέρινταν. Παρότι μπροστά θα βοηθήσουν κι άλλοι όπως ο Χριστοφή και ο Κλέιτον, από τους επιθετικούς ο Κάρβερ περιμένει το εύκολο γκολ.
Τους τρόπους που μπορεί να βοηθήσει ο Σέρινταν -ο οποίος δηλώνει πως δεν τον νοιάζουν τόσο τα γκολ αλλά να συμμετέχει στο παιχνίδι- τους ξέρουμε καλά, θα εστιάσουμε στους άλλους δύο. Διαθέτουν εντελώς διαφορετικό στυλ αφού ο Άγγλος είναι κλασσικό παράδειγμα poacher όπως τους λεν στην Αγγλία. Με άλλα λόγια κινείται πολύ, δημιουργεί χώρους κυρίως για τον εαυτό του, κάποιες φορές δεν συμμετέχει πολύ στο παιχνίδι αλλά είναι πάντα έτοιμος να κάνει κούρσα στο κενό χώρο για να τελειώσει τη φάση ή να φτάσει πρώτος στη μπάλα μετά από μια απόκρουση και να την σπρώξει απλά μέσα.
Ο Ρουσιάς αντίθετα, είναι πιο βαρύς φορ αν και προσπαθεί τελευταία να κινείται και εκτός κουτιού. Είναι επίσης πιο ψηλός, αλλά το κοινό του χαρακτηριστικό με τον Ντάρμπισαϊαρ είναι πως διαθέτει το εύκολο γκολ, ειδικά μέσα στο κουτί. Πραγματικά ελπίζουμε ο τραυματισμός του Ονησίφορου να μην τον φέρει πίσω. Μπήκε στη χρονιά αποφασισμένος να την κάνει δική του και έτσι πρέπει να συνεχίσει, με αυτοπεποίθηση και τσαμπουκά.
Όπως και να έχει είναι πολύ σημαντικό οι τρεις φορ να βλέπουν δίκτυα. Είναι σημαντικό τόσο για την ομάδα όσο και για την αυτοπεποίθηση των ίδιων. Όπως προαναφέραμε πέρσι χάσαμε βαθμούς λόγω αφλογιστίας και οι επιθετικοί οφείλουν να ηγηθούν στο σκοράρισμα.
