Αν είναι κάτι που απέδειξε η Αναγέννηση Δερύνειας χθες το βράδυ κόντρα στην ΑΕΛ, είναι πως θα παλεύει κάθε ματς. Η επόμενη αντίπαλος μας εκμεταλλεύτηκε τη γενικώς μέτρια εμφάνιση της ομάδας της Λεμεσού και θα μπορούσε εν τέλη να έφευγε με βαθμό από την πόλη του Καρναβαλιού. Ελπίζουμε να πήρε το μήνυμα και η ΟΜΟΝΟΙΑ, αλλά στην πραγματικότητα, πολύ πιο σημαντικό από το τι κάνει η Αναγέννηση, είναι το πόσο βελτιωμένη προλαβαίνει να είναι η ομάδα μας σε μια βδομάδα.
Ο Τζον Κάρβερ στις δηλώσεις του με το τέλος του ματς είπε πως “θα πετάξουμε αυτό το παιχνίδι στα σκουπίδια, θα επιστρέψουμε στο προπονητικό κέντρο και θα δουλέψουμε να διορθώσουμε τα λάθη μας”. Κάποια πράγματα όντως θα διορθωθούν μέσα από τη δουλειά, μέσα από αλλαγές (είτε εσωτερικές είτε μεταγραφές) και μέσα από την ομοιογένεια και την αυτοπεποίθηση. Τα ατομικά λάθη όμως, τα οποία ήταν πάρα πολλά, είναι δουλειά των ίδιων των παικτών να τα περιορίσουν. Κάποια ήταν παιδαριώδη και σίγουρα όχι του επιπέδου μας.
Μαχητική η Αναγέννηση λοιπόν, αλλά αλίμονο αν τις αποδώσουμε οτιδήποτε περισσότερο από αυτό και αρχίσουμε να μεγαλοποιούμε τις δυνατότητες της. Πρέπει να μας νοιάζει πως θα φτιάξουμε εμείς τα δικά μας και πώς θα εξαλείψουμε λάθη που μας έφεραν σε δύσκολη θέση. Πρέπει να μας νοιάζει επίσης πώς θα αυξήσουμε τα χρονικά διαστήματα κατοχής μας, έτσι ώστε να αξιοποιήσουμε την ποιότητα που διαθέτουμε μπροστά. Γενικώς έχουμε τεράστια περιθώρια βελτίωσης και σε αυτά πρέπει να εστιάσουμε.