Δυστυχώς έχουμε βρεθεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια σε αυτή τη φάση. Και δυστυχώς κάθε φορά η κατάληξη είναι η ίδια. Αυτοί που ορίζουν τις αγωνιστικές μας τύχες αδυνατούν να δουν τη μεγαλύτερη εικόνα, η ομάδα μπαίνει στο πρωτάθλημα μη επαρκώς στελεχωμένη, μένει από νωρίς πίσω, τρέχει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Προφανώς δεν προλαβαίνει και μέχρι το Δεκέμβριο αρχίζει η κασέτα για έξοδο στην Ευρώπη. Που καλοδεχούμενη είναι, αλλά εμείς την οριοθετούμε σαν στόχο. Εμείς με τις πράξεις και τα έργα μας.
Ο Νίκος Νταμπίζας και ο Τζον Κάρβερ δικαιολογούνται να μην ξέρουν ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ επαναλαμβάνει συνεχώς αυτό τον φαύλο κύκλο. Οι διοικούντες όμως όχι και όφειλαν να τους έχουν περάσει το μήνυμα πως ο κόσμος είναι στα όρια του και την υπομονή πρέπει να την κερδίσει ή καλύτερα να την επιβάλει η ομάδα με την απόδοση της. Θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο σε όποιον πατάει το πόδι στο Ηλίας Πούλλος. Δεν είναι απλά ένα κακό ξεκίνημα, είναι ΑΛΛΟ ΕΝΑ κακό ξεκίνημα, ενώ κάθε χρόνο ξέρουμε τι κάναμε λάθος και τι να αποφύγουμε. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό να μπαίνει πίεση από το κόσμο.
Και για να είμαστε ειλικρινείς, καλή είναι η πίεση που μπαίνει. Καλή γιατί η εναλλακτική είναι να πει κι ο κόσμος “ΩΣ ΕΔΩ” και να γυρίσει την πλάτη. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει τρεις μέρες να κάνει ότι γίνεται για να ενισχυθεί και μετά δυο βδομάδες για να δουλέψει να διορθώσει ότι μπορεί. Μετά έχει άλλα τρία βατά παιχνίδια, με Δόξα, Άχνα και Καρμιώτισσα. Τρία χωριά και αλίμονο σε όποιον προσπαθήσει να μας τα παρουσιάσει σαν κάτι άλλο γιατί κουραστήκαμε να γιγαντώνουμε κοινότητες των 500 κατοίκων. Καλά κάνουν όλοι όσοι αποτελούν την ΟΜΟΝΟΙΑ να κάνουν ότι γίνεται για να εμφανιστούν ως ΟΜΟΝΟΙΑ, να διακόψουν επιτέλους το loop από το οποίο δεν λέμε να βγούμε και να συμπεριφερθούν όπως αρμόζει στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Δικαιολογίες και λόγια τέλος.
υ.γ. Όταν τονίζαμε πως μια διοίκηση που θα έχει μέλη και των δυο συνδυασμών ενδεχομένως να αγοράσει χρόνο αγωνιστικά, είχαμε και τη περίπτωση αποτυχίας του πλάνου στα αρχικά του στάδια στο μυαλό μας. Δυστυχώς αυτοί που έπρεπε δεν μας άκουσαν και η πίεση είναι αναπόφευκτα μεγάλη. Με αυτήν πλέον καθημερινά, πρέπει να βρεθούν οι λύσεις.
