Ο τίτλος δεν εμπεριέχει κανένα ίχνος ειρωνείας. Δυστυχώς αυτή η Ομόνοια μας αξίζει και εξηγώ. Τα έχουμε πει χιλιάδες φορές περί διοικήσεως, διορισμένων ανθρώπων εξ ΑΚΕΛ, ανίκανων να ηγηθούν όχι γιατί δεν θέλουν ή δεν αγαπούν την ομάδα αλλά γιατί δεν είναι η δουλειά τους. Χιλιοειπωμένες, επίσης, και οι ευθύνες τους, τις οποίες μάλλον δεν θα πάρουν ποτέ και μάλλον δεν θα τις πληρώσουν και ποτέ. Πάμε όμως σε μας και ποια η δική μας ευθύνη σε όλη αυτή την τραγωδία, γιατί περί τραγωδίας πρόκειται όταν καταφέρνεις να κάνεις την πιο μεγάλη ομάδα του τόπου μια μεσαία.
Ας πούμε για χάρη της συζήτησης ότι το πρόβλημα ξεκίνησε κάπου μετά το 2010, που κατά την άποψη του γράφοντα το πρόβλημα υπάρχει εδώ και 20 με 25 χρόνια όταν και άλλαξε ο τρόπος που καταρτίζονται και συμπεριφέρονται οι οργανισμοί που θέλουν να πρωταγωνιστούν. ΕΣΥ, ΕΓΩ η ΘΥΡΑ9, τα οργανωμένα σύνολα και γενικά όλοι οι απανταχού Ομονοιάτες, τι κάναμε αφότου αντιληφθήκαμε ποιο πραγματικά είναι το πρόβλημα; Πέρα από κάποιες σπασμωδικές κινήσεις της 9(πορείες, πανό κτλ), ανακοινώσεις συνόλων και πόλεμο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τι πραγματικά κάναμε για να αλλάξει η κατάσταση; Η απάντηση είναι τίποτα! Αντί αυτού συνεχίζαμε να στηρίζουμε αυτό το έκτρωμα με την παρουσία μας στα γήπεδα, χωρίς πλάνο με φάρο την ελπίδα, μπας και γίνει κανένα θαύμα. Και ξέρετε τι κερδίσαμε εκτός από την περηφάνια ότι δεν την αφήσαμε μόνη ποτέ(που χεσμένη την έχουν οι διοικούντες γι’αυτό και την επικαλούνται στα δύσκολα); ΕΥΘΥΝΗ! Μάλιστα αυτό κερδίσαμε! Εμείς ευθυνόμαστε για αυτή την κατάντια από το σημείο και μετά που καταλάβαμε τι πραγματικά πρέπει να αλλάξει και αφήσαμε τη φωνή μας στα facebook και στα τσιμέντα για μια Ομόνοια που ακούσαμε από τους πατεράδες-παππούδες μας αλλά δεν είδαμε ποτέ με τα μάτια μας. Πόσες παίκτες, προπονητές, επιτελεία, φυσιοθεραπευτές, νερουλλάες πρέπει να αλλάξουμε για να καταλάβουμε ότι δεν φταίνε αυτοί; Τι έχει μείνει αναλλοίωτο τόσα χρόνια στην πιο αποτυχημένη Ομόνοια όλων των εποχών; Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε ότι με το να συνεχίζουμε να δίνουμε λεφτά σε αυτούς που μας οδήγησαν εδώ, συντηρούμε τη σαπίλα και την μιζέρια; Δηλαδή με το να στηρίζω αυτούς που αποδεδειγμένα απέτυχαν περιμένω να δω διαφορετικά αποτελέσματα με τα ίδια μυαλά, την ίδια συνταγή μαντρίσματος, τις ίδιες τακτικές διοίκησης;
Η Ομόνοια δυστυχώς έχει πάψει να βγάζει ανθρώπους επαναστατικούς, που επιδιώκουν με φλόγα στην καρδιά ένα καλύτερο αύριο. Χαθήκαμε κάπου στα φαράγγια του καπιταλισμού, χάσαμε την ταυτότητα μας και δυστυχώς μας φταίει κάποιος Κάρβερ και κάποιος Φλορέσκου που παίρνουν από 6-7 χιλιάδες τον μήνα και περιμένουμε να μας νιώσουν. Δώσαμε ειρήνη και την πληρώνουμε με τα πιο μαύρα χρόνια της ομάδας μας. Γι’ αυτό και έχουμε την ομάδα που μας αξίζει.
ΥΣ. Ίσως τα πιο πάνω, σωστά κατά την γνώμη μου, να σχετίζονται με την γενικότερη μιζέρια και απραξία που μας μαστίζει ως κοινωνικά όντα τις τελευταίες δεκαετίες. Δηλαδή εσύ πιστεύεις ότι την επόμενη του κουρέματος (παίρνω ένα τυχαίο παράδειγμα), αν είχε 100 000 αγανακτισμένο κόσμο έξω από το προεδρικό θα γινόταν κούρεμα;
ΥΣ2. Ξέρω ότι κάποια δικά μας παιδιά θα θιχτούν γιατί στερούνται καθημερινά οικογένειες, στιγματίζονται, δίνουν ώρες αίμα για αυτή την ιδέα αλλά με θράσος και με βαθιά λύπη θα πω ότι αυτά δυστυχώς δεν αρκούν.
ΥΣ3. Δεν έχω δει επαναστατικές αλλαγές να γίνονται με ειρήνη και χωρίς θυσίες. Έχουμε την μαγκιά που είχαν αυτοί οι άνθρωποι το 1948 για να ανατρέψουμε τη κατάσταση, που συνεπάγεται με απώλειες; ΑΝ ΟΧΙ, ΝΑ ΣΩΠΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΜΕ ΤΕΤΑΡΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!
Με σεβασμό,
Ανδρέας Χρυσάνθου
ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ ΑΠΟ ΚΟΥΝΙΑ
