Συνέντευξη στην ιστοσελίδα kerkida.net παραχώρησε ο πρώην αρχηγός και προπονητής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Κώστας Καϊάφας. Ο Καϊάφας μίλησε ανάμεσα σε άλλα και για την ομάδα μας, ενώ κλήθηκε να απαντήσει και για εκείνο το καταραμένο παιχνίδι με την Ντινάμο Μόσχας. Παραθέτουμε τα αποσπάσματα που κάνει αναφορά στην ΟΜΟΝΟΙΑ:
Πέρσι τέτοια εποχή στην ΟΜΟΝΟΙΑ, φέτος στην Β’ Κατηγορία και την Ένωση. Για τους περισσότερους ήταν έκπληξη η επιλογή σου. Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε σε αυτή την απόφαση;
«Είναι αλήθεια ότι μας προβλημάτισε η Β’ κατηγορία, αλλά δεν το μετανιώσαμε. Θεωρούμε ότι Παραλίμνι είναι μια μεγάλη και παραδοσιακή ομάδα. Στις πρώτες εφτά ομάδες πρωταθλήματος. Όλοι ξέρουμε τις εγκαταστάσεις της. Τον κόσμο της, την ιστορία και τα ταλέντα που βγάζει το Παραλίμνι. Ξέραμε ότι είναι μια ομάδα με περηφάνια, παραδοσιακά μεγάλα ονόματα στο Κυπριακό ποδόσφαιρο και αυτά τα πράγματα δεν είναι αστεία, είναι κίνητρα. Στις εποχές που ζούμε με τα όχι πολλά λεφτά, θεωρούμε ότι μπορούμε να κάνουμε μια πολύ καλή ομάδα. Να επανέλθουμε στην Α’ κατηγορία πάνω απ’ όλα υγιής σαν Σωματείο και με ένα βασικό κορμό από Παραλιμνίτες και της γύρω περιοχής».
Υπάρχουν ομοιότητες με την εποχή που αναλαμβάνατε την ΟΜΟΝΟΙΑ;
«Το οικονομικό κομμάτι που είναι πολύ σημαντικό αλλά και το ότι είναι μια καινούργια ομάδα, η οποία θα χτιστεί από εμάς. Πάλι επιστρέφω στην ΟΜΟΝΟΙΑ, το ίδιο πράγμα και πρόπερσι, θέσαμε κάποιους στόχους, είπαμε σε τρία χρόνια θα χτυπούσαμε πρωτάθλημα, κατά την γνώμη μου το πετύχαμε. Ήμασταν πάντα στην Ευρώπη, πολύ κοντά στους ομίλους και στο πρωτάθλημα μέχρι τέλους. Ένα πράγμα που πρέπει να περάσουμε στον κόσμο, σιγά σιγά μπαίνει στην Κύπρο είναι η υπομονή. Δυστυχώς πολύ γρήγορα κρίνουμε, θέλουμε νίκες, ομάδα που να παίζει φανταστικό ποδόσφαιρο. Αυτά δεν γίνονται από την μία μέρα στην άλλη, χρειάζεται σωστή και μεθοδική δουλειά. Όταν μιλάμε για υπομονή, δεν λέω ότι θα έχουμε 8 παιχνίδια να κερδίζουμε και να ζητώ υπομονή. όταν βλέπεις μια βελτίωση, μια ομάδα να προσπαθεί και να αποδίδει αλλά να χάνει για κάποιους λόγους τότε εκεί θέλω υπομονή. Λάθη γίνονται και προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε και σαν άνθρωποι και σαν προπονητές. Από την πείρα μου ζητώ υπομονή στον κόσμο, να μείνει δίπλα στην ομάδα. Δεν ήρθαμε για τουρισμό όπως συνηθίζεται να λέγεται στο Παραλίμνι για παίκτες και προπονητές. Από την πρώτη μέρα δώσαμε με τα μούτρα στην δουλειά, δεν είμαι άνθρωπος να βρίσκω δικαιολογίες για το μπάτζετ. Ξέραμε από πριν τις δυσκολίες. Αντιθέτως θέλω να ευχαριστήσω το Δ/Σ και τον κόσμο».
Ποιοι ήταν οι λόγοι της παραίτησής σου από την ΟΜΟΝΟΙΑ και την μη ολοκλήρωση του τριετές πλάνου;
«Δυστυχώς υπήρχαν κάποιοι λόγοι που δεν με άφησαν να ολοκληρώσω το τριετές πλάνο που είχαμε θέσει. Υπήρχαν κάποια μεταγραφικά ζητήματα ενώ υπήρχαν και κάποια άλλα πράγματα που δεν μπόρεσα να ελέγξω. Πράγματα τα οποία θεωρούσα αυτονόητο ότι δεν θα αποτελούσαν εμπόδιο στην ολοκλήρωση του πλάνου. Και αυτό τελικά στοίχησε. Όμως μαθαίνουμε από τα λάθη μας, έτσι είναι το ποδόσφαιρο».
Κλείνοντας το κομμάτι της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Πιστεύεις ότι η αρχή του τέλους ήταν ο… καταραμένος αγώνας με την Δυναμό; Αν η ΟΜΟΝΟΙΑ έμπαινε ομίλους, όπως της άξιζε να μπει, θα υπήρχαν άλλα δεδομένα;
«Δεν πιστεύω ότι επηρέασε. Θα άλλαζε η ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και φυσικά τα οικονομικά της. Αλλά δεν επηρέασε την προπονητική μου καριέρα. Έγιναν κάποια πράγματα που δεν ήμουν σύμφωνος την περσινή χρονιά. Διοικητικά και δημοσιογραφικά. Έγιναν λάθη από όλους αλλά ήμασταν μέσα στους στόχους μας. Για εμένα το κομμάτι εκείνο τελείωσε, είναι παρελθόν και πλέον είμαι συγκεντρωμένος στην νέα μου ομάδα, με νέους στόχους. Είναι ένας νέος δρόμος και ευελπιστώ να τα πάμε καλά».
Το όνομά σου έχει συνδεθεί με την ΟΜΟΝΟΙΑ, αφού τα χρόνια σου ως ποδοσφαιριστής και προπονητής είναι πολλά. Είχες κάποιες ανησυχίες ότι μπορεί ο κόσμος στο Παραλίμνι να μην σε υποδεχθεί με τον καλύτερο τρόπο;
«Ασχέτως αν ήμουν ποδοσφαιριστής και προπονητής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ξέρουμε εδώ στην Κύπρο πως γίνεται ο συσχετισμός όμως δεν είχα κανένα πρόβλημα. Όταν ερχόμασταν για συζητήσεις, ειδικά την πρώτη φορά είχα κάποιες ανησυχίες. Πιστεύω ότι ένας λόγος που δεν με αφήνει να δουλέψω σε άλλες ομάδες είναι αυτή η ταμπέλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Από την πρώτη στιγμή που συζήτησα με την διοίκηση, αυτά έφυγαν από πάνω μου. Μου έδειξαν εμπιστοσύνη και αυτό με βοήθησε για να δουλέψω με πιο καθαρό μυαλό. Όσον αφορά τον κόσμο, η δουλειά του προπονητή είναι αυτή. Καθημερινά να δέχεται κριτική, η καλόπιστη κριτική είναι πάντα καλοδεχούμενοι και μέσα από αυτή προσπαθούμε να βελτιώσουμε κάποια πράγματα. Ξέρω ότι είμαι σε μια ομάδα που έχει πίεση, με κόσμο απαιτητικό και περήφανο που θέλει σε κάθε παιχνίδι να κερδίζει. Θεωρώ ότι οι στόχοι της ομάδας δεν είναι μακρινοί με τους στόχους της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Πρωτάθλημα, Α’ Κατηγορία και ότι καλύτερο στο Κύπελλο. Η Ένωση είναι σε μια κρίσιμη καμπή και αυτό κάνει πιο δύσκολο το έργο μας, αλλά αυτό για εμάς δεν είναι φόβος αλλά κίνητρο».
Κακώς βέβαια, αλλά στην Κύπρο το ποδόσφαιρο έχει και πολιτικές προεκτάσεις. Υπήρχαν άνθρωποι που να είδαν με αρνητικό μάτι την μετακίνηση του στην Ένωση λόγω των πιο πάνω;
«Όσοι με γνωρίζουν και με ζουν, ξέρουν ποιος είμαι και δεν χρειάζεται να πω πολλά πράγματα. Ξέρουν ότι δεν ασχολούμαι με τέτοια, στο ποδόσφαιρο πιστεύω ότι δεν χρειάζονται τέτοια πράγματα, είμαι εναντίον. Στην Κύπρο πολλοί είναι αυτοί που το μπλέκουν, αλλά εγώ από τον καιρό που ήμουν ποδοσφαιριστής αλλά και τώρα που είμαι προπονητής, ποτέ δεν έμπλεξα πολιτική και ποδόσφαιρο».
