Οι βατές πρώτες 5 αγωνιστικές ανήκουν ήδη στην ιστορία. Η βαθμολογική συγκομιδή στα χαρτιά είναι η καλύτερη που είχαμε εδώ και μια 5ετία, στην πραγματικότητα θα έπρεπε να ήταν καλύτερη. Εκείνο που πρέπει να συζητάμε αυτή τη στιγμή δεν είναι πάντως οι βαθμοί, δεν μας ανησυχούν οι τέσσερις που πετάξαμε στα σκουπίδια γιατί είναι ακόμα πολύ νωρίς. Μας ανησυχεί όμως η εικόνα της ομάδας, κυρίως γιατί από αυτή την εβδομάδα, ο πήχης ανεβαίνει απότομα.
Ο επόμενος αντίπαλος μας Απόλλωνας, έχει τέσσερις βαθμούς λιγότερους μας, δεν έχει πλησιάσει τις προσδοκίες που είχε δημιουργήσει στην αρχή της χρονιάς, αποτελεί όμως οπωσδήποτε πολύ ψηλότερο εμπόδιο από τον Ερμή, την Αναγέννηση, τη Δόξα, τον Εθνικό και την Καρμιώτισσα. Και είναι κατακρίβιαν ένα εμπόδιο που αν παίξουμε όπως τις πρώτες αγωνιστικές, δεν υπάρχει περίπτωση να ξεπεράσουμε. Και δεν είμαστε απαισιόδοξοι, ρεαλιστές είμαστε με όσα είδαμε ως τώρα.
Τα ντέρμπι συνήθως έχουν πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από ότι τα ματς που είδαμε ως τώρα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει μπροστά της την ευκαιρία να μετατρέψει αυτό το παιχνίδι σε turning point, αρκεί βέβαια να ανεβάσει η ίδια κατά πολύ την εμφάνιση της. Τα εμπόδια γίνονται ξαφνικά ψηλότερα και η σταδιακή άνοδος και πρόοδος της ομάδας που περιμέναμε από τα μέσα Αυγούστου, πρέπει να έρθει απότομα και σε μια εβδομάδα για να φύγουμε θριαμβευτές από το Τσίρειο. Ξανάγινε, αλλά δεν είναι και το πιο συνηθισμένο πράγμα.
