Δεν είναι φετινά τα αμυντικά προβλήματα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και η πιο πίσω δήλωση είναι άλλος ένας από τους λόγους που δημιουργείται δυσφορία ανάμεσα στις τάξεις του κόσμου. Εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια, μιλάμε για “άλλο ένα κεντρικό αμυντικό διαφοράς” και για γενικότερη βελτίωση του συνόλου, καταλήγουμε όμως πάντα Οκτώβρη μήνα να συζητάμε ακριβώς το ίδιο πράγμα και να μιλάμε υποθετικά. Με τα “αν” όμως ούτε παιχνίδια κερδίζεις ούτε πρωταθλήματα.
Θέλετε και απόδειξη; Φέτος είναι το αποκορύφωμα, αφού η ΟΜΟΝΟΙΑ δέχθηκε 9 γκολ σε 6 παιχνίδια, αλλά και τις προηγούμενες δυο χρονιές, δέχτηκε 6 γκολ σε 6 παιχνίδια. Κάθε παιχνίδι με άλλα λόγια, πρέπει να σκοράρει τουλάχιστον δύο, αφού το ένα πίσω ήταν δεδομένο. Οι ομάδες πρωταθλητισμού όμως κτίζονται από πίσω εκεί που η ΟΜΟΝΟΙΑ αδυνατεί να βρει σταθερότητα και ηρεμία. ΑΕΚ και Αποέλ δεν έχουν ακόμα δεχθεί τέρμα και όχι τυχαία βρίσκονται στις πρώτες δυο θέσεις του πίνακα και είναι τα φαβορί για τον τίτλο.
Κατά την άποψη μας, αν και έχουμε γράψει επανειλημμένα για ενίσχυση στο κέντρο της, η άμυνα μας μπορεί να παίξει καλύτερα από αυτό που έδειξε ως τώρα. Στα άκρα της ο Κάρβερ φαίνεται να καταλήγει στους Σοϊλέδη και Κωνσταντινίδη, στο κέντρο της ψάχνει τον παρτενέρ του Βύντρα και εκεί είναι που έχουμε το σοβαρότερο θέμα. Πρέπει να βρεθεί η χημεία, πρέπει να αρχίσει η άμυνα να έχει συνοχή και να γίνει συμπαγής. Δεν λέμε πως περιμένουμε θαύματα, αλλά σίγουρα πολύ καλύτερη εικόνα από αυτή που είδαμε ως τώρα.
