Στην δεύτερη κατηγορία η καλαθοσφαιρική ΟΜΟΝΟΙΑ, μετά από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Τα λεφτά που απαιτούνται για να είναι ανταγωνιστική η ΟΜΟΝΟΙΑ στην πρώτη κατηγορία, κρίθηκαν υπερβολικά για τα δεδομένα του σωματείου, είναι έτσι κι αλλιώς μέσα Οκτωβρίου και δεν έχει γίνει τίποτα όσον αφορά τον προγραμματισμό, έτσι μοιραία ο δρόμος προς την β’ κατηγορία έμοιαζε κατηφορικός. Η αλήθεια είναι πως το συγκεκριμένο τμήμα δεν στηρίχθηκε ποτέ από το σωματείο.
Ακόμα και τις εποχές των παχιών αγελάδων, ο τότε χουβαρτάς σήμερα πρωταγωνιστής στα ρεζιλίκια μας Μιλτιάδης Νεοφύτου ξεκαθάριζε πως δεν ενδιαφερόταν να βάλει λεφτά στο τμήμα. Μάταια τότε ο Χριστόφορος Χριστοφόρου (που ήταν πρόεδρος της επιτροπής καλαθόσφαιρας) πάσχιζε να μπει στο Δ.Σ. για να προωθήσει το τμήμα, μιας και τον αγνοούσαν επιδεικτικά μιας και δεν ήταν προτεραιότητα το μπάσκετ. Η τελευταία μεγάλη ευκαιρία να λάβει προσοχή το μπάσκετ, πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων όταν το Δ.Σ. προ διετίας έκλεισε τη πόρτα στη ΘΥΡΑ 9 που ενδιαφερόταν να βρει χορηγούς και να αναλάβει.
Η εξέλιξη πάντως ήρθε να μας υπενθυμίσει κάτι πολύ σημαντικό. Τμήματα όπως αυτό του φούτσαλ, της πετόσφαιρας και της καλαθόσφαιρας, στηρίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό πάνω σε ανθρώπους, είτε αυτός ονομάζεται Ζυμαράς, είτε Ιωάννου, είτε Φωτίου, είτε Στυλιανίδης, είτε Πασιουρτίδης, είτε οτιδήποτε άλλο. Η στήριξη από το σωματείο, ειδικά τώρα που τα οικονομικά είναι άσχημα, είναι ελάχιστη και τα τμήματα μένουν ανταγωνιστικά χάρη στις θυσίες ατόμων. Η καλαθόσφαιρα παραδοσιακά δεν είχε επιτυχίες, οι χορηγοί δεν έρχονταν κοντά, οι Κύπριοι αθλητές ελάχιστοι…ε το ένα φέρνει το άλλο.
