Αντέδρασαν αρκετοί φίλοι στην ανακοίνωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για το Μακάρειο Στάδιο και την προσπάθεια εκμετάλλευσης του από τον αιώνιο μας. Προτάσσοντας σαν επιχείρημα τα εγκλήματα που έγιναν σχετικά με το χωράφι στις Χαλεπιανές, τόνισαν πως αφού χάσαμε τη δική μας ευκαιρία να κτίσουμε γήπεδο, φωνάζουμε για τους άλλους. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Άλλο τα εγκλήματα που είχαν σαν αποτέλεσμα το χάσιμο των Χαλεπιανών, άλλο η προστασία των συμφερόντων του σωματείου.
Για το Μακάρειο η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε ενδιαφερθεί πρώτη ανεπίσημα, επί Μιλτιάδη Νεοφύτου. Τότε πήρε απάντηση (ανεπίσημα) ακριβώς αυτό που λέει τώρα στην ανακοίνωση της, ότι αποτελεί δημόσια περιουσία. Αν η πολιτεία αποφασίσει να το παραχωρήσει, οφείλει να ενημερώσει όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και αθλητικά σωματεία της Λευκωσίας. Αν το Αποέλ προτίθεται να καταθέσει πρόταση αγοράς του, τότε προφανώς η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μπορεί να μπει σε διαδικασία πλειστηριασμού. Αν όμως η συγκεκριμένη γη παραχωρηθεί στον αιώνιο, θα ήταν σοβαρή διάκριση εις βάρος της ομάδας μας, να μην της δοθεί ισόποσης αξίας κρατική γη αλλού, με σκοπό την ανέγερση σταδίου.
Τα όσα έγιναν σχετικά με το χωράφι στις Χαλεπιανές, κάποια στιγμή πρέπει να εξηγηθούν στο κόσμο. Κάθε φορά που προσπαθούμε να ανοίξουμε τη συζήτηση παίρνουμε ως απάντηση πως “δεν ανήκε ποτέ στην ΟΜΟΝΟΙΑ το χωράφι” και πως “το σωματείο θα τοποθετηθεί αφού τελειώσει η νομική διαδικασία και όχι επί των ισχυρισμών οποιουδήποτε”, αλλά ο κόσμος ζητάει απαντήσεις. Ανεξάρτητα με εκείνη την ιστορία όμως, πολύ καλά έκανε το διοικητικό συμβούλιο που εξέδωσε τις χθεσινές ανακοινώσεις, προσπαθώντας να προστατέψει τα συμφέροντα του.
