Δεν μας αρέσει ποτέ να υπερτιμούμε ένα μικρότερο αντίπαλο. Ειδικά ένα που ιστορικά δεν μας πάει και δεν τον πάμε. Αλίμονο αν αρχίσουμε να φοβόμαστε τον Εθνικό Άχνας τώρα. Με βάση τα όσα δείχνουν οι δυο ομάδες όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Η Άχνα διαθέτει πολύ καλή και δουλεμένη ομάδα και δεν αστειεύεται. Κι αν δεν είμαστε αυτοί που πρέπει ίσως ο Ντάρμπισαϊαρ (ή κάποιος άλλος) να μην μπορέσει να φέρει τα πάνω κάτω. Και να τα φέρουν ίσως να μην είναι αρκετό να δώσει προβάδισμα.
Ο αγώνας είναι δύσκολος και πρέπει να το αντιληφθούμε όλοι. Δεν παίζουμε κάποια αμελητέα ποσότητα, αλλά μια ομάδα που είναι πολύ καλή μπροστά. Και το μηδέν παθητικό επιβάλλεται, γιατί η πρόκριση κρίνεται σε δύο και όχι ένα παιχνίδι. Η ΟΜΟΝΟΙΑ αύριο πρέπει να έχει τα μάτια της δεκατέσσερα στην άμυνα, να περιορίσει όσο περισσότερο γίνεται τα λάθη, να μην αφήσει τους ικανούς επιθετικούς του Εθνικού να γίνουν επικίνδυνοι. Έχουμε καλύτερη ομάδα, έχει και η Άχνα αρετές.
Είμαστε προφανώς η ομάδα που θα καθορίσει το νικητή και αυτόν που θα προκριθεί. Εκείνο που λέμε είναι πως αγωνιστικά ο Εθνικός αξίζει σεβασμού. Όχι υπερβολικού, αλλά αρκετού ώστε να τον δώσουμε τη σοβαρότητα που πρέπει και ταυτόχρονα να του επιβληθούμε.
