Σε αυτή την κατηγορία δημοσιεύονται απόψεις από αναγνώστες. Δημοσιεύσουμε κάθε άποψη που θα μας σταλεί με την προϋπόθεση πως θα τηρεί τους στοιχειώδεις κανόνες του λόγου και να είναι ενυπόγραφη (έστω με κάποιο ψευδώνυμο).
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Μπορεί να έχω στείλει ξανά άρθρο με τον πιο πάνω τίτλο. Πάντως ίσως να είναι και η τελευταία φορά που στέλλω, γιατί πιστεύω ότι οι προτροπές και τα λόγια όταν χρησιμοποιούνται κατά κόρον, είναι κουραστικά. Θα αναφέρω κάποια πράγματα επιγραμματικά:
1. Παρακολουθώ την ΟΜΟΝΟΙΑ από παιδί και τα τελευταία δέκα χρόνια αγοράζω εισιτήριο διαρκείας ανελλιπώς.
2. Μετά δυσκολίας έγινα μέλος πριν από κάποια χρόνια. Στην συνέχεια ,πριν από δύο χρόνια περίπου,ζήτησα και διαγράφηκα από μέλος για δύο λόγους:
α. Η διοίκηση μας για μένα δεν παρουσιαζόταν αποφασιστική να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της ομάδας και
β. Δεν ανοιγόταν στον κόσμο για εγγραφή μελών
3. Παρ’ όλ’ αυτά συνεχίζω να ακολουθώ την ΟΜΟΝΟΙΑ, να δηλώνω ΠΑΡΩΝ, να ανοίγω τραπεζική εντολή και να αγοράζω εισιτήρια για τον κεκλεισμένων θυρών αγώνα με την ΑΕΚ.
Αυτά τα αναφέρω με την ευκαιρία της απογοητευτικής ανταπόκρισης από τον κόσμο μας στο κάλεσμα για οικονομική ενίσχυση της ομάδας. Όσο και αν έχει δίκαιο ο κόσμος μας σε πολλά πράγματα (βλέπετε και τα πιο πάνω προαναφερθέντα σημεία) δεν μπορούμε να αφήνουμε την ομάδα να κατρακυλά στον γκρεμό. Έχουμε φτάσει στο μηδέν και σίγουρα έχουν μεγάλες ευθύνες γι’ αυτό ορισμένοι. Πρέπει όμως να πάμε παρακάτω. Στο κάτω κάτω η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ. Για μένα είναι απαράδεκτο και θα πρέπει να ντρεπόμαστε που μέχρι τώρα αντί να είμαστε 10.000 άτομα ΠΑΡΩΝΤΕΣ για την ΟΜΟΝΟΙΑ και μόνο για την ΟΜΟΝΟΙΑ είμαστε 282. Για το θέμα των μελών δεν το συζητώ, πρέπει σίγουρα να γίνουν όχι μόνο 5.000, αλλά και 10.000 και 20.000. Έτερον εκάτερον. Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι με την αποχή μας από το πλάνο ενίσχυσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, θα είμαστε συνεργοί στο θάψιμο της. Θα είμαστε συνεργοί στην εξαφάνιση της ΙΔΕΑΣ που λέγεται ΟΜΟΝΟΙΑ.
Αυτά και ας προβληματιστούμε όλοι. Μάλλον ας μην προβληματιστούμε. Ας αφήσουμε τα πείσματα και ας κινηθούμε γρήγορα προτού να είναι αργά. Θέλουμε ΕΡΓΑ φίλοι και φίλες και όχι λόγια.
Με εκτίμηση,
Αντώνης Γ.
