Ντροπή για άλλη μία φορά νιώθουμε με τα όσα διαβάζουμε από τη συνέντευξη του Μιλτιάδη Νεοφύτου στην Goal. Από τα όσα λέει ο πρώην πρόεδρος της ομάδας μας, αν και εφόσον ισχύουν βέβαια όπως τα λέει, δεν υπάρχει αμφιβολία πως την ΟΜΟΝΟΙΑ την έφερε στον γκρεμό η σχέση της με το κόμμα.
Εκείνο που άλλαξε στην πορεία, ήταν όταν ήρθε ο Χριστάκης Γεωργίου. Εγώ γρήγορα αντιλήφθηκα ότι το ποδοσφαιρικό τμήμα έμενε ακέφαλο. Ο Τζιοβάνης ήταν ένας επιχειρηματίας, ο οποίος δεν μπορούσε να ήταν καθημερινά στις προπονήσεις και να τρέχει το «Ηλίας Πούλλος» και οι υπόλοιποι που ήταν στην εφορία, δεν ήταν εύκολο να κάνουν αυτήν τη δουλειά. Όταν συζήτησα με τον Χριστόφια και ακολούθως με τον Άντρο Κυπριανού, φαίνεται ότι ο Χριστόφιας παρέπεμψε το θέμα στον Άντρο, ότι πρέπει να βρούμε κάποιον να βάλουμε εκεί στην εφορία ποδοσφαίρου, ως τεχνοκράτη, επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος. Μου έδωσαν τον Χριστάκη Γεωργίου.
Ανεξάρτητα από τις προθέσεις, το να βάλεις ένα αλεξιπτωτιστή, Χριστάκη Γεωργίου, κομματικό στέλεχος, ως υπεύθυνο του ποδοσφαιρικού τμήματος, είναι τουλάχιστον επικίνδυνο και δείχνει ασχετοσύνη. Βέβαια σε αυτό το σημείο να πούμε ότι οι ευθύνες του Μιλτή είναι επίσης τεράστιες. Μαζί χειρίστηκαν όλα τα σοβαρά θέματα, με πιο σοβαρά τις τραγελαφικές διακοπές συμβολαίων που ακόμα η ΟΜΟΝΟΙΑ πληρώνει. Και ευτυχώς που οι τωρινοί νομικοί του σωματείου, κατάφεραν αν μη τι άλλο να μην απειλούμαστε με κλείσιμο λόγω αυτών (υπάρχουν οφειλές, στην πλειοψηφία έχουν μετατραπεί σε τρίτους και δεν εμπίπτουν στα κριτήρια). Οι ευθύνες όμως είναι εκεί και δεν αναλήφθηκαν ποτέ και την ζημιά την ανέλαβε η ΟΜΟΝΟΙΑ.
Στην πορεία κατάλαβα τι γίνεται. Εμένα μου έδωσαν ένα συγκεκριμένο Διοικητικό Συμβούλιο και συγκεκριμένη δουλειά που θα έκανε ο καθένας. Άλλοι αποφάσισαν για τη διαδικασία. Ο Δημήτρης Χριστόφιας με εμπιστευόταν εμένα ότι θα τα κατάφερνα μέσα από αυτή τη διαδικασία να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όλοι στο Δ.Σ. είχαν συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Αυτά μου τα ανέλυσε ο Νίκος Δημητριάδης, τότε Επαρχιακός του ΑΚΕΛ στη Λευκωσία. Πάντοτε ο Επαρχιακός Λευκωσίας είναι αυτός που ασχολείται με την Ομόνοια.
Για όλα αυτά φώναζε ο κόσμος, διότι τα όσα έγιναν την χρονική περίοδο 2008-12, έριξαν την ομάδα στον γκρεμό και ακόμα και τώρα, μας κάνουν ρεζίλι και όχι μόνο δεν αναλήφθηκε καμία απολύτως ευθύνη από τους υπεύθυνους. Λέγεται επίσης πως ΟΜΟΝΟΙΑ-Κόμμα, δεν έχουν καμία σχέση, την ώρα που οι παλιοί διοικητικοί ψάχνουν τρόπους να παραμείνουν στο προσκήνιο και ίσως και να επανέλθουν. Δεν έχουμε ατζέντα, ούτε μας νοιάζει να την “φάει” κανείς, αλλά η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να βλέπει μόνο μπροστά.
Ενεργούσα καθ’ υπόδειξη του Δημήτρη Χριστόφια. Μου είπε, «ότι θέλει το σωματείο θα το κανονίζω». Ο στόχος ήταν να πιάσει η Ομόνοια το πρωτάθλημα να έχει επιτυχίες, αυτές ήταν οι οδηγίες που είχα. Το είχε υποσχεθεί στον κόσμο που τον εξέλεξε. Κι επίσης, η καλή πορεία της Ομόνοιας θα βοηθούσε στην επανεκλογή του στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι μας φώναξε ο Άντρος Κυπριανού σπίτι του και του είπε να κάτσει φρόνιμος. Αν πάεις πίσω και δεις τα γεγονότα, επόκατσε ο Τζιοβάνης. Δέχτηκε να γίνει αντιπρόεδρος και υπεύθυνος ποδοσφαιρικού τμήματος και να βάλει κι ένα δυο άτομα δικά του. Αν δεν κάνω λάθος τότε εισηγήθηκε τον Πέτρο Πέτρου στο Διοικητικό Συμβούλιο.
Και πως να θεωρήσει ο κόσμος καινούργια διοίκηση την τωρινή, όταν λίγο πολύ εκλέγηκε με τις ίδιες διαδικασίες που περιλαμβάνει άτομα των διοικήσεων της τελευταίας 15ετίας; Και το λέει αυτό μία ιστοσελίδα που αναγνωρίζει και τα καλά που έκανε το τωρινό συμβούλιο. Εκθειάσαμε το άνοιγμα για τα μέλη, την προσέγγιση προς τους οργανωμένους και την πρόσληψη τεχνικού διευθυντή. Η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει και να είναι και να φαίνεται τίμια. Και όσο δεν προχωράμε, η διοίκηση θα δέχεται πίεση σε κάθε στραβή.
Υ.Γ. Αν λέει ψέματα ο Μιλτής, τότε κινείστε του αγωγές. Έτσι θα καθαρίσετε και το όνομα του σωματείου. Δεν υιοθετούμε απόλυτα τίποτα από όσα ισχυρίζεται, ειδικά όταν υπάρχει και νομική διαδικασία στη μέση. Όταν ένας πρώην πρόεδρος λέει τέτοια πράγματα, η λογική λέει πως κανείς δεν έχει καθαρή την φωλιά του, ούτε ο ίδιος, ούτε η άλλη πλευρά.
