Ομόνοια, τι όμορφο πράγμα….

Ομόνοια, τι όμορφο πράγμα….
Για εμάς, για την ιστορία μας και για κανέναν άλλο…
Για εμάς που δεν σε αφήσαμε μόνη ποτέ. Για εμάς που πάντα είμαστε εκεί. Στο πέταλο σε χιόνια, σε βροχές, στα καλά αλλά κυρίως τα δύσκολα.
Για εμάς που τον Μάρτιο του 2013 σου δώσαμε το φιλί της ζωής και σε κρατήσαμε ζωντανή. Που μείναμε ξύπνιοι τόσες και τόσες νύχτες. Είτε από χαρά είτε από λύπη. Για εμάς που κλάψαμε για σένα. Για εμάς που βγήκαμε στους δρόμους για σένα, που πανηγυρίσαμε, που χαρήκαμε, που χάσαμε, που κερδίσαμε τόσα και τόσα…
Όχι για να κερδίσουμε αυτούς. Αλλά να κερδίσουμε για εμάς.
Και για σένα όμως. Που μας χάρισες τόσες και τόσες χαρές. Που ακόμα και όταν μας πληγώνεις, άλλο τόσο μας πωρώνεις. Που πολεμάς το άδικο. Που υποστηρίζεις τους αδύνατους. Που δέχεσαι όλους στην αγκαλιά. Για σένα που ακόμα και οι απέναντι δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς εσένα.
Για σένα που τόσος κόσμος χαίρεται, λυπάται, κλαίει, χειροκροτεί, φωνάζει και δίνει ακόμα και τη ζωή του…. Την ψυχή του!
Για εμάς λοιπόν Ομόνοια μου αλλά και για σένα. Ούτε για να νικήσουμε αυτούς, ούτε για να αποδείξουμε κάτι. Για εμάς, για εσένα, για την ιστορία σου…
Αιώνια δικός σου… Soilets