Την στιγμή που ο Πάμπος Χριστοδούλου είναι στην Πορτογαλία για να δει από κοντά μεταγραφικούς στόχους, η ΟΜΟΝΟΙΑ παραπαίει στο γήπεδο. Σε χθεσινό μας άρθρο λοιπόν, υπενθυμίζαμε πως ο κόσμος δεν πρόκειται να ανεχτεί άλλη μια χρονιά από τα ίδια και καλούσαμε τους αρμόδιους να το αντιληφθούν, να αναλάβουν ευθύνες. Σχεδόν άμεσα ήρθε αντίδραση από φίλους, που μας ζητούσαν να διευκρινήσουμε πως η πίεση δεν πρέπει να μπαίνει στον Πάμπο Χριστοδούλου, αλλά στο διοικητικό συμβούλιο που οφείλει να τον στηρίξει και να του παρέχει ότι χρειάζεται και να αναλάβει τις δικές του ευθύνες.
Η “παρέμβαση” αυτή μας χαροποίησε ιδιαίτερα, αφού δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο. Ο Πάμπος δεν κρατάει μαγικό ραβδί. Όσες μεταγραφές κι αν κάνει, λίγες ή πολλές, όσο βέβαιοι κι αν είμαστε πως κάποια βελτίωση θα έρθει άμεσα, επιτέλους πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως ο κάθε προπονητής χρειάζεται χρόνο και σωστές συνθήκες να δουλέψει. Η διοίκηση έχει υποχρέωση να τον στηρίξει μακροπρόθεσμα χωρίς “αλλά”, χωρίς υποσκάψεις και έχοντας το βλέμμα στο μακροπρόθεσμο κτίσιμο. Άποψη φυσικά πρέπει να έχει το συμβούλιο, αν δεν τίποτα τρελά (δεν μιλάμε επί του αγωνιστικού) να επέμβει, όχι όμως στις διαρροές, όχι σε κοντόφθαλμες λογικές, όχι στις νοοτροπίες που μας βασανίζουν χρόνια.
Καλό ή κακό, το πρότζεκτ του Νταμπίζα δεν είχε ποτέ απόλυτη στήριξη, υπήρχαν αυτοί που από την αρχή, έβγαζαν έξω την ουρά τους, για να μπορούν μετά να λένε “εγώ τα έλεγα”. Αυτή είναι νοοτροπία οπαδού, όχι συμβουλιακού και δεν μπορούμε να την ανεχθούμε άλλο σαν ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ. Είναι αδιανόητο να φορτώνουμε σε ένα άτομο είτε τον λένε Νταμπίζα είτε τον λένε Πάμπο να διορθώσει τα εγκλήματα τουλάχιστον μιας δεκαετίας σε ένα καλοκαίρι και με δέκα μεταγραφές. Και είναι ακόμα χειρότερο, όσοι εκ των έσω αποφασίσουν για τον “α” ή τον “β” λόγο ότι διαφωνούν με κάποιες κινήσεις του, να αρχίσουν να μιλούν δεξιά και αριστερά. Και κ. Αντώνη Τζιωνή, είσαι ο πρώτος που έχει ευθύνη αν επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα, να τα κόψεις από ρίζας.
