Στο ερώτημα «πότε πρέπει να αφοσιωθούμε στην νέα χρονιά» θεωρώ πως η θέση της στήλης είναι ξεκάθαρη. Αμέσως!
Γράφει ο Λίμπερο
Το γεγονός πως η διεκδίκηση εξόδου στην Ευρώπη «κρίθηκε» από την παρουσία άλλων, μου δίνει ένα επιπλέον λόγο να στηρίξω την πάγια μου θέση. Πρώτα να φτιάξουμε ομάδα που να μπορεί να διεκδικεί τους εγχώριους τίτλους και μετά να βγούμε στην Ευρώπη. Όποιος ανατρέξει στο αρχείο της στήλης θα συναντήσει πολλές φορές την πιο πάνω τοποθέτηση.
Πρέπει όσοι έχουν οποιοδήποτε πόστο στο Σωματείο να αντιληφθούν την ιδιαιτερότητα των καταστάσεων και να φροντίσουν να προχωρήσει δυνατά η ΟΜΟΝΟΙΑ στη νέα χρονιά. Δεν μπορεί να συνεχίσει να ρίχνει τον πήχη των προσδοκιών της και να περιμένει ως δια μαγείας να έρθει η πρόοδος.
Πέρσι τέτοιο καιρό θεωρούσαμε πως κτίζαμε βάσεις για τα επόμενα χρόνια. Πως η ΟΜΟΝΟΙΑ θα έμπαινε σε ένα οργανωμένο πλαίσιο αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά που θα την βάλει στο δρόμο των επιτυχιών. Η εξέλιξη της χρονιάς δεν είναι αυτή που αναμέναμε και προσγείωσε απότομα την ελπίδα όλων όσων αγαπούν παθολογικά το Σωματείο.
Τι πήγε τόσο στραβά στο αγωνιστικό που έφερε την ομάδα να τρέχει (και να μην φτάνει) την 4η θέση; Μια θέση που κατ’ εμένα προσβάλει οποιονδήποτε γνωρίζει το βάρος και την Ιστορία του «τριφυλλιού». Αν μιλήσω αποκλειστικά για μένα, με προσβάλει πολύ το κυνήγι της Ευρώπης και κυρίως ο τρόπος που αναφερόμαστε σε αυτό. Είτε έχει να κάνει με επίσημα χείλι της ομάδας ή ακόμη και από τα δικά μας γραφόμενα κατά καιρούς. Αν θέλουμε ομάδα Ευρώπης, ας φροντίσουμε κατά τη διάρκεια της χρονιάς να είμαστε ΠΑΡΟΝ όταν μας φωνάζουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις.
Αλήθεια τι μπορεί να πήγε τόσο στραβά στο αγωνιστικό; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί αυτού του τεράστιου λαού πως δεν θα έχουμε και φέτος «ράβε-ξήλωνε» με τόσο τραγική εικόνα που παρουσίασε η ομάδα στο γήπεδο; Το δείγμα των τελευταίων ετών από τα αντανακλαστικά μας, δεν επιτρέπει μεγάλα λόγια και καλώ άπαντες να επιδείξουν σοβαρότητα. Σοβαρότητα στις δηλώσεις (που θα έπρεπε να ήταν ελάχιστες), σοβαρότητα στις εκδηλώσεις των ποδοσφαιριστών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σοβαρότητα στον τρόπο που προσεγγίζουμε τα πέτρινα χρόνια.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν αντέχει άλλο βάρος και εμείς δυστυχώς της φορτώνουμε συνεχώς καινούργια με τον τρόπο που λειτουργούμε. Ή θα πάρουμε σοβαρές αποφάσεις και θα δώσουμε την ψυχή μας να φτιάξουμε την βασίλισσα που μας κάνει περήφανους, ή θα σταματήσουμε να μιλάμε για ελπίδες και μέλλον.
ΥΓ: Τα πιο πάνω αφορούν την φετινή χρονιά και σε καμία περίπτωση δεν θέλω να προκαταλάβω τη νέα προσπάθεια για την οποία θέλω να διατηρήσω μια συγκρατημένη αισιοδοξία, βάση των όσων γνωρίζω.
