Οι παλαιότεροι τα έζησαν, οι πιο μικροί άκουσαν τις ιστορίες των γονιών τους. Η ΟΜΟΝΟΙΑ U21 κατέκτησε χθες το κύπελλο επικρατώντας με 3-1 του Αποέλ, σε ένα γήπεδο που ο σύλλογος μας γιγαντώθηκε και έγραψε τις χρυσές δεκαετίες του. Σε ένα γήπεδο που αμέτρητες φορές κέρασε ήττες στον αιώνιο αντίπαλο, που είδε στα μάτια ευρωπαϊκά μεγαθήρια, που γενικώς μας έχει χαρίσει μεγάλες στιγμές. Εκτός από τραγική θέαση, το Μακάρειο Στάδιο μας προσέφερε και ένα σωρό αναμνήσεις.
Το πρόβλημα βέβαια είναι πως έχουμε μείνει με τις αναμνήσεις. Μεταβήκαμε σε νέο υπερσύγχρονο γήπεδο, αρνηθήκαμε επίμονα όμως σαν οργανισμός να εκσυγχρονιστούμε, απορρίψαμε την αλλαγή και μείναμε όσον αφορά τον τρόπο δουλειάς σε προηγούμενες εποχές. Ένα από τα πολλά λάθη που έγιναν, ήταν ότι γυρίσαμε την πλάτη στην ακαδημία. Αυτή ήρθε χθες να μας θυμίσει πως έχει μπόλικο ταλέντο, αφού αρκετοί από τους παίκτες που σήκωσαν χθες το κύπελλο, είναι στον προθάλαμο της πρώτης ομάδας.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να προχωρήσει, πρέπει να εξελιχθεί, πρέπει και να κοιτάξει προς τα παιδιά της. Όπως αυτά κάποτε τη γιγάντωσαν, μπορούν και να την βγάλουν από τα δύσκολα, με τη βοήθεια βέβαια αξιόλογων ξένων. Κατελάρης, Φιλιώτης και Χριστοδούλου ήδη μπήκαν για τα καλά στο rotation, Φραγκέσκου, Βασιλείου, Κατσαντώνης, Φιάκας ήταν πρόσφατα αποστολή, γενικά πρέπει να γίνουν και κομμάτι του εβδομαδιαίου ρεπορτάζ μας (και όχι μόνοι αυτοί) αφού αποδεδειγμένα, ταλέντο έχουν.
